«Uzun sürən xəstəlik 39 illik həyat yoldaşım Sofiyanı * əlimdən aldı. Həmin vaxtlar dostlarımın mənə böyük dəstəyi oldu, özüm də çalışırdım başımı nə iləsə qatım. Bununla belə, düz bir il özümə gələ bilmədim. Əhvalım tez-tez dəyişirdi, gah özümü yaxşı hiss edirdim, gah pis. Onun ölümündən üç il keçsə də, vaxtaşırı qəm-kədər hissi məni çulğayır və bu hisslər, adətən, qəfil məni yaxalayır» (Kostas).

Əgər siz də əziz adamınızı itirmisinizsə, onda Kostasın hissləri sizə tanışdır. Bəlkə də insana həyat yoldaşının, qohumunun, yaxud əziz dostunun ölümü qədər ağrı gətirən ikinci bir şey yoxdur. Kədərin gətirdiyi ağrı-acını tədqiq edən mütəxəssislər bu fikri təsdiqləyir. Bir jurnalda dərc edilən məqaləyə əsasən, «şübhəsiz, ölüm itkinin ən uzun sürən və ən ağır formasıdır» («The American Journal of Psychiatry»). Bu cür dözülməz ağrı ilə üz-üzə duran insanı növbəti suallar narahat edə bilər: «Bu hisslər nə vaxta kimi davam edəcək? Bir də üzüm güləcək? Haradan təsəlli tapa bilərəm?»

«Oyanın!» jurnalının bu sayında yuxarıdakı suallar cavablandırılacaq. Növbəti məqalədə əzizini yenicə itirmiş insanın üzləşə biləcəyi hallardan danışılacaq. Sonrakı məqalələrdə isə kədəri yüngülləşdirməyə kömək edən üsullar göstəriləcək.

Ümidvarıq ki, növbəti məqalələr kədərli insanlara təsəlli verəcək və onlara kədərdən qurtulmağa kömək edəcək.