Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΗ σαύρα Μολόχ (Moloch horridus), κοινώς γνωστή ως αγκαθωτός διάβολος, απορροφά υγρασία από την ομίχλη, τον αέρα και την υγρή άμμο. Έπειτα, διοχετεύει το νερό στο στόμα της για να το πιει. Πώς; Η απάντηση ίσως κρύβεται στο εκπληκτικό δέρμα της.

Σκεφτείτε: Το δέρμα του αγκαθωτού διαβόλου καλύπτεται από φολίδες. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η υγρασία ή η δροσιά που συλλέγεται στις φολίδες διατρέχει την τραχιά επιφάνεια του δέρματος και εισέρχεται σε ένα δίκτυο που αποτελείται από μισάνοιχτα κανάλια, ή αλλιώς αυλάκια, τα οποία βρίσκονται ανάμεσα στις φολίδες. Αυτά τα κανάλια συνδέονται μεταξύ τους και οδηγούν στα πλάγια του στόματός του.

Αλλά πώς καταφέρνει αυτή η σαύρα να αντλεί νερό—φέρνοντάς το πάνω στα πόδια της, κατόπιν στο σώμα της και από εκεί στο στόμα της—μέσω μιας διαδικασίας που αψηφά τη βαρύτητα; Και πώς απορροφά υγρασία από βρεγμένες επιφάνειες τρίβοντας την κοιλιά της πάνω τους;

Οι ερευνητές, όπως φαίνεται, έχουν ξεσκεπάσει το μυστικό της. Τα κανάλια στην επιφάνεια του δέρματός της συνδέονται μέσω πόρων με ένα άλλο δίκτυο καναλιών που βρίσκεται πιο χαμηλά, δηλαδή μέσα στο δέρμα της. Η δομή αυτών των καναλιών επιτρέπει την τριχοειδή έλξη—φαινόμενο κατά το οποίο το νερό έλκεται μέσα σε στενούς πόρους ακόμα και αντίθετα στη δύναμη της βαρύτητας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το δέρμα της σαύρας λειτουργεί σαν σφουγγάρι.

Η Τζανίν Μπένιους, πρόεδρος του Ινστιτούτου Βιομιμητικής, λέει ότι τεχνολογίες που αντιγράφουν την απορρόφηση υγρασίας ίσως βοηθήσουν τους μηχανικούς να σχεδιάσουν ένα σύστημα για την ξήρανση του αέρα στοχεύοντας σε αποτελεσματικότερη ψύξη των κτιρίων καθώς και στη συλλογή πόσιμου νερού.

Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί το υγροσκοπικό δέρμα του αγκαθωτού διαβόλου προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;