ΤΑ ΦΥΤΑ χρησιμοποιούν μια περίπλοκη διαδικασία, τη φωτοσύνθεση, για να αντλούν ενέργεια από το φως του ήλιου και να παράγουν την τροφή τους. Μελέτες που έγιναν σε συγκεκριμένα είδη αποκάλυψαν ότι επιτελούν ένα ακόμη κατόρθωμα—υπολογίζουν τον βέλτιστο ρυθμό με τον οποίο χρειάζεται να απορροφούν αυτή την τροφή κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Σκεφτείτε: Την ημέρα, τα φυτά μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας σε άμυλο και σάκχαρα. Τη νύχτα, πολλά είδη καταναλώνουν το άμυλο που έχουν αποθηκεύσει στη διάρκεια της ημέρας, πράγμα που τα γλιτώνει από τη λιμοκτονία και τους επιτρέπει να παραμένουν παραγωγικά, όπως επίσης και να συνεχίσουν να αναπτύσσονται. Επιπλέον, επεξεργάζονται το αποθηκευμένο άμυλο με τον σωστό ακριβώς ρυθμό—ούτε πάρα πολύ γρήγορα ούτε πάρα πολύ αργά—ώστε να χρησιμοποιούν περίπου το 95% μέχρι να ξημερώσει, οπότε και αρχίζουν να παράγουν άλλο.

Τα πορίσματα βασίστηκαν σε πειράματα που έγιναν σε κάποιο φυτό του γένους σινάπι, το οποίο ονομάζεται Arabidopsis thaliana. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτό το φυτό καταμερίζει προσεκτικά τα αποθέματα της τροφής του ανάλογα με τη διάρκεια της νύχτας, είτε απομένουν 8 είτε 12 είτε 16 ώρες ως την αυγή. Προφανώς, το φυτό διαιρεί την ποσότητα του διαθέσιμου αμύλου με το χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι να ξημερώσει, καθορίζοντας έτσι τον ιδανικό ρυθμό κατανάλωσης.

Πώς εξακριβώνουν τα φυτά τα αποθέματα του αμύλου τους; Πώς υπολογίζουν τον χρόνο; Και ποιος μηχανισμός τούς δίνει τη δυνατότητα να κάνουν μαθηματικούς υπολογισμούς; Επιπρόσθετη έρευνα ίσως ρίξει φως σε αυτά τα ερωτήματα.

Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί η μαθηματική ικανότητα των φυτών προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;