Sa sinagoga sa Capernaum, gitudlo ni Jesus nga siya ang tinapay gikan sa langit. Sumpay ni sa iyang gisulti sa mga tawong namalik gikan sa sidlakang bahin sa Dagat sa Galilea, nga gipakaog tinapay ug isda.

Si Jesus miingon: “Ang inyong mga katigulangan nangaon sa mana didto sa kamingawan. Bisan pa niana, sila nangamatay.” Dayon, siya mipatin-aw: “Ako ang buhing tinapay nga nanaog gikan sa langit. Kon may mokaon niini nga tinapay, siya mabuhi hangtod sa hangtod; ug sa pagkatinuod, ang tinapay nga akong ihatag mao ang akong unod alang sa kinabuhi sa katawhan.”—Juan 6:48-51.

Niadtong Paskuwa sa 30 C.E., giingnan ni Jesus si Nicodemo nga gihigugma pag-ayo sa Diyos ang kalibotan maong iyang gipadala ang iyang Anak ingong Manluluwas. Karon, gipasiugda ni Jesus nga kinahanglang mokaon sa iyang unod pinaagi sa pagpakitag pagtuo sa halad nga iyang himoon. Mao nay paagi aron madawat ang kinabuhing walay kataposan.

Pero wala makaangay ang mga tawo sa gisulti ni Jesus. Sila nangutana: “Unsaon paghatag niining tawhana sa iyang unod aron atong kan-on?” (Juan 6:52) Gusto ni Jesus nga sabton nila kini sa simbolikal nga paagi, dili sa literal. Makita kini sa iyang sunod nga gisulti.

“Gawas kon mokaon mo sa unod sa Anak sa tawo ug moinom sa iyang dugo, kamo dili makabaton ug kinabuhi. Kadtong mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo makabaton ug kinabuhing walay kataposan, . . . kay ang akong unod tinuod nga pagkaon ug ang akong dugo tinuod nga ilimnon. Kadtong mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo magpabiling nahiusa kanako.”—Juan 6:53-56.

Seguradong gingil-aran ang mga Hudiyo niini! Naghunahuna tingali sila nga si Jesus nagdasig ug kanibalismo o pagsupak sa balaod sa Diyos bahin sa dugo. (Genesis 9:4; Levitico 17:10, 11) Pero dili literal nga pagkaon sa unod o pag-inom sa dugo ang gipasabot ni Jesus. Gipakita ni Jesus nga ang tanan nga gustog kinabuhing walay kataposan kinahanglang magpakitag pagtuo sa halad nga iyang himoon dihang iyang itanyag ang hingpit niyang lawas ug dugo. Pero daghan sa iyang mga tinun-an ang wala makasabot niini. Ang uban miingon: “Ngil-ad kaayo ang iyang gisulti; kinsay ganahang maminaw niana?”—Juan 6:60.

Nakamatikod si Jesus sa pagbagulbol sa ubang tinun-an, ug siya miingon: “Napandol ba mo niini? Unsa pa kaha kon makita ninyo ang Anak sa tawo nga mosaka balik sa iyang gigikanan? . . . Ang akong gisulti kaninyo naggikan sa balaang espiritu ug maghatag ug kinabuhi. Apan dunay pipila kaninyo nga walay pagtuo.” Tungod niana, daghang tinun-an ang namiya ug wala na mosunod niya.—Juan 6:61-64.

Busa gipangutana ni Jesus ang iyang 12 ka apostoles: “Gusto ba usab ninyong mobiya?” Si Simon Pedro mitubag: “Ginoo, kang kinsa man mi mangadto? Anaa nimo ang mga pulong nga motultol sa kinabuhing walay kataposan. Kami nagtuo ug nahibalo nga ikaw ang Balaang Usa sa Diyos.” (Juan 6:67-69) Maunongon gayod si Pedro bisan pag siya ug ang ubang apostoles wala kaayo makasabot sa gipanulti ni Jesus.

Nalipay si Jesus sa tubag ni Pedro, pero iyang giingnan ang mga apostoles: “Gipili ko kamong 12, dili ba? Apan ang usa kaninyo tigbutangbutang.” (Juan 6:70) Si Judas Iskariote ang gitumong ni Jesus. Posible nga namatikdan na ni Jesus ang dili maayong tinguha ni Judas.

Pero nalipay gihapon si Jesus kay si Pedro ug ang ubang apostoles miunong kaniya ug padayong nakigbahin sa buluhatong makaluwas ug kinabuhi.