Unang Samuel 20:1-42
-
Pagkamaunongon ni Jonatan kang David (1-42)
20 Unya si David miikyas gikan sa Naiot sa Rama. Apan siya miadto kang Jonatan ug miingon: “Unsay akong nabuhat?+ Unsay akong sayop, ug unsay akong sala sa imong amahan nga gusto man ko niyang patyon?”
2 Si Jonatan miingon kaniya: “Imposible kana!+ Walay mopatay nimo. Ang akong amahan dili mobuhat ug bisan unsa, dako man kana o gamay nga butang, nga dili niya isulti kanako. Nganong itago man kini kanako sa akong amahan? Dili kini mahitabo.”
3 Apan si David miingon: “Nahibalo gayod ang imong amahan nga managhigala ta,+ ug seguradong moingon siya, ‘Ayaw pahibaloa niini si Jonatan kay basin masakitan siya.’ Apan ingon nga si Jehova buhi ug ikaw buhi, usa na lang ka lakang ang kulang, mamatay na gyod ko!”+
4 Unya si Jonatan miingon kang David: “Bisan unsay isulti nimo, buhaton nako alang kanimo.”
5 Si David miingon kang Jonatan: “Pista sa bag-ong bulan ugma,+ ug seguradong gidahom nga modungan kog kaon sa hari; palakwa ko, ug magtago ko sa gawas sa siyudad hangtod sa pagkagabii sa ikatulo ka adlaw.
6 Kon pangitaon ko sa imong amahan, ingna siya, ‘Si David nananghid kanako nga kinahanglang moadto dayon siya sa iyang siyudad sa Betlehem+ aron moduyog sa iyang pamilya alang sa tinuig nga paghalad didto.’+
7 Kon siya moingon, ‘Walay problema,’ nagkahulogan kanag kalinaw alang sa imong sulugoon. Apan kon masuko siya, nagpakita kana nga duna gyod siyay daotang himoon kanako.
8 Pakitaig maunongong gugma ang imong sulugoon,+ kay ikaw nakigsaad sa imong sulugoon sa atubangan ni Jehova.+ Apan kon sad-an ko,+ ikaw na lang ang mopatay nako. Nganong imo pa man kong itugyan sa imong amahan?”
9 Si Jonatan miingon: “Ayaw pagsultig ingon niana! Kon masayran nako nga dunay himoong daotan ang akong amahan kanimo, ako gyod kining isulti kanimo.”+
10 Unya si David miingon kang Jonatan: “Kinsa may mosulti kanako kon nasuko ba ang imong amahan kanako?”
11 Si Jonatan miingon kang David: “Uban kanako, ug mangadto ta sa gawas sa siyudad.” Busa silang duha nangadto sa gawas sa siyudad.
12 Ug si Jonatan miingon kang David: “Saksi si Jehova nga Diyos sa Israel nga ugma o sa sunod adlaw, akong tinoon kon maayo ba ang buot sa akong amahan kanimo.* Kon maayo, ako gyod kang pahibaloon.
13 Apan kon dunay daotang himoon ang akong amahan kanimo, pahamtangan unta ko* ni Jehova ug silot ug dugangan pa kana kon dili nako kana isulti kanimo ug dili ka nako palakwon nga malinawon. Hinaot si Jehova mag-uban kanimo,+ ingon nga siya nag-uban sa akong amahan.+
14 Ug hinaot nga pakitaan ko nimo sa maunongong gugma ni Jehova samtang ako buhi ug bisag mamatay ko.+
15 Hinaot nga pakitaan nimog maunongong gugma ang akong panimalay hangtod sa hangtod,+ bisan pag laglagon ni Jehova ang tanang kaaway ni David.”
16 Busa si Jonatan mihimog pakigsaad uban sa panimalay ni David ug miingon, “Papanubagon ni Jehova ang mga kaaway ni David.”
17 Busa gipapanumpa pag-usab ni Jonatan si David tungod sa iyang gugma kaniya, kay iyang gihigugma siya sama sa paghigugma niya sa iyang kaugalingon.+
18 Unya si Jonatan miingon kaniya: “Pista sa bag-ong bulan ugma,+ ug pangitaon ka kay mabakante ang imong lingkoranan.
19 Sa ikatulong adlaw mas pangitaon na gyod ka, ug kinahanglang moanhi ka niining dapita diin ka nagtago sa miaging adlaw* ug pabilin dinhi duol sa bato.
20 Unya magpana kog tulo ka udyong sa kilid niini nga daw duna koy ig-onon.
21 Dayon sultihan nako ang tig-alagad, ‘Lakaw, pangitaa ang mga udyong.’ Kon moingon ko sa tig-alagad, ‘Tan-awa! Ang mga udyong anaa sa imong kiliran, kuhaa kini,’ mahimo kang mobalik, kay ingon nga si Jehova buhi, nagkahulogan kanag kalinaw alang kanimo ug walay kapeligrohan.
22 Apan kon moingon ko sa tig-alagad, ‘Tan-awa! Ang mga udyong atua pa sa unahan,’ lakaw, kay kabubut-on ni Jehova nga mobiya ka.
23 Kon bahin sa panaad nga atong gihimo sa usag usa,+ si Jehova mao ang atong saksi hangtod sa hangtod.”+
24 Busa si David mitago sa gawas sa siyudad. Pag-abot sa pista sa bag-ong bulan, ang hari milingkod sa kan-anan aron mokaon.+
25 Ang hari naglingkod sa iyang lingkoranan duol sa bungbong. Atbang niya si Jonatan, ug si Abner+ naglingkod sa tapad ni Saul, apan bakante ang lingkoranan ni David.
26 Walay gisulti si Saul niadtong adlawa, kay siya miingon sa iyang kaugalingon: ‘Dunay nahitabo mao nga dili siya hinlo.+ Oo, dili gyod siya hinlo.’
27 Ug pagkaugma human sa pista sa bag-ong bulan, sa ikaduhang adlaw, ang lingkoranan ni David bakante gihapon. Busa si Saul miingon kang Jonatan nga iyang anak: “Nganong wala man moanhi ang anak ni Jese+ gahapon o karong adlawa alang sa pagpangaon?”
28 Si Jonatan mitubag kang Saul: “Si David nananghid kanako nga moadto sa Betlehem.+
29 Giingnan ko niya, ‘Palihog tugoti ko nga moadto, kay ang among banay dunay himoong paghalad didto sa siyudad, ug gipaadto ko sa akong igsoon. Busa kon imong itugot, palihog palakwa ko aron makigkita sa akong mga igsoon.’ Kanay hinungdan nga wala siya makaanhi sa lamesa sa hari.”
30 Unya si Saul nasuko pag-ayo kang Jonatan, ug siya miingon: “Ikaw nga anak sa usa ka rebelyosong babaye, abi nimog wala ko masayod nga midapig ka sa anak ni Jese? Nagpakaulaw lang ka sa imong kaugalingon ug sa imong inahan.*
31 Hangtod nga buhi ang anak ni Jese, ikaw ug ang imong pagkahari dili unya magpabilin.+ Busa karon ipakuha siya ug dad-a ngari kanako, kay siya takos sa kamatayon.”*+
32 Apan si Jonatan miingon kang Saul nga iyang amahan: “Nganong patyon man siya?+ Unsay iyang nabuhat?”
33 Tungod niana, siya gibangkaw ni Saul.+ Busa nasayran ni Jonatan nga gusto gyong patyon sa iyang amahan si David.+
34 Dihadiha, si Jonatan mibiya sa kan-anan nga nanginit sa kasuko. Wala siya mokaon ug bisan unsa sa ikaduhang adlaw human sa bag-ong bulan, kay siya nasakitan maylabot kang David+ ug ang iyang kaugalingong amahan nagpakaulaw kaniya.
35 Pagkabuntag, si Jonatan miadto sa gawas sa siyudad sumala sa ilang gikasabotan ni David, ug kuyog niya ang usa ka batan-ong tig-alagad.+
36 Ug giingnan niya ang iyang tig-alagad: “Dagan, palihog, ug pangitaa ang mga udyong nga akong ipana.” Ang tig-alagad midagan, ug gipana ni Jonatan ang udyong ngadto sa unahan sa tig-alagad.
37 Dihang nakaabot ang tig-alagad sa gitugdonan sa udyong nga gipana ni Jonatan, si Jonatan misinggit sa tig-alagad: “Ang udyong atua pa sa unahan nimo.”
38 Si Jonatan misinggit sa tig-alagad: “Pagdali! Kuhaa dayon ang mga udyong! Ayaw paglangan!” Ug gipunit sa tig-alagad ni Jonatan ang mga udyong ug mibalik sa iyang agalon.
39 Ang tig-alagad walay kalibotan bahin niini; si Jonatan ug si David lang ang nakasabot niini.
40 Unya gihatag ni Jonatan ang iyang mga hinagiban ngadto sa iyang tig-alagad ug giingnan siya: “Lakaw, dad-a kini sa siyudad.”
41 Pagbiya sa tig-alagad, si David mitindog gikan sa iyang gitagoan nga anaa lang sa duol, sa may habagatan. Unya siya mihapa ug miyukbo sa makatulo, ug sila naghinagkanay ug naghinilakay, apan mas grabe ang paghilak ni David.
42 Si Jonatan miingon kang David: “Lakaw nga malinawon, kay kitang duha nanumpa+ sa ngalan ni Jehova, ‘Hinaot si Jehova mahimong saksi tali natong duha ug tali sa imong kaliwat* ug sa akong kaliwat* hangtod sa hangtod.’”+
Unya si David mitindog ug milakaw, ug si Jonatan mibalik sa siyudad.
Mga Footnote
^ Literal, “kang David.”
^ Literal, “si Jonatan.”
^ Literal, “sa adlaw sa tingtrabaho.”
^ Literal, “ug nagpakaulaw sa pagkahubo sa imong inahan.”
^ Literal, “kay siya anak sa kamatayon.”
^ Literal, “binhi.”
^ Literal, “binhi.”
