Ο ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΟΣ βάτραχος του γένους Rheobatrachus, που θεωρείται ότι έχει εξαφανιστεί από το 2002, διέθετε ένα περίεργο αναπαραγωγικό σύστημα. Το θηλυκό κατάπινε τα γονιμοποιημένα αβγά του και τα επώαζε στο στομάχι του για περίπου έξι εβδομάδες. Τα μικρά του έβγαιναν αργότερα από το στόμα του ως πλήρως αναπτυγμένοι βάτραχοι.

Προκειμένου η μητέρα να μη χωνέψει τα αβγά της, έπρεπε όχι μόνο να πάψει να τρώει αλλά και να πάψει να παράγει γαστρικό οξύ. Προφανώς, κάποιες χημικές ουσίες που εκκρίνονταν από τα αβγά και από τους νεοσσούς εμπόδιζαν την παραγωγή οξέος.

Η μητέρα επώαζε 20 με 25 αβγά. Όταν ήταν ο καιρός να γεννήσει, τα μικρά της μπορούσαν να αποτελούν ως και το 40% του συνολικού της βάρους. Φανταστείτε μια γυναίκα που ζυγίζει 68 κιλά να μένει έγκυος και να κυοφορεί 24 μωρά βάρους 1,8 κιλών το καθένα! Τα βατραχάκια διέστελλαν το στομάχι της μητέρας τους τόσο πολύ ώστε συμπιέζονταν εντελώς οι πνεύμονές της, αναγκάζοντάς την να αναπνέει από τους πόρους του δέρματος.

Τα βατραχάκια κανονικά έκαναν την εμφάνισή τους σε διάστημα μερικών ημερών, όποτε ήταν έτοιμα. Αν, όμως, η μητέρα διαισθανόταν κάποιον κίνδυνο, τα γεννούσε κάνοντας εμετό. Ερευνητές παρατήρησαν κάποια φορά ένα θηλυκό να βγάζει έξι μικρά μαζί, εκτοξεύοντάς τα σχεδόν ένα μέτρο στον αέρα.

Αν, όπως ισχυρίζονται μερικοί, το αναπαραγωγικό σύστημα αυτού του βατράχου εξελίχθηκε, τότε θα έπρεπε να έχουν συμβεί μεμιάς τεράστιες αλλαγές τόσο στη σωματική του διάπλαση όσο και στη συμπεριφορά του. «Είναι αδιανόητη η πιθανότητα μιας αργής και σταδιακής αλλαγής στην αναπαραγωγική του βιολογία», έγραψε ο επιστήμονας και εξελικτιστής Μάικλ Τζ. Τάιλερ. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Ο συγκεκριμένος τρόπος αναπαραγωγής είτε είναι συνολικά αποτελεσματικός είτε αποτυγχάνει εντελώς». Η μόνη πειστική εξήγηση, λέει ο Τάιλερ, είναι «ένα διακριτό, τεράστιο βήμα». Κάποιοι θα αποκαλούσαν αυτό το τεράστιο βήμα δημιουργία. *

Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί το αναπαραγωγικό σύστημα αυτού του βατράχου προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;