47-СЕ ЙЫР
Йәһүәгә көн дә доға ҡыл
(1 Фессалоникаларға 5:17)
-
1. Һәр көн доға ҡыл изге Аллаға,
Был ҙур хөрмәт икәнен онотма.
Күңелеңде бушат Йәһүәгә,
Ул тыныслыҡ бирәсәк йәнеңә.
Көн дә доға ҡыл уға.
-
2. Йәһүәгә гел дә бул рәхмәтле,
Ул бит йәшәү һәм һулыш биреүсе.
Хаталарың хаҡында ла һөйлә,
Беҙ тик тупраҡ икәнде ул белә.
Көн дә доға ҡыл уға.
-
3. Һынауҙарға юлыҡҡан ваҡытта
Йөрәгеңде асып һал Аллаға.
Ул яныңда, ашыға ярҙамға.
Һис тә ҡурҡма, Йәһүә — ныҡ Ҡая.
Көн дә доға ҡыл уға.
(Зәб. 65:5; Матф. 6:9—13; 26:41; Лука 18:1-ҙе лә ҡара.)
