ТӘСӘВВҮР ЕДИН КИ, ҝеҹәнин гаранлығында јолла ҝедирсиниз. Лакин итәҹәјинизә ҝөрә нараһат дејилсиниз, чүнки әлиниздә фәнәр вар. Фәнәрин ишығыны ашағы саланда өнүнүздәкиләри, узаға саланда исә узаг мәсафәни ајдынлада билирсиниз.

Мүгәддәс Китабы мүәјјән мәнада бу фәнәрә бәнзәтмәк олар. Өтән мәгаләләрдә гејд етдијимиз кими, Аллаһын Кәламы бизә бу гејри-стабил дүнјада өнүмүздә дуран, јәни һәр ҝүн үзләшдијимиз проблемләрлә мүбаризә апармаға көмәк едир. Мүгәддәс Китаб һәмчинин ҝәләҹәјә апаран јола ишыг салыр ки, әбәди хошбәхтлик вә мәмнунлуг ҝәтирән јолу ҝөрүб бу јолда аддымлајаг (Зәбур 119:105).

Ҝәлин Мүгәддәс Китабын ҝәләҹәјимизә үмид вердији ики саһәни нәзәрдән кечирәк: 1 һәјатын мәнасыны тапмаға көмәк едир; 2 Јараданымыза јахынлашмағын јолларыны өјрәдир.

Мүгәддәс Китабда проблемләрин өһдәсиндән ҝәлмәјә көмәк едән етибарлы мәсләһәтләр вар. Амма о, садәҹә өзүнә көмәк китабы, јахуд мәсләһәтләр топлусу дејил. Мүгәддәс Китаб бөјүк бир рәсм әсәриндә диггәти сырф өзүмүзә — өз проблемләримизә ҹәмләмәјә јох, бүтүн шәклә бахмаға тәшвиг едир. Инсан јалныз бу јолла һәјатына мәна гата биләр.

Мисал үчүн, Инҹилдә белә бир ајә вар: «Вермәк алмагдан даһа чох хошбәхтлик ҝәтирир» (Һәвариләрин ишләри 20:35). Мадди јардыма еһтијаҹы олан биринә көмәк әли узатдығыныз, јахуд сизинлә дәрдини бөлүшән достунузу диггәтлә динләдијиниз ҝүн јадыныздадыр? Јәгин киминсә ҝүнүнү аз да олса, ајдынлатдығыныз үчүн өзүнүзү хошбәхт һисс етмисиниз!

 Гаршылығында бир шеј ҝөзләмәдән вермәк инсана хошбәхтлик ҝәтирир. Бир јазычы дејир: «Инсан кимәсә тәмәннасыз јахшылыг едәндә бунун әвәзини мин гат алыр. Башга ҹүр ола да билмәз!» Доғрудан да, етдијимиз јахшылыглар, үстәлик, әвәзини гајтармаға имканы олмајан биринә көмәк әли узатмағымыз мүкафатсыз галмыр. Бу заман биз бөјүк рәсм әсәринин бир парчасына чеврилирик. Јараданымыз бизим бу хејирхаһлығымызы, санки Она борҹ вермишик кими дәјәрләндирир вә беләҹә, биз Онунла әмәкдашлыг етмиш олуруг (Мәсәлләр 19:17). Аллаһ-Таала фағыр-фүгәраја етдијимиз јахшылығы чох гијмәтләндирир вә вәд едир ки, бунун әвәзиндә бизә јерүзү Ҹәннәтдә әбәди јашамаг имканы верәҹәк. Ҝәләҹәјә даир белә бир үмидимизин олмасы мөһтәшәмдир! (Зәбур 37:29; Лука 14:12—14) *.

Бундан әлавә, Мүгәддәс Китабда гејд олунур ки, һәјатымызын әсл мәнасыны Аллаһа ибадәт едәндә тапырыг. Доғрудан да, Јеһова тәрифә, шәрәфә вә итаәт едилмәјә лајиг Аллаһдыр (Ваиз 12:13; Вәһј 4:11). Биз Јеһоваја һәмд едиб әмрләринә әмәл едәндә Онун рәғбәтини газанырыг. О, Өз Кәламында дејир: «Һикмәтли ол, гәлбим севинсин» (Мәсәлләр 27:11). Бәли, биз һикмәтли олуб гәрарлары Мүгәддәс Китаба әсасән верәндә Јараданымызын гәлбини севиндиририк, чүнки О, бизим гајғымыза галыр вә истәјир ки, бујругларына әмәл едәрәк хошбәхт олаг (Әшија 48:17, 18). Һәгигәтән дә, Каинатын Күлли–Ихтијар Саһибинә ибадәт едиб, Онун үрәјини шад едән һәјат тәрзи сүрмәк инсанын һәјатына әсл мәна гатыр!

Мүгәддәс Китаб бизи Аллаһ-Таалаја јахын олмаға сәсләјир. Орада јазылыб: «Аллаһа јахынлашын, О да сизә јахынлашаҹаг» (Јагуб 4:8). Бәс Күлли-Ихтијар Аллаһа јахынлашмаг мүмкүндүр? Инҹилдә јазылыб ки, Аллаһы ахтарсаг, тапа биләҹәјик, чүнки «О, һеч биримиздән узаг дејил» (Һәвариләрин ишләри 17:27). Мүгәддәс Китабын Аллаһа јахынлашмагла бағлы мәсләһәтинә әмәл етмәк ҝәләҹәјиниз үчүн зәмин јарадыр. Һансы мәнада?

Мисал үчүн, инсан нә гәдәр чалышса да, ән бөјүк дүшмән олан өлүмдән ҹаныны гуртара билмәз (1 Коринфлиләрә 15:26). Лакин Аллаһ әбәдијјән Вар Оландыр! Онун мөвҹудлуғу сонсуздур вә О, бәндәләринин дә әбәдијјән вар олмасыны истәјир. Зәбур китабында Јеһованын Ону ахтаранларла бағлы диләји чох садә вә ҝөзәл сөзләрлә ифадә олунур: «Гој онларын үрәји әбәди дөјүнсүн» (Зәбур 22:26).

Аллаһла јахын мүнасибәтләримизи горумаг үчүн нә едә биләрик? Аллаһын Кәламындан Онун һагда даһа чох өјрәнмәјә давам един (Јәһја 17:3; 2 Тимутијә 3:16). Охудугларынызы анламаг үчүн Ондан көмәк истәјин. Мүгәддәс Китаб әмин едир ки, Аллаһ сидги-үрәкдән һикмәт диләјәнләрин дуасыны ҹавабсыз гојмур (Јагуб 1:5) *. Һәмчинин орадан өјрәндикләринизи һәјатынызда тәдбиг етмәјә чалышсаныз, сөзү аддымларыныза чыраг, јолларыныза ишыг олаҹаг (Зәбур 119:105).