Η Γνώμη των Άλλων για Εμάς—Έχει Σημασία;

ΣΧΕΔΟΝ σε όλους αρέσει να λαβαίνουν έπαινο. Οι φιλοφρονήσεις μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε ωραία, δίνοντάς μας ένα αίσθημα ικανοποίησης. Η επιδοκιμασία είναι δυνατόν ακόμη και να μας κάνει να θέλουμε να βελτιώσουμε την απόδοσή μας. Το αντίθετο συμβαίνει όταν αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιοι μας αποδοκιμάζουν. Μια ψυχρή απάντηση ή κάποιο επικριτικό σχόλιο μπορεί να μας αποκαρδιώσει. Η γνώμη που έχουν οι άλλοι για εμάς μπορεί να ασκήσει βαθιά επίδραση στη γνώμη που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας.

Θα ήταν λάθος να αγνοούμε το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Μπορούμε πραγματικά να ωφεληθούμε ζητώντας τους να παρατηρούν τη συμπεριφορά μας. Όταν βασίζονται σε υψηλές ηθικές αρχές, οι γνώμες των άλλων είναι δυνατόν να αποτελέσουν θετική επιρροή, υποκινώντας μας να ενεργούμε σωστά. (1 Κορινθίους 10:31-33) Ωστόσο, η κοινή γνώμη είναι συχνά πολύ άδικη. Σκεφτείτε τη διαστρεβλωμένη άποψη που είχαν οι πρωθιερείς καθώς και άλλοι για τον Ιησού Χριστό όταν «άρχισαν να κραυγάζουν, λέγοντας: “Κρέμασέ τον στο ξύλο! Κρέμασέ τον στο ξύλο!”» (Λουκάς 23:13, 21-25) Οι απόψεις που βασίζονται σε εσφαλμένες πληροφορίες ή επηρεάζονται από φθόνο ή προκατάληψη ίσως πρέπει απλώς να απορριφθούν. Γι’ αυτό, είναι ανάγκη να ασκούμε καλή κρίση και να αντιμετωπίζουμε με λογικότητα τις γνώμες των άλλων.

Τίνος η Γνώμη Έχει Σημασία;

Θέλουμε την επιδοκιμασία όσων είναι ενωμένοι μαζί μας στην αληθινή λατρεία. Σε αυτούς περιλαμβάνονται μέλη της οικογένειάς μας τα οποία είναι στην πίστη καθώς και οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές μας. (Ρωμαίους 15:2· Κολοσσαείς 3:18-21) Η αγάπη και ο σεβασμός των ομοπίστων και η «ανταλλαγή ενθάρρυνσης» ανάμεσά τους είναι πολύ σημαντικά πράγματα για εμάς. (Ρωμαίους 1:11, 12) Έχοντας “ταπεινοφροσύνη θεωρούμε τους άλλους ανώτερους από εμάς”. (Φιλιππησίους 2:2-4) Επιπλέον, επιζητούμε και εκτιμούμε την επιδοκιμασία “εκείνων που αναλαμβάνουν την ηγεσία” μεταξύ μας—των πρεσβυτέρων της εκκλησίας.—Εβραίους 13:17.

Επίσης, είναι επιθυμητή η «καλή μαρτυρία από τους ανθρώπους έξω». (1 Τιμόθεο 3:7) Πόσο ωραίο είναι όταν μη ομόπιστοι συγγενείς, συνεργάτες και γείτονες μας σέβονται! Δεν προσπαθούμε επίσης να αφήνουμε καλή εντύπωση στους ανθρώπους στους οποίους κηρύττουμε, ώστε να έχουν ευνοϊκή διάθεση προς το άγγελμα της Βασιλείας; Το να είμαστε γνωστοί στην περιοχή μας ως ηθικά καθαροί, ευθείς και έντιμοι άνθρωποι φέρνει δόξα στον Θεό. (1 Πέτρου 2:12) Ωστόσο, ποτέ δεν μπορούμε να συμβιβάζουμε Γραφικές αρχές για να κερδίζουμε την εύνοια των άλλων ούτε μπορούμε να φοράμε προσωπείο για να τους εντυπωσιάζουμε. Πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι είναι αδύνατον να ευχαριστήσουμε τους πάντες. Ο Ιησούς είπε: «Αν ήσασταν μέρος του κόσμου, ο κόσμος θα έτρεφε συμπάθεια για αυτό που είναι δικό του. Επειδή, λοιπόν, δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας έχω εκλέξει και ξεχωρίσει από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος». (Ιωάννης 15:19) Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να κερδίσουμε το σεβασμό όσων μας εναντιώνονται;

Κερδίζουμε το Σεβασμό των Εναντιουμένων

«Θα είστε αντικείμενα του μίσους όλων των ανθρώπων εξαιτίας του ονόματός μου», προειδοποίησε ο Ιησούς, «αλλά εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». (Ματθαίος  10:22) Μερικές φορές, απόρροια αυτού του μίσους είναι οι εμπαθείς κατηγορίες. Προκατειλημμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ίσως μας χαρακτηρίζουν «στασιαστές» ή «ανατρεπτικούς». Οι απροκάλυπτοι εναντιούμενοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι αποτελούμε ενοχλητική αίρεση την οποία πρέπει να καταπνίξουν. (Πράξεις 28:22) Ορισμένες φορές μπορούμε να αντικρούσουμε αυτές τις ψευδείς κατηγορίες. Πώς; Ακολουθώντας τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «[Να είστε] έτοιμοι για υπεράσπιση μπροστά σε όποιον σας ζητάει λόγο για την ελπίδα την οποία έχετε μέσα σας, κάνοντάς το αυτό όμως με πραότητα και βαθύ σεβασμό». (1 Πέτρου 3:15) Επιπλέον, πρέπει να χρησιμοποιούμε «ωφέλιμο λόγο που δεν μπορεί να κατακριθεί· ώστε αυτός που βρίσκεται στην αντιτασσόμενη πλευρά να ντραπεί, μη έχοντας τίποτα απαίσιο να πει για εμάς».—Τίτο 2:8.

Αν και προσπαθούμε να απαλλάξουμε το όνομά μας από το όνειδος, δεν χρειάζεται να αποθαρρυνόμαστε ή να καταρρακωνόμαστε όταν μας κακολογούν άδικα. Ο Ιησούς, ο τέλειος Γιος του Θεού, κατηγορήθηκε για βλασφημία, στασιασμό, ακόμα και πνευματισμό. (Ματθαίος 9:3· Μάρκος 3:22· Ιωάννης 19:12) Ο απόστολος Παύλος υπέστη δυσφήμηση. (1 Κορινθίους 4:13) Τόσο ο Ιησούς όσο και ο Παύλος αγνόησαν αυτές τις επικρίσεις και παρέμειναν πολυάσχολοι στο έργο τους. (Ματθαίος 15:14) Γνώριζαν ότι δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν ποτέ την επιδοκιμασία των εχθρών τους, εφόσον «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Σήμερα, εμείς αντιμετωπίζουμε την ίδια πρόκληση. Δεν χρειάζεται να τρομοκρατούμαστε όταν μοχθηροί εναντιούμενοι διαδίδουν ψέματα για εμάς.—Ματθαίος 5:11.

Γνώμες που Μετράνε Πραγματικά

Οι γνώμες των ανθρώπων για εμάς ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, ανάλογα με τα κίνητρά τους και τα όσα έχουν ακούσει για εμάς. Μερικοί μας επαινούν και μας τιμούν ενώ άλλοι μας εξυβρίζουν και μας μισούν. Ωστόσο, εφόσον μας καθοδηγούν οι Γραφικές αρχές, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ευτυχισμένοι και ήρεμοι.

Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο». (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αποκτούμε την εύνοια του Ιεχωβά Θεού και του Γιου του, του Ιησού Χριστού, αποδεχόμενοι με ευγνωμοσύνη το Λόγο του Θεού ως οδηγό μας στο καθετί. Στο κάτω κάτω, οι γνώμες που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία είναι εκείνες του Ιεχωβά και του Γιου του. Η δική τους γνώμη για εμάς αντανακλά την πραγματική μας αξία. Σε τελική ανάλυση, η ζωή μας εξαρτάται από τη δική τους επιδοκιμασία.—Ιωάννης 5:27· Ιακώβου 1:12.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 30]

«Ο έπαινος με κάνει να ντρέπομαι γιατί βαθιά μέσα μου τον αποζητώ».—ΙΝΔΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΡΑΜΠΙΝΤΡΑΝΑΘ ΤΑΓΚΟΡ

[Εικόνες στη σελίδα 31]

Οι γνώμες των ομοπίστων μας έχουν σημασία

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 30]

Culver Pictures