Κάποιες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής σε διάφορες γλώσσες, όπως για παράδειγμα η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, χρησιμοποιούν τη λέξη «κόλαση» σε ορισμένα εδάφια όπου στα πρωτότυπα κείμενα υπήρχε η εβραϊκή λέξη σιε’όλ και η ελληνική λέξη ᾅδης. (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:27 a) Όπως φαίνεται στη θρησκευτική αναπαράσταση σε αυτό το άρθρο, πολλοί πιστεύουν ότι ο Άδης είναι μια πύρινη κόλαση, ένας τόπος αιώνιας φωτιάς όπου τιμωρούνται οι κακοί. Άραγε, αυτό διδάσκει η Αγία Γραφή;

Σε αυτό το άρθρο

•  Είναι ο Άδης μια πύρινη κόλαση, ένας τόπος αιώνιων βασάνων;

•  Τι θα λέγαμε για την παραβολή του Ιησού σχετικά με τον πλούσιο και τον Λάζαρο;

•  Αντιπροσωπεύει ο Άδης την αποξένωση από τον Θεό;

•  Έχει απελευθερωθεί κανείς από τον Άδη;

•  Εδάφια της Γραφής σχετικά με τον Άδη, ή αλλιώς τον Τάφο

•  Οι λέξεις της Γραφής στις πρωτότυπες γλώσσες

•  Η ιστορία της πύρινης κόλασης

 Όχι. Οι λέξεις των πρωτότυπων γλωσσών που αποδίδονται «κόλαση» σε μερικές ξενόγλωσσες μεταφράσεις της Γραφής (σιε’όλ στην εβραϊκή· ᾅδης στην ελληνική) ουσιαστικά αναφέρονται «στον Τάφο», δηλαδή στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι οι άνθρωποι που είναι «στον Τάφο» βρίσκονται σε κατάσταση ανυπαρξίας.

•   Οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα και, επομένως, δεν μπορούν να νιώσουν πόνο. «Δεν είναι πράξις ούτε λογισμός ούτε γνώσις ούτε σοφία εν τω Άδη [κόλαση, Μετάφραση Ντουαί (Douay-Rheims Version)]». (Εκκλησιαστής 9:10, Μετάφραση του Βάμβα) Ο Άδης δεν αντηχεί από κραυγές πόνου. Απεναντίας, η Γραφή λέει: «Ας καταισχυνθώσιν οι ασεβείς, ας σιωπήσωσιν εν τω Άδη [κόλαση, Μετάφραση Ντουαί]».—Ψαλμός 31:17, Μετάφραση του Βάμβα (30:18, Μετάφραση Ντουαί)· Ψαλμός 115:17.

•   Ο Θεός έχει ορίσει τον θάνατο, όχι τα βάσανα σε μια πύρινη κόλαση, ως ποινή για την αμαρτία. Ο Θεός είπε στον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, ότι η ποινή για την παραβίαση του νόμου του Θεού θα ήταν ο θάνατος. (Γένεση 2:17) Δεν είπε τίποτα για αιώνια βάσανα σε κάποια κόλαση. Αργότερα, έπειτα από την αμαρτία του Αδάμ, ο Θεός τού είπε ποια θα ήταν η τιμωρία του: «Χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις». (Γένεση 3:19) Θα έπαυε να υπάρχει. Αν ο Θεός επρόκειτο όντως να στείλει τον Αδάμ σε μια πύρινη κόλαση, ασφαλώς θα το είχε αναφέρει. Ο Θεός δεν έχει αλλάξει την τιμωρία για την ανυπακοή στους νόμους του. Πολύ καιρό αφότου ο Αδάμ είχε αμαρτήσει, ο Θεός ενέπνευσε κάποιον Βιβλικό συγγραφέα να πει: «Ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος». (Ρωμαίους 6:23) Δεν δικαιολογείται καμιά περαιτέρω ποινή, επειδή «αυτός που έχει πεθάνει έχει απαλλαχτεί από την αμαρτία του».—Ρωμαίους 6:7.

•   Η αντίληψη των αιώνιων βασάνων είναι αποκρουστική στον Θεό. (Ιερεμίας 32:35) Μια τέτοια αντίληψη έρχεται σε αντίθεση με τη Βιβλική διδασκαλία ότι «ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Εκείνος θέλει να τον λατρεύουμε από αγάπη, όχι από τον φόβο των αιώνιων βασάνων.—Ματθαίος 22:36-38.

•   Καλοί άνθρωποι πήγαν στον Άδη. Εδάφια της Γραφής που χρησιμοποιούν τις λέξεις «Άδης» και «Σιεόλ» δείχνουν ότι πιστοί άνθρωποι, όπως ο Ιακώβ και ο Ιώβ, ανέμεναν ότι θα πήγαιναν εκεί. (Γένεση 37:35· Ιώβ 14:13) Μάλιστα, οι Γραφές αναφέρουν ότι ακόμα και ο Ιησούς Χριστός βρισκόταν στον Άδη στο διάστημα που μεσολάβησε από τον θάνατο μέχρι την ανάστασή του. (Πράξεις 2:31, 32) Προφανώς, λοιπόν, όταν οι Γραφές χρησιμοποιούν τις λέξεις «Άδης» και «Σιεόλ», αναφέρονται απλώς στον Τάφο. b

 Η παραβολή αυτή ειπώθηκε από τον Ιησού και καταγράφηκε στα εδάφια Λουκάς 16:19-31. Οι παραβολές είναι ιστορίες που διδάσκουν ηθικές ή πνευματικές αλήθειες. Η παραβολή για τον πλούσιο και τον Λάζαρο δεν ήταν μια αφήγηση από την πραγματική ζωή. (Ματθαίος 13:34) Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτή την παραβολή, δείτε το άρθρο «Ποιοι Ήταν ο Πλούσιος και ο Λάζαρος;»

 Όχι. Η δοξασία πως οι νεκροί μπορούν να έχουν επίγνωση ότι είναι αποξενωμένοι από τον Θεό αντιφάσκει με τη Γραφή, η οποία διδάσκει σαφώς ότι οι νεκροί δεν έχουν καμιά συνειδητότητα.—Ψαλμός 146:3, 4· Εκκλησιαστής 9:5.

 Ναι. Η Γραφή περιλαμβάνει λεπτομερείς αφηγήσεις εννιά ατόμων που πήγαν στον Τάφο, ή αλλιώς στον Άδη (αποδίδεται ως «κόλαση» σε ορισμένες Βιβλικές μεταφράσεις), και επανήλθαν στη ζωή μέσω ανάστασης. c Αν είχαν επίγνωση των συνθηκών που επικρατούσαν γύρω τους στον Άδη, θα ήταν σε θέση να μιλήσουν για αυτές με βάση την προσωπική τους εμπειρία. Είναι, ωστόσο, αξιοσημείωτο ότι κανείς τους δεν ανέφερε ότι βασανιζόταν ή ότι βίωσε οτιδήποτε άλλο. Γιατί; Όπως διδάσκει με συνέπεια η Γραφή, δεν είχαν συνειδητότητα, ήταν σαν να βρίσκονταν σε βαθύ «ύπνο».—Ιωάννης 11:11-14· 1 Κορινθίους 15:3-6.