1. Ποια φυσική επιθυμία έχουμε όλοι, και τι περιλαμβάνει αυτή;

ΠΩΣ νιώθετε όταν κάποιος που γνωρίζετε και σέβεστε ξεχνάει το όνομά σας ή, ακόμα χειρότερα, ούτε καν σας αναγνωρίζει; Μια τέτοια εμπειρία μπορεί να είναι πολύ απογοητευτική. Γιατί; Επειδή όλοι έχουμε τη φυσική επιθυμία για αποδοχή. Ωστόσο, δεν μας αρκεί να ξέρουν οι άλλοι ποιοι είμαστε. Θέλουμε επίσης να αναγνωρίζουν τις ιδιότητες και τα επιτεύγματά μας.​—Αριθ. 11:16, υποσ.· Ιώβ 31:6.

2, 3. Πώς μπορεί να διαστρεβλωθεί η επιθυμία να μας εκτιμούν; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

² Εντούτοις, όπως και πολλές άλλες φυσικές επιθυμίες, έτσι και η επιθυμία να μας εκτιμούν μπορεί να διαστρεβλωθεί από τις ατέλειές μας και να πάψει να είναι ισορροπημένη. Μπορεί να μας κάνει να λαχταρούμε ακατάλληλες εκδηλώσεις αναγνώρισης. Ο κόσμος του Σατανά τροφοδοτεί μια επιθυμία για δόξα και καταξίωση που αποσπά την προσοχή από εκείνον που αξίζει πραγματικά την αναγνώριση και τη λατρεία μας, τον ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά Θεό.​—Αποκ. 4:11.

³ Την εποχή του Ιησού, ορισμένοι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν  εσφαλμένη άποψη για την αναγνώριση. Ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του: «Να φυλάγεστε από τους γραμματείς οι οποίοι θέλουν να περπατούν φορώντας στολές και τους αρέσουν οι χαιρετισμοί στις αγορές και τα μπροστινά [«τα καλύτερα», υποσ.] καθίσματα στις συναγωγές και οι πιο εξέχουσες θέσεις στα δείπνα». Έπειτα είπε: «Αυτοί θα λάβουν αυστηρότερη κρίση». (Λουκ. 20:46, 47) Στον αντίποδα, ο Ιησούς επαίνεσε μια φτωχή χήρα που έκανε μια μικρή συνεισφορά την οποία πιθανώς δεν αναγνώρισαν οι άλλοι. (Λουκ. 21:1-4) Η άποψη του Ιησού για την αναγνώριση προφανώς διέφερε πολύ από την άποψη των άλλων. Αυτό το άρθρο θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη σωστή άποψη, αυτήν που αποδέχεται ο Ιεχωβά Θεός.

4. Ποια είναι η ύψιστη μορφή αναγνώρισης, και γιατί;

⁴ Ποια είναι λοιπόν η ύψιστη μορφή αναγνώρισης την οποία μπορούμε να επιδιώκουμε; Δεν πρόκειται για το είδος της αναγνώρισης που αναζητούν οι άνθρωποι αυτού του κόσμου στον ακαδημαϊκό τομέα, στον χώρο των επιχειρήσεων ή στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Απεναντίας, είναι το είδος που περιέγραψε ο Παύλος με τα εξής λόγια: «Τώρα που γνωρίσατε τον Θεό, ή μάλλον τώρα που σας γνώρισε ο Θεός, πώς γίνεται να επιστρέφετε πάλι στα αδύναμα και πενιχρά στοιχειώδη πράγματα και να θέλετε να τα υπηρετήσετε και πάλι ως δούλοι;» (Γαλ. 4:9) Τι θαυμάσιο προνόμιο είναι “να μας γνωρίσει ο Θεός”, ο Υπέρτατος Άρχοντας του σύμπαντος! Εκείνος είναι πρόθυμος να έχει στενή σχέση μαζί μας. Όπως το έθεσε ένας λόγιος, «γινόμαστε αποδέκτες της ευνοϊκής του προσοχής». Όταν ο Ιεχωβά μάς αναγνωρίζει ως φίλους του, εκπληρώνεται ο βασικός σκοπός της ύπαρξής μας.​—Εκκλ. 12:13, 14.

5. Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να μας γνωρίζει ο Θεός;

⁵ Ο Μωυσής γεύτηκε αυτή την ευλογία. Όταν ικέτευσε τον Ιεχωβά να του επιτρέψει να γνωρίσει πληρέστερα τις οδούς Του, εκείνος αποκρίθηκε: «Και αυτό επίσης που ζητάς θα το κάνω, επειδή έχεις βρει εύνοια στα μάτια μου και σε γνωρίζω ονομαστικά». (Έξοδ. 33:12-17) Παρόμοια, και εμείς μπορούμε να λάβουμε θαυμάσιες ευλογίες όταν ο Ιεχωβά μάς γνωρίζει προσωπικά. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να μας γνωρίζει ο Ιεχωβά; Χρειάζεται να αναπτύξουμε αγάπη για αυτόν και να του αφιερώσουμε τη ζωή μας.​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 8:3.

6, 7. Τι θα μπορούσε να μας κάνει να χάσουμε τη σχέση μας με τον Ιεχωβά;

⁶ Ωστόσο, την πολύτιμη σχέση μας με τον ουράνιο Πατέρα μας χρειάζεται να τη διατηρούμε. Όπως οι Γαλάτες Χριστιανοί στους οποίους έγραψε ο Παύλος, έτσι και εμείς δεν πρέπει να υπηρετούμε ως δούλοι τα «αδύναμα και πενιχρά στοιχειώδη πράγματα» αυτού του κόσμου, επιδιώκοντας μεταξύ άλλων την επιδοκιμασία του. (Γαλ. 4:9) Εκείνοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν προοδεύσει μέχρι του σημείου να τους γνωρίζει ο Θεός. Εντούτοις, ο Παύλος είπε ότι οι ίδιοι εκείνοι αδελφοί “επέστρεφαν πάλι” σε κενά πράγματα. Στην ουσία, ο Παύλος έλεγε: «Αφού έχετε κάνει τόση πρόοδο, ποιος ο λόγος να επιστρέψετε στα ανόητα, άχρηστα πράγματα που αφήσατε πίσω;»

⁷ Θα μπορούσαμε εμείς σήμερα να βρεθούμε σε παρόμοια θέση; Και βέβαια. Όταν γνωρίσαμε τον Ιεχωβά, ίσως απαρνηθήκαμε κάποια εξοχότητα στον κόσμο του Σατανά, όπως έκανε και ο Παύλος. (Διαβάστε Φιλιππησίους 3:7, 8) Ίσως απορρίψαμε ευκαιρίες για ανώτερη εκπαίδευση, για επαγγελματική ανέλιξη ή για περισσότερα κέρδη στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ίσως διαθέτουμε μουσικό ταλέντο ή αθλητικές  ικανότητες που θα μπορούσαν να μας εξασφαλίσουν δόξα και πλούτο, αλλά εμείς γυρίσαμε την πλάτη σε όλα αυτά. (Εβρ. 11:24-27) Πόσο άσοφο θα ήταν να βλέπουμε τώρα αυτές τις σωστές αποφάσεις ως “χαμένες ευκαιρίες”! Μια τέτοια νοοτροπία μπορεί να μας ωθήσει να επιδιώξουμε πράγματα που είχαμε αποφασίσει ότι ανήκουν στα «αδύναμα και πενιχρά» στοιχεία αυτού του κόσμου. *

8. Τι θα ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας να επιδιώκουμε την αναγνώριση του Ιεχωβά;

⁸ Πώς θα ενισχυθεί η αποφασιστικότητά μας να επιδιώκουμε την αναγνώριση του Ιεχωβά και όχι του κόσμου; Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να θυμόμαστε δύο σημαντικές αλήθειες. Κατ’ αρχάς, ο Ιεχωβά πάντοτε δίνει αναγνώριση σε εκείνους που τον υπηρετούν πιστά. (Διαβάστε Εβραίους 6:10· 11:6) Εκτιμάει βαθιά τον καθέναν από τους υπηρέτες του, και το θεωρεί “άδικο” να αγνοήσει εκείνους που είναι πιστοί σε αυτόν. Ο Ιεχωβά πάντα «γνωρίζει εκείνους που ανήκουν σε αυτόν». (2 Τιμ. 2:19) «Γνωρίζει την οδό των δικαίων» και ξέρει να τους σώζει από δοκιμασία.​—Ψαλμ. 1:6· 2 Πέτρ. 2:9.

9. Αναφέρετε παραδείγματα του πώς έχει δείξει ο Ιεχωβά την επιδοκιμασία του για τον λαό του.

⁹ Κάποιες φορές, ο Ιεχωβά έχει δείξει την επιδοκιμασία του για τον λαό του με εντυπωσιακούς τρόπους. (2 Χρον. 20:20, 29) Σκεφτείτε για παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά έσωσε τον λαό του στην Ερυθρά Θάλασσα όταν τους καταδίωκε ο ισχυρός στρατός του Φαραώ. (Έξοδ. 14:21-30· Ψαλμ. 106:9-11) Το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν τόσο θεαματικό ώστε οι άνθρωποι σε εκείνη την περιοχή μιλούσαν ακόμα για αυτό 40 χρόνια αργότερα. (Ιησ. Ναυή 2:9-11) Πόσο ενθαρρυντικό είναι να θυμόμαστε τέτοιες εκδηλώσεις της αγάπης και της δύναμης του Ιεχωβά καθώς πλησιάζει η από μακρού προειπωμένη επίθεση του Γωγ του Μαγώγ! (Ιεζ. 38:8-12) Εκείνον τον καιρό, θα είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες που επιδιώξαμε την αναγνώριση του Θεού μας και όχι του κόσμου.

10. Ποια πτυχή της αναγνώρισης του Ιεχωβά πρέπει να θυμόμαστε;

¹⁰ Χρειάζεται επίσης να θυμόμαστε και μια δεύτερη σημαντική αλήθεια: Ο Ιεχωβά μπορεί να μας δώσει αναγνώριση με τρόπους που ίσως δεν αναμένουμε καν. Όσοι κάνουν καλές πράξεις μόνο και μόνο για να τους βλέπουν οι άνθρωποι δεν θα λάβουν καμιά απολύτως ανταμοιβή από τον Ιεχωβά. Γιατί; Αυτοί έχουν λάβει πλήρως την ανταμοιβή τους​—τον έπαινο από τους άλλους ανθρώπους. (Διαβάστε Ματθαίος 6:1-5) Ωστόσο, ο Ιησούς είπε ότι ο Πατέρας του «βλέπει στα κρυφά» εκείνους που δεν λαβαίνουν την πρέπουσα αναγνώριση για το καλό που κάνουν στους άλλους. Παρατηρεί αυτές τις πράξεις και ανταμείβει αναλόγως τον καθέναν. Μερικές φορές όμως ο Ιεχωβά μάς ανταμείβει με απροσδόκητους τρόπους. Ας εξετάσουμε κάποια παραδείγματα.

11. Πώς έδωσε ο Ιεχωβά αναγνώριση στη Μαρία;

¹¹ Όταν ήρθε ο καιρός να γεννηθεί ο Γιος του Θεού ως άνθρωπος, ο Ιεχωβά επέλεξε μια ταπεινή νεαρή παρθένα, τη Μαρία, για να γίνει η μητέρα αυτού του ξεχωριστού παιδιού. Η Μαρία ζούσε στην ασήμαντη πόλη Ναζαρέτ, μακριά από την Ιερουσαλήμ και τον μεγαλοπρεπή ναό της. (Διαβάστε Λουκάς 1:26-33) Γιατί επιλέχθηκε η Μαρία για αυτό το προνόμιο; Ο άγγελος Γαβριήλ τής είπε ότι είχε  βρει «εύνοια από τον Θεό». Η Μαρία έδειξε τη βαθιά της πνευματικότητα όταν αργότερα μίλησε με τη συγγενή της την Ελισάβετ. (Λουκ. 1:46-55) Ναι, ο Ιεχωβά παρατηρούσε τη Μαρία και της έδωσε αυτό το απροσδόκητο προνόμιο λόγω της πιστότητάς της.

12, 13. Πώς δόθηκε η πρέπουσα αναγνώριση στον Ιησού κατά τη γέννησή του καθώς και όταν τον πήγαν στον ναό 40 ημέρες αργότερα;

¹² Όταν η Μαρία γέννησε τελικά τον Ιησού, ο Ιεχωβά δεν τίμησε κανέναν από τους επιφανείς αξιωματούχους ή άρχοντες στην Ιερουσαλήμ ή στη Βηθλεέμ γνωστοποιώντας τους τι είχε συμβεί. Άγγελοι εμφανίστηκαν σε ταπεινούς βοσκούς που φρόντιζαν τα πρόβατά τους στους αγρούς έξω από τη Βηθλεέμ. (Λουκ. 2:8-14) Έπειτα εκείνοι οι βοσκοί επισκέφτηκαν το νεογέννητο. (Λουκ. 2:15-17) Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν για τη Μαρία και τον Ιωσήφ το ότι είδαν να αποδίδεται τιμή στον Ιησού με τέτοιον τρόπο! Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά ενεργεί ο Ιεχωβά από τον Διάβολο. Όταν ο Σατανάς έστειλε αστρολόγους να επισκεφτούν τον Ιησού και τους γονείς του, όλη η Ιερουσαλήμ ταράχτηκε με την είδηση για τη γέννηση του Ιησού. (Ματθ. 2:3) Αυτή η ευρύτατη γνωστοποίηση της γέννησης του Ιησού τελικά επέφερε τον θάνατο πολλών αθώων παιδιών.​—Ματθ. 2:16.

¹³ Σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, η Μαρία όφειλε να φέρει μια προσφορά στον Ιεχωβά στον ναό της Ιερουσαλήμ, περίπου 9 χιλιόμετρα από τη Βηθλεέμ. (Λουκ. 2:22-24) Καθώς η Μαρία ταξίδευε με τον Ιωσήφ και τον Ιησού, ίσως αναρωτιόταν αν ο ιερέας που θα είχε υπηρεσία θα έκανε κάποια ειδική μνεία για τον μελλοντικό ρόλο του Ιησού. Η αναγνώριση όντως ήρθε, αλλά όχι με τον τρόπο που ίσως ανέμενε η Μαρία. Αντί για αυτό, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε έναν “δίκαιο και ευλαβή” άνθρωπο ονόματι Συμεών, καθώς και μια 84χρονη χήρα, την προφήτισσα Άννα, οι οποίοι ανήγγειλαν ότι εκείνο το παιδί θα γινόταν ο υποσχεμένος Μεσσίας, ή αλλιώς Χριστός.​—Λουκ. 2:25-38.

14. Ποιες ευλογίες έλαβε η Μαρία από τον Ιεχωβά;

¹⁴ Τι θα πούμε για την ίδια τη Μαρία; Συνέχισε ο Ιεχωβά να της δίνει την πρέπουσα αναγνώριση για το ότι φρόντισε πιστά και ανέθρεψε τον Γιο του; Βεβαίως. Ο Θεός φρόντισε να καταγραφούν στην Αγία Γραφή πράξεις και λόγια της Μαρίας. Προφανώς η Μαρία δεν ήταν σε θέση να ταξιδεύει μαζί με τον Ιησού κατά τα τριάμισι χρόνια της διακονίας του. Ίσως επειδή ήταν χήρα να ήταν αναγκασμένη να μένει στη Ναζαρέτ. Παρότι όμως στερήθηκε πολλά προνόμια, μπόρεσε να είναι κοντά στον Ιησού την ώρα του θανάτου του. (Ιωάν. 19:26) Αργότερα, η Μαρία βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ μαζί με τους μαθητές τις ημέρες πριν από την Πεντηκοστή, οπότε εκχύθηκε το άγιο πνεύμα. (Πράξ. 1:13, 14) Πιθανότατα χρίστηκε και εκείνη μαζί με τους άλλους παρόντες. Αν όντως συνέβη αυτό, τότε της δόθηκε η ευκαιρία να είναι στον ουρανό με τον Ιησού για όλη την αιωνιότητα. Τι ωραία ανταμοιβή για την πιστή της υπηρεσία!

15. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά την επιδοκιμασία του για τον Γιο του όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη;

¹⁵ Ο Ιησούς δεν επιθυμούσε τιμές από τους θρησκευτικούς ή από τους πολιτικούς ηγέτες της εποχής του. Είναι όμως βέβαιο ότι ενθαρρύνθηκε πάρα πολύ όταν ο Ιεχωβά τού έδωσε αναγνώριση σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις μιλώντας απευθείας από τον ουρανό. Αμέσως μετά το βάφτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη Ποταμό, ο Ιεχωβά είπε: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθ. 3:17) Προφανώς, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν το μόνο άλλο άτομο που άκουσε αυτά τα λόγια. Αργότερα, περίπου έναν χρόνο πριν από τον θάνατο του Ιησού, τρεις  απόστολοί του άκουσαν τον Ιεχωβά να λέει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει. Να τον ακούτε». (Ματθ. 17:5) Τελικά, λίγες μόλις ημέρες πριν από τον θάνατο του Ιησού, ο Ιεχωβά μίλησε ξανά στον Γιο του από τον ουρανό.​—Ιωάν. 12:28.

16, 17. Με ποιον απροσδόκητο τρόπο τίμησε ο Ιεχωβά τον Ιησού;

¹⁶ Παρότι ο Ιησούς ήξερε ότι επρόκειτο να υποστεί ατιμωτικό θάνατο έχοντας στιγματιστεί άδικα ως βλάσφημος, προσευχήθηκε να γίνει το θέλημα του Ιεχωβά και όχι το δικό του. (Ματθ. 26:39, 42) «Υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή», επιδιώκοντας αναγνώριση, όχι από τον κόσμο, αλλά μόνο από τον Πατέρα του. (Εβρ. 12:2) Πώς του έδωσε ο Ιεχωβά αυτή την αναγνώριση;

¹⁷ Ενόσω ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, εξέφρασε την επιθυμία του να επιστρέψει στη δόξα που είχε άλλοτε στον ουρανό μαζί με τον Πατέρα του. (Ιωάν. 17:5) Τίποτα δεν υποδηλώνει ότι ο Ιησούς έλπιζε σε κάτι περισσότερο. Δεν ανέμενε κάποιου είδους ουράνια «αναβάθμιση». Τι έκανε όμως ο Ιεχωβά; Τίμησε τον Ιησού με απροσδόκητο τρόπο ανασταίνοντάς τον σε «ανώτερη θέση» και δίνοντάς του κάτι που δεν είχε λάβει κανείς άλλος μέχρι τότε​—αθάνατη πνευματική ζωή! * (Φιλιπ. 2:9· 1 Τιμ. 6:16) Τι εξαιρετική αναγνώριση της πιστής πορείας του Ιησού!

18. Τι θα μας βοηθήσει να μην επιδιώκουμε την επιδοκιμασία αυτού του κόσμου;

¹⁸ Τι θα μας βοηθήσει να μην επιδιώκουμε την επιδοκιμασία αυτού του κόσμου; Να θυμάστε συνεχώς ότι ο Ιεχωβά πάντοτε δίνει αναγνώριση στους πιστούς υπηρέτες του, ενώ πολλές φορές τους ανταμείβει με απροσδόκητους τρόπους. Ποιος ξέρει ποιες απροσδόκητες ευλογίες μάς επιφυλάσσει το μέλλον; Αλλά προς το παρόν, ενόσω υπομένουμε τις κακουχίες και τις δοκιμασίες αυτού του πονηρού κόσμου, ας θυμόμαστε πάντοτε ότι αυτός ο κόσμος, καθώς και οποιαδήποτε αναγνώριση μπορεί να προσφέρει, παρέρχεται. (1 Ιωάν. 2:17) Ο στοργικός μας Πατέρας, ο Ιεχωβά, “δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο μας και την αγάπη που δείχνουμε για το όνομά του”. (Εβρ. 6:10) Ναι, εκείνος θα μας δείξει εύνοια​—ίσως μάλιστα με τρόπους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα!