Һәјат јолдашынызла һансыса мәсәләни мүзакирә едәндә сөһбәтиниз чох вахт гангарачылыгла битир? Әҝәр беләдирсә, вәзијјәти дүзәлдә биләрсиниз. Анҹаг әввәлҹә кишиләрлә гадынларын үнсијјәт тәрзләриндәки фәрг барәдә бәзи шејләри билмәлисиниз *.

Гадынлар адәтән проблемин һәллини ешитмәздән өнҹә бу барәдә данышмаға үстүнлүк верирләр. Әслиндә, бәзән проблемин һәлли елә данышмаг олур.

«Үрәјими бошалданда вә ҝөрәндә ки, әрим мәни баша дүшүр, раһатлашырам. Проблем барәдә данышандан сонра өзүмү чох јахшы һисс едирәм» (Севда *).

«Һиссләрими ачыб әримә демәјә маҹал тапмасам, әлим һеч бир иш тутмур. Мәним үчүн проблем һагда данышмаг ону һәлл етмәјә бәрабәрдир» (Ајтән).

«Буну детектив ишинә бәнзәтмәк олар. Даныша-даныша проблеми һәртәрәфли анализ едир вә онун һарадан гајнагландығыны тапмаға чалышырам» (Ламијә).

Кишиләр проблемин һәллинә мејиллидирләр. Бу, баша дүшүләндир, чүнки киши нәјисә һәлл едәндә өзүнү лазымлы һисс едир. Проблемин һәллини тәклиф етмәклә о ҝөстәрмәк истәјир ки, һәјат јолдашы она бел бағлаја биләр. Кишиләрин тәклиф етдикләри фикир дәрһал гәбул олунмајанда онлар чаш-баш галырлар. Кәнан адлы бир әр дејир: «Мән баша дүшә билмирәм, әҝәр бир мәсәләнин һәллини истәмирсәнсә, онун барәсиндә данышмағын нә мәнасы вар?»

Анҹаг «анлајыш мәсләһәтдән әввәл ҝәлмәлидир» дејә бир китабда хәбәрдарлыг олунур. «Мәсәләнин һәллини тәклиф етмәздән әввәл арвадыныз ону там баша дүшдүјүнүзү, һиссләринә шәрик олдуғунузу ҝөрмәлидир. Чох вахт һәјат јолдашыныз мәсәләни һәлл етмәк мәгсәдилә јох, садәҹә ону динләјәсиниз дејә сизә  мүраҹиәт едир» («The Seven Principles for Making Marriage Work»).

Әрләр үчүн. Диггәтлә динләмәји вә анлајышлы олмағы өјрәнин. Телман адлы евли бир киши бөлүшүр: «Јолдашыма гулаг асдыгдан сонра бәзән өз-өзүмә дүшүнүрәм: “Бунунла нә дәјишди?” Анҹаг һәјат јолдашым үчүн әсас шеј она гулаг асмағымдыр». Вагиф адлы бир әр бу сөзләрә гошулараг дејир: «Фикир вермишәм ки, ән јахшысы јолдашымы сөзүнү кәсмәдән динләмәкдир. Чох вахт о, сөзүнү битирәндән сонра өзүнү хејли јахшы һисс етдијини дејир».

Мәсләһәт. Ҝәлән дәфә һәјат јолдашынызла һансыса мәсәләни мүзакирә едәркән чалышын мәсләһәт вермәк истәјинизи боғасыныз. Һәјат јолдашынызын ҝөзләринин ичинә бахын, диггәтиниз онун дедикләриндә олсун. Башынызла разы олдуғунузу билдирин. Онун дедикләринин мәғзини тәкрарламагла ҝөстәрин ки, ону баша дүшмүсүнүз. Чинҝиз адлы евли бир киши бөлүшүр: «Бәзән һәјат јолдашымын истәдији јеҝанә шеј ону баша дүшмәјим вә онун дедикләринә шәрик олмағымдыр» (Мүгәддәс Китаб принсипи: Јагуб 1:19).

Арвадлар үчүн. Әринизә нә истәдијинизи конкрет дејин. Елнарә адлы евли бир гадын бөлүшүр: «Бизә елә ҝәлир ки, әримиз нәјә еһтијаҹ дујдуғумузу јахшы билир. Анҹаг һәрдән буну ачыг демәк лазымдыр». Илаһә адлы бир гадын белә бир үсул тәклиф едир: «Мән чох вахт белә дејирәм: “Мәни бир шеј нараһат едир. Мүмкүнсә, мәни ахыра гәдәр динлә. Истәмирәм мәсәләни һәлл едәсән, садәҹә мәни баша дүшмәјә чалыш”».

Мәсләһәт. Әҝәр әриниз дәрһал мәсәләнин һәллини тәклиф едирсә, дүшүнмәјин ки, сизин һиссләриниз онун үчүн мараглы дејил. Чох еһтимал ки, о сизин јүкүнүзү јүнҝүлләшдирмәјә чалышыр. Ситарә дејир: «Чалышырам әсәбиләшмәјим. Баша дүшүрәм ки, әрим мәнә гаршы лагејд дејил, мәни динләмәјә чалышыр вә көмәк етмәк истәјир» (Мүгәддәс Китаб принсипи: Ромалылара 12:10).

Һәр икиси үчүн. Адәтән гаршы тәрәфин бизимлә неҹә рәфтар етмәсини истәјириксә, онунла о ҹүр давранмаға чалышырыг. Лакин проблемләри һәлл етмәк истәјирсинизсә, фикирләшин ҝөрүн һәјат јолдашыныз онунла неҹә давранмағынызы истәјир (1 Коринфлиләрә 10:24). Мәнсур адлы бир әр буну белә изаһ едир: «Әрләр динләмәјә, арвадлар исә әриндән мәсләһәт ешидәҹәјинә һазыр олмалыдыр. Бир-бирләрини баша дүшмәк һәр икисинин хејринә олаҹаг» (Мүгәддәс Китаб принсипи: 1 Бутрус 3:8).