Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τον Ιεχωβά * ως τον “Θεό κάθε παρηγοριάς ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη”. (2 Κορινθίους 1:3, 4) Επομένως, η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι όλοι ανεξαιρέτως μπορούν να λάβουν τη βοήθεια του Θεού, καθώς και ότι καμιά τραγωδία δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε ο ουράνιος Πατέρας μας να μην μπορεί να μας παρηγορήσει.

Φυσικά, πρέπει να κάνουμε και εμείς κάτι αν θέλουμε να παρηγορηθούμε από τον Θεό. Πώς θα μπορούσε να μας βοηθήσει ένας γιατρός αν δεν κλείναμε ποτέ ραντεβού για να συναντηθούμε μαζί του; Ο προφήτης Αμώς ρώτησε: «Μήπως θα περπατήσουν μαζί δύο άτομα αν δεν έχουν συναντηθεί κατόπιν συμφωνίας;» (Αμώς 3:3) Γι’ αυτό, οι Γραφές μάς προτρέπουν: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς».—Ιακώβου 4:8.

Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός θα μας πλησιάσει; Πρώτον, επειδή ο ίδιος μας λέει επανειλημμένα ότι θέλει να μας βοηθήσει. (Βλέπε το  συνοδευτικό πλαίσιο.) Και δεύτερον, επειδή διαθέτουμε πειστικές μαρτυρίες ανθρώπων τους οποίους ο Θεός παρηγόρησε—πραγματικούς ανθρώπους από τη σύγχρονη αλλά και την αρχαία εποχή.

Όπως πολλά άτομα σήμερα που ζητούν βοήθεια από τον Θεό, έτσι και ο Βασιλιάς Δαβίδ είχε βιώσει ουκ ολίγες τραγωδίες. «Άκουσε τη φωνή των ικεσιών μου όταν κραυγάζω προς εσένα για βοήθεια», ικέτευσε κάποτε τον Ιεχωβά. Ανταποκρίθηκε ο Θεός; Ναι. Ο Δαβίδ πρόσθεσε: «Βοηθήθηκα· γι’ αυτό και αγάλλεται η καρδιά μου».—Ψαλμός 28:2, 7.

Σκοπός του Θεού ήταν να παίξει ο Ιησούς πρωτεύοντα ρόλο στην παροχή παρηγοριάς. Μεταξύ άλλων, ο Θεός ανέθεσε στον Ιησού “να επιδέσει τα τραύματα εκείνων που έχουν συντετριμμένη καρδιά” και να “παρηγορήσει όλους όσους πενθούν”. (Ησαΐας 61:1, 2) Όπως είχε προειπωθεί, ο Ιησούς ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για όσους “μοχθούσαν και ήταν καταφορτωμένοι”.—Ματθαίος 11:28-30.

Ο Ιησούς παρηγορούσε τους ανθρώπους δίνοντάς τους σοφές συμβουλές, δείχνοντάς τους καλοσύνη και, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, θεραπεύοντας τις ασθένειές τους. Μια μέρα, ένας λεπρός ικέτευσε τον Ιησού: «Αν εσύ θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις». Ο Ιησούς ένιωσε ευσπλαχνία και απάντησε: «Θέλω.  Καθαρίσου». (Μάρκος 1:40, 41) Και ο λεπρός θεραπεύτηκε.

Σήμερα, ο Γιος του Θεού δεν είναι παρών στη γη για να μας παρηγορήσει προσωπικά. Αλλά ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά, «ο Θεός κάθε παρηγοριάς», συνεχίζει να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη. (2 Κορινθίους 1:3) Εξετάστε τέσσερα κύρια μέσα με τα οποία ο Θεός παρηγορεί τους ανθρώπους.

• Η Αγία Γραφή. «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για τη διδασκαλία μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα».—Ρωμαίους 15:4.

• Το Άγιο Πνεύμα του Θεού. Λίγο μετά τον θάνατο του Ιησού, ολόκληρη η Χριστιανική εκκλησία μπήκε σε περίοδο ειρήνης. Γιατί; Επειδή «περπατούσε στο φόβο του Ιεχωβά και στην παρηγοριά του αγίου πνεύματος». (Πράξεις 9:31) Το άγιο πνεύμα, η ενεργός δύναμη του Θεού, είναι πολύ ισχυρό. Ο Θεός μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να παρηγορήσει οποιονδήποτε για οτιδήποτε.

• Η Προσευχή. «Μην ανησυχείτε για τίποτα», μας συμβουλεύει η Γραφή. Απεναντίας, λέει: «Ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις».—Φιλιππησίους 4:6, 7.

• Οι Συγχριστιανοί μας. Ανάμεσά τους βρίσκουμε αληθινούς φίλους που μας παρηγορούν και μπορούν να λειτουργήσουν ως “δίχτυ ασφαλείας”. Ο απόστολος Παύλος είπε για τους συντρόφους του ότι “στάθηκαν η παρηγοριά του” σε περιόδους “ανάγκης και θλίψης”.​—Κολοσσαείς 4:11, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα· 1 Θεσσαλονικείς 3:7.

Ίσως όμως αναρωτιέστε πώς εφαρμόζονται όλα αυτά στην πράξη. Ας δούμε από πιο κοντά τις εμπειρίες ατόμων τα οποία βίωσαν τα προβλήματα που αναφέρθηκαν στο εισαγωγικό άρθρο. Όπως εκείνοι, θα διαπιστώσετε και εσείς ότι ο Θεός εξακολουθεί να εκπληρώνει την εξής συγκινητική υπόσχεση: «Σαν τον άνθρωπο που τον παρηγορεί η μητέρα του, έτσι θα σας παρηγορώ εγώ».—Ησαΐας 66:13.