Dihang ang mga tawo mogamit sa ekspresyong “Good Samaritan,” o “Maayong Samarianhon,” ang ilang gitumong mao ang tawo nga motabang niadtong nanginahanglan. Kini nga termino gikuha gikan sa estorya nga gisulti ni Jesus. Niini nga estorya, gitudlo ni Jesus nga ang maayong tawo maluoy ug motabang sa uban bisan unsa pay ilang rasa o kagikan.

Niining artikuloha

•  Unsa ang estorya bahin sa “Maayong Samarianhon”?

•  Nganong giestorya ni ni Jesus?

•  Unsa ang leksiyon niini nga estorya?

•  Kinsa ang mga Samarianhon?

•  Nahitabo ba gyod ang estorya bahin sa “Maayong Samarianhon”?

 Mao ni ang sumaryo sa estorya ni Jesus: Naay Hudiyo nga milugsong gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico. Diha sa dalan, siya gitulis, gikulata, ug gibiyaan nga halos patay na.

 Naay milabay nga Hudiyong saserdote. Dayon naay milabay nga laing Hudiyo, nga lider pod sa relihiyon. Bisag mga Hudiyo pod sila, wala sila mohunong aron tabangan ang Hudiyong nasamdan.

 Unya, naay niabot nga lalaki nga tagalaing nasod. Samarianhon siya. (Lucas 10:33; 17:16-18) Kay naluoy, gitambalan sa Samarianhon ang samad sa lalaki. Dayon, iya kining gidala sa balay-abtanan ug giatiman nianang gabhiona. Pagkaugma, iyang gisuholan ang tag-iya sa abtanan aron atimanon ang lalaki ug miingon siya nga iyang bayran kon naa pay laing gasto.—Lucas 10:30-35.

 Gisulti ni ni Jesus sa usa ka tawo nga naghunahuna nga ang mga tawo nga parehas niyag rasa o relihiyon mao lang ang angay niyang higugmaon. Gusto siyang tudloan ni Jesus ug importanteng leksiyon—nga dili lang iyang mga isigka-Hudiyo ang angay niyang higugmaon. (Lucas 10:36, 37) Kini nga estorya giapil sa Bibliya aron tudloan ug importanteng leksiyon ang tanan nga gustong mapalipay ang Diyos.—2 Timoteo 3:16, 17.

 Kini nga estorya nagtudlo nga ang maayong tawo magpakitag kaluoy pinaagi sa iyang buhat. Motabang siya sa tawong nag-antos bisan unsa pay rasa o kagikan niini. Iyang himoon sa uban kon unsay gusto niya nga himoon sa uban ngadto kaniya.—Mateo 7:12.

 Ang mga Samarianhon nagpuyo amihanan sa Judea. Ang uban nila maoy mga kaliwat sa mga Hudiyo nga naminyog dili Hudiyo.

 Pag-abot sa unang siglo C.E., ang mga Samarianhon naa nay kaugalingong sekta. Gidawat nila ang unang lima ka basahon sa Hebreohanong Kasulatan pero kasagaran wala nila dawata ang ubang basahon niini.

 Daghang Hudiyo sa panahon ni Jesus ang ubos ug pagtan-aw sa mga Samarianhon, ug ilang gilikayan sila. (Juan 4:9) Ang ubang Hudiyo naggamit sa terminong “Samarianhon” ingong panginsulto.—Juan 8:48.

 Ang Bibliya wala mag-ingon kon nahitabo ba gyod ang estorya bahin sa Samarianhon. Pero dihang magtudlo si Jesus, sagad mogamit siyag komon nga mga tradisyon ug iladong mga lugar aron daling masabtan sa iyang mga mamiminaw ang iyang punto.

 Sakto ang daghang detalye niini nga estorya. Pananglitan:

•   Ang dalan gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico maoy kapig 20 kilometros. Ang Jerico ubos sa Jerusalem ug 1 ka kilometro. Sakto ang giingon sa estorya nga ang mga tawo nga mopaingon ug Jerico ‘molugsong gikan sa Jerusalem.’ —Lucas 10:30.

•   Ang mga saserdote ug mga Levihanon nga nagpuyo sa Jerico tig-adtoan sa Jerusalem agi niining dalana.

•   Ang mga tulisan sagad manago aning mingaw nga dalan aron makapanulis sa mga tawo nga mangagi—ilabina kadtong walay kauban.