Να Πράττετε Έλεος—Πώς;

«Ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη».—ΓΑΛΑΤΕΣ 6:10.

1, 2. Τι μας διδάσκει η παραβολή του καλού Σαμαρείτη σχετικά με το έλεος;

 ΚΑΘΩΣ συζητούσε με τον Ιησού, κάποιος ειδήμονας στο Νόμο τον ρώτησε: «Ποιος είναι . . . ο πλησίον μου;» Απαντώντας, ο Ιησούς αφηγήθηκε την εξής παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές οι οποίοι, αφού τον γύμνωσαν και του έδωσαν χτυπήματα, έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο. Κατά σύμπτωση, κάποιος ιερέας κατέβαινε από εκείνον το δρόμο, αλλά όταν τον είδε προσπέρασε από την απέναντι πλευρά. Παρόμοια, και ένας Λευίτης, όταν κατέβηκε σε αυτόν τον τόπο και τον είδε, προσπέρασε από την απέναντι πλευρά. Αλλά κάποιος Σαμαρείτης που ταξίδευε στο δρόμο ήρθε προς το μέρος του και όταν τον είδε ένιωσε ευσπλαχνία. Τον πλησίασε, λοιπόν, και έδεσε τα τραύματά του, βάζοντας πάνω τους λάδι και κρασί. Κατόπιν τον ανέβασε στο ζώο του και τον έφερε σε κάποιο πανδοχείο και τον φρόντισε. Και την επόμενη ημέρα έβγαλε δύο δηνάρια, τα έδωσε στον πανδοχέα και είπε: “Φρόντισέ τον, και ό,τι δαπανήσεις επιπλέον θα σου το ξεπληρώσω εγώ όταν επιστρέψω εδώ”». Κατόπιν, ο Ιησούς ρώτησε τον ακροατή του: «Ποιος από αυτούς τους τρεις σου φαίνεται ότι έκανε τον εαυτό του πλησίον στον άνθρωπο που έπεσε στους ληστές;» Αυτός απάντησε: «Εκείνος που ενήργησε με έλεος προς αυτόν».—Λουκάς 10:25, 29-37α.

² Πόσο παραστατικά δείχνει η φροντίδα του Σαμαρείτη για τον τραυματία τι είναι το αληθινό έλεος! Υποκινούμενος από αίσθημα ευσπλαχνίας, ή αλλιώς συμπόνιας, ο Σαμαρείτης ενήργησε με τρόπο που έφερε ανακούφιση στο θύμα. Επιπρόσθετα, ο άνθρωπος που βρισκόταν σε ανάγκη ήταν άγνωστος στο Σαμαρείτη. Το έλεος δεν παρεμποδίζεται από εθνικούς, θρησκευτικούς ή πολιτιστικούς φραγμούς. Αφού αφηγήθηκε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη, ο Ιησούς έδωσε στον ακροατή του τη συμβουλή: «Πήγαινε και κάνε και εσύ το ίδιο». (Λουκάς 10:37β) Μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά αυτή τη νουθεσία και να προσπαθούμε να είμαστε ελεήμονες προς τους άλλους. Αλλά πώς; Με ποιους τρόπους μπορούμε να πράττουμε έλεος στην καθημερινή μας ζωή;

“Αν ένας Αδελφός . . . Βρίσκεται σε Κατάσταση Γυμνότητας”

3, 4. Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το να πράττουμε έλεος μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;

³ «Ενόσω έχουμε καιρό ευνοϊκό για αυτό», είπε ο απόστολος Παύλος, «ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη». (Γαλάτες 6:10) Ας εξετάσουμε, λοιπόν, πρώτα πώς μπορούμε να αφθονούμε σε πράξεις ελέους  προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη.

⁴ Προτρέποντας τους αληθινούς Χριστιανούς να είναι ελεήμονες ο ένας προς τον άλλον, ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Αυτός που δεν πράττει έλεος θα λάβει κρίση χωρίς έλεος». (Ιακώβου 2:13) Τα συμφραζόμενα αυτών των θεόπνευστων λόγων μάς αναφέρουν μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να πράττουμε έλεος. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Ιακώβου 1:27 διαβάζουμε: «Η θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα από τον κόσμο». Τα εδάφια Ιακώβου 2:15, 16 δηλώνουν: «Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή βρίσκονται σε κατάσταση γυμνότητας και τους λείπει η τροφή που αρκεί για την ημέρα, κάποιος όμως από εσάς τους πει: “Πηγαίνετε με ειρήνη, να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε”, αλλά δεν τους δώσετε τα αναγκαία για το σώμα τους, ποιο το όφελος;»

5, 6. Πώς μπορούμε να αφθονούμε σε πράξεις ελέους καθώς συναναστρεφόμαστε με την τοπική εκκλησία;

⁵ Η φροντίδα για τους άλλους και η παροχή βοήθειας σε όσους έχουν ανάγκη αποτελούν χαρακτηριστικά της αληθινής θρησκείας. Η λατρεία μας δεν μας επιτρέπει να περιορίζουμε το ενδιαφέρον μας για τους άλλους σε μια απλή ευχή να πάνε όλα καλά. Απεναντίας, ένα τρυφερό αίσθημα συμπόνιας μάς υποκινεί να ενεργούμε υπέρ εκείνων που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. (1 Ιωάννη 3:17, 18) Ναι, το να ετοιμάσουμε ένα γεύμα για κάποιο άρρωστο άτομο, να βοηθήσουμε έναν ηλικιωμένο στις δουλειές του σπιτιού, να προσφέρουμε μεταφορικό μέσο για τις Χριστιανικές συναθροίσεις όταν είναι απαραίτητο, καθώς και το να μην είμαστε σφιχτοχέρηδες προς εκείνους που το αξίζουν είναι κάποιες πράξεις ελέους στις οποίες πρέπει να αφθονούμε.—Δευτερονόμιο 15:7-10.

⁶ Ακόμα σημαντικότερο από το να δίνουμε από υλική άποψη είναι το να δίνουμε από πνευματική άποψη για να βοηθάμε τα μέλη της αυξανόμενης Χριστιανικής εκκλησίας. Μας δίνεται η προτροπή να “μιλάμε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές, να υποστηρίζουμε τους αδύναμους”. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) «Οι ηλικιωμένες γυναίκες» παροτρύνονται να είναι «άτομα που διδάσκουν το καλό». (Τίτο 2:3) Αναφορικά με τους Χριστιανούς επισκόπους, η Γραφή δηλώνει: «Ο καθένας τους θα είναι σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα».—Ησαΐας 32:2.

7. Τι μαθαίνουμε από τους μαθητές στην Αντιόχεια της Συρίας σχετικά με την εκδήλωση ελέους;

⁷ Εκτός του ότι φρόντιζαν για τις χήρες, τα ορφανά και όσους χρειάζονταν βοήθεια και ενθάρρυνση τοπικά, οι εκκλησίες του πρώτου αιώνα μερικές φορές έκαναν διευθετήσεις για παροχή βοήθειας σε πιστούς σε άλλα μέρη. Για παράδειγμα, όταν ο προφήτης Άγαβος προείπε ότι «επρόκειτο να πέσει μεγάλη πείνα σε ολόκληρη την κατοικημένη γη», οι μαθητές στην Αντιόχεια της Συρίας «αποφάσισαν, ο καθένας τους σύμφωνα με ό,τι μπορούσε να διαθέσει, να στείλουν βοήθεια ως διακονία στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία». Αυτή η βοήθεια στάλθηκε στους πρεσβυτέρους εκεί «μέσω του Βαρνάβα και του Σαύλου». (Πράξεις 11:28-30) Τι συμβαίνει στις ημέρες μας; «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει συγκροτήσει επιτροπές παροχής βοήθειας ώστε να φροντίζει για αδελφούς μας που ίσως πλήττονται από φυσικές καταστροφές όπως τυφώνες, σεισμούς ή τσουνάμι. (Ματθαίος 24:45) Το να  προσφέρουμε εθελοντικά το χρόνο, τις προσπάθειες και τους πόρους μας συνεργαζόμενοι με αυτή τη διευθέτηση είναι θαυμάσιος τρόπος για να εκδηλώνουμε έλεος.

«Αν Δείχνετε Μεροληψία»

8. Πώς αντιβαίνει η μεροληψία στο έλεος;

⁸ Προειδοποιώντας σχετικά με ένα χαρακτηριστικό που αντιβαίνει στο έλεος και στο «βασιλικό νόμο» της αγάπης, ο Ιάκωβος έγραψε: «Αν δείχνετε μεροληψία, εργάζεστε αμαρτία, επειδή ελέγχεστε από το νόμο ως παραβάτες». (Ιακώβου 2:8, 9) Αν δείχνουμε ακατάλληλη εύνοια σε εκείνους που είναι πλούσιοι από υλική άποψη ή κατέχουν εξέχουσα θέση, αυτό μπορεί να μας κάνει λιγότερο ευαίσθητους «στην παραπονετική κραυγή του ασήμαντου». (Παροιμίες 21:13) Η μεροληψία καταπνίγει το ελεήμον πνεύμα. Πράττουμε έλεος όταν συμπεριφερόμαστε στους άλλους απροσωπόληπτα.

9. Γιατί δεν είναι λάθος να δείχνουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όσους το αξίζουν;

⁹ Μήπως το να είμαστε απροσωπόληπτοι σημαίνει ότι δεν πρέπει να δείχνουμε ποτέ ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε κανέναν; Κάθε άλλο. Αναφορικά με το συνεργάτη του τον Επαφρόδιτο, ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς των Φιλίππων: «Να θεωρείτε τέτοιου είδους ανθρώπους πολύτιμους». Γιατί; «Επειδή λόγω του έργου του Κυρίου έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο, εκθέτοντας την ψυχή του σε κίνδυνο, ώστε να αναπληρώσει στο πλήρες το ότι δεν ήσασταν εσείς εδώ για να μου αποδώσετε προσωπική υπηρεσία». (Φιλιππησίους 2:25, 29, 30) Η πιστή υπηρεσία που πρόσφερε ο Επαφρόδιτος άξιζε αναγνώριση. Επίσης, στο εδάφιο 1 Τιμόθεο 5:17 διαβάζουμε: «Οι πρεσβύτεροι, που προΐστανται με καλό τρόπο, ας θεωρούνται άξιοι διπλής τιμής, ειδικά εκείνοι που εργάζονται σκληρά στην ομιλία και στη διδασκαλία». Οι καλές πνευματικές ιδιότητες επίσης αξίζουν αναγνώριση. Αυτού του είδους το ενδιαφέρον δεν αποτελεί μεροληψία.

«Η Σοφία που Κατεβαίνει από Πάνω Είναι . . . Γεμάτη Έλεος»

10. Γιατί πρέπει να ελέγχουμε τη γλώσσα μας;

¹⁰ Αναφορικά με τη γλώσσα, ο Ιάκωβος είπε: «Είναι ανυπότακτο, βλαβερό πράγμα, γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο. Με αυτήν ευλογούμε τον Ιεχωβά, ναι, τον Πατέρα, και εντούτοις με αυτήν καταριόμαστε ανθρώπους που έχουν έρθει σε ύπαρξη “κατά την ομοίωση του Θεού”. Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα». Σε σχέση με το ίδιο θέμα, ο Ιάκωβος πρόσθεσε: «Αν έχετε πικρή ζήλια και φιλόνικη διάθεση στην καρδιά σας, μην κομπάζετε και λέτε ψέματα εναντίον της αλήθειας. Αυτή δεν είναι η σοφία που κατεβαίνει από πάνω, αλλά είναι επίγεια, ζωώδης, δαιμονική. Διότι όπου υπάρχει ζήλια και φιλόνικη διάθεση, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε απαίσιο πράγμα. Αλλά η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή, έπειτα ειρηνική, λογική, πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς, δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις, δεν είναι υποκριτική».—Ιακώβου 3:8-10α, 14-17.

11. Πώς μπορούμε να είμαστε ελεήμονες όσον αφορά τη χρήση της γλώσσας μας;

¹¹ Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας δείχνει αν έχουμε τη σοφία που είναι «γεμάτη έλεος». Τι θα γινόταν αν λόγω ζήλιας ή φιλόνικης διάθεσης καυχιόμασταν, λέγαμε ψέματα ή διαδίδαμε επιβλαβή κουτσομπολιά; Το εδάφιο Ψαλμός 94:4 δηλώνει: «Όλοι όσοι πράττουν βλαβερά πράγματα κομπάζουν για τον εαυτό τους». Και πόσο γρήγορα μπορεί η επιβλαβής ομιλία να σπιλώσει την υπόληψη ενός αθώου! (Ψαλμός 64:2-4) Επιπρόσθετα, σκεφτείτε τη βλάβη που μπορεί να προξενήσει «ο ψευδομάρτυρας [που] ξεστομίζει ψέματα». (Παροιμίες 14:5· 1 Βασιλέων 21:7-13) Αφού πρώτα αναφέρεται στην κακή χρήση της γλώσσας, ο Ιάκωβος λέει: «Δεν είναι σωστό, αδελφοί μου, να συμβαίνουν έτσι αυτά τα πράγματα». (Ιακώβου 3:10β) Το αληθινό έλεος απαιτεί να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας με αγνό, ειρηνικό και λογικό τρόπο. Ο Ιησούς είπε: «Σας λέω ότι κάθε ανώφελο λόγο τον οποίο θα πουν οι άνθρωποι, θα δώσουν λογαριασμό για αυτόν στην Ημέρα της Κρίσης». (Ματθαίος 12:36) Πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ελεήμονες όσον αφορά τη χρήση της γλώσσας μας!

 “Να Συγχωρείτε στους Ανθρώπους τα Παραπτώματά Τους”

12, 13. (α) Τι μαθαίνουμε για το έλεος από την παραβολή σχετικά με το δούλο που χρωστούσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στον κύριό του; (β) Τι σημαίνει το να συγχωρήσουμε τον αδελφό μας «μέχρι εβδομήντα εφτά φορές»;

¹² Η παραβολή του Ιησού σχετικά με το δούλο που χρωστούσε 60.000.000 δηνάρια στον κύριό του, έναν βασιλιά, δείχνει άλλον έναν τρόπο με τον οποίο μπορούμε να είμαστε ελεήμονες. Ο δούλος δεν είχε τη δυνατότητα να ξεπληρώσει το χρέος και ικέτευσε για έλεος. «Νιώθοντας τότε ευσπλαχνία», ο κύριός του τού χάρισε το χρέος. Αλλά ο δούλος έφυγε και βρήκε έναν σύνδουλό του ο οποίος του χρωστούσε μόνο εκατό δηνάρια και, ενεργώντας χωρίς έλεος, έβαλε να τον ρίξουν στη φυλακή. Όταν ο κύριος έμαθε τι είχε συμβεί, κάλεσε το δούλο που είχε συγχωρηθεί και του είπε: «Πονηρέ δούλε, εγώ σου διέγραψα όλο εκείνο το χρέος όταν με ικέτευσες. Δεν έπρεπε και εσύ να είχες ελεήσει το σύνδουλό σου όπως σε ελέησα και εγώ;» Τότε ο κύριος τον παρέδωσε στους δεσμοφύλακες. Ο Ιησούς ολοκλήρωσε την παραβολή λέγοντας: «Με όμοιο τρόπο θα σας φερθεί και ο ουράνιος Πατέρας μου αν δεν συγχωρήσετε ο καθένας τον αδελφό του από την καρδιά σας».—Ματθαίος 18:23-35.

¹³ Πόσο δυναμικά καταδεικνύει η προαναφερθείσα παραβολή ότι το έλεος περιλαμβάνει την προθυμία για συγχώρηση! Ο Ιεχωβά μάς έχει χαρίσει ένα τεράστιο χρέος αμαρτίας. Δεν πρέπει και εμείς να “συγχωρούμε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους”; (Ματθαίος 6:14, 15) Προτού ο Ιησούς αφηγηθεί την παραβολή για τον ανελεήμονα δούλο, ο Πέτρος τον είχε ρωτήσει: «Κύριε, πόσες φορές αν αμαρτήσει εναντίον μου ο αδελφός μου θα πρέπει να τον συγχωρήσω; Μέχρι εφτά φορές;» Ο Ιησούς απάντησε: «Σου λέω, “όχι μέχρι εφτά φορές” αλλά “μέχρι εβδομήντα εφτά φορές”». (Ματθαίος 18:21, 22) Ναι, ο ελεήμων άνθρωπος είναι διατεθειμένος να συγχωρήσει «μέχρι εβδομήντα εφτά φορές», δηλαδή απεριόριστα.

14. Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 7:1-4, πώς μπορούμε να πράττουμε έλεος καθημερινά;

¹⁴ Ο Ιησούς έδειξε άλλον έναν τρόπο με τον οποίο μπορούμε να δείχνουμε έλεος όταν είπε στην Επί του Όρους Ομιλία: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε· διότι με όποια κρίση κρίνετε θα κριθείτε . . . Γιατί, λοιπόν, κοιτάζεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν παρατηρείς το δοκάρι στο δικό σου μάτι; Ή πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: “Άφησέ με να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου”, όταν ένα δοκάρι είναι στο δικό σου μάτι;» (Ματθαίος 7:1-4) Επομένως, μπορούμε να πράττουμε έλεος καθημερινά με το να ανεχόμαστε τις αδυναμίες των άλλων χωρίς να είμαστε υπερβολικά επικριτικοί.

“Να Εργάζεστε το Καλό Προς Όλους”

15. Γιατί οι πράξεις ελέους δεν περιορίζονται στους ομοπίστους μας;

¹⁵ Ενώ το Γραφικό βιβλίο του Ιακώβου τονίζει την εκδήλωση ελέους μεταξύ των πιστών, αυτό δεν σημαίνει ότι οι πράξεις ελέους περιορίζονται σε εκείνους που ανήκουν στη Χριστιανική εκκλησία. «Ο Ιεχωβά είναι αγαθός απέναντι σε όλους και τα ελέη του είναι πάνω σε όλα τα έργα του», λέει το εδάφιο Ψαλμός 145:9. Μας δίνεται η προτροπή να “γινόμαστε μιμητές του Θεού” και να «εργαζόμαστε το καλό προς όλους». (Εφεσίους 5:1· Γαλάτες 6:10) Παρότι δεν αγαπάμε «ούτε τον κόσμο ούτε τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο», δεν είμαστε αναίσθητοι ως προς τις ανάγκες των ανθρώπων του κόσμου.—1 Ιωάννη 2:15.

16. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο δείχνουμε έλεος στους άλλους;

¹⁶ Ως Χριστιανοί, δεν διστάζουμε να παράσχουμε οποιαδήποτε βοήθεια μπορούμε στα θύματα “απρόβλεπτης περίστασης” ή σε  εκείνους που βρίσκονται σε δεινή κατάσταση. (Εκκλησιαστής 9:11) Βέβαια, οι περιστάσεις υπαγορεύουν τι μπορούμε να κάνουμε καθώς και πόσα μπορούμε να κάνουμε. (Παροιμίες 3:27) Όταν παρέχουμε υλική βοήθεια στους άλλους, πρέπει να προσέχουμε ώστε μια φαινομενικά καλή πράξη να μην προάγει την οκνηρία. (Παροιμίες 20:1, 4· 2 Θεσσαλονικείς 3:10-12) Επομένως, μια αληθινή πράξη ελέους, ως ανταπόκριση, συνδυάζει τρυφερά αισθήματα συμπόνιας με ορθή λογίκευση.

17. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείχνουμε έλεος στους ανθρώπους εκτός της Χριστιανικής εκκλησίας;

¹⁷ Ο καλύτερος τρόπος για να δείχνουμε έλεος στους ανθρώπους εκτός της Χριστιανικής εκκλησίας είναι να τους μεταδίδουμε τη Γραφική αλήθεια. Γιατί; Επειδή στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι σήμερα ψηλαφούν σε πνευματικό σκοτάδι. Καθώς δεν έχουν τρόπο να χειριστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ούτε πραγματική ελπίδα για το μέλλον, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι «γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». (Ματθαίος 9:36) Το άγγελμα του Λόγου του Θεού μπορεί να αποτελέσει “λυχνάρι για τα πόδια τους”, βοηθώντας τους να χειριστούν τα προβλήματα της ζωής. Μπορεί επίσης να αποτελέσει “φως για το δρόμο τους” επειδή η Γραφή προλέγει το σκοπό του Θεού για το μέλλον, δίνοντάς τους βάση για λαμπρή ελπίδα. (Ψαλμός 119:105) Τι προνόμιο είναι να μεταδίδουμε το θαυμάσιο άγγελμα της αλήθειας σε εκείνους που το έχουν απελπιστική ανάγκη! Λόγω της εγγύτητας της επικείμενης “μεγάλης θλίψης”, τώρα είναι ο καιρός να συμμετέχουμε με ζήλο στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. (Ματθαίος 24:3-8, 21, 22, 36-41· 28:19, 20) Καμιά άλλη πράξη ελέους δεν είναι εξίσου σημαντική με αυτήν.

Να Δίνετε «Αυτά που Είναι Μέσα»

18, 19. Γιατί πρέπει να προσπαθούμε να αυξάνουμε την επιρροή που ασκεί το έλεος στη ζωή μας;

¹⁸ «Δώστε . . . ως δώρα ελέους αυτά που είναι μέσα», είπε ο Ιησούς. (Λουκάς 11:41) Προκειμένου μια καλή πράξη να αποτελεί έργο αληθινού ελέους, πρέπει να είναι δώρο που βγαίνει από μέσα—από μια στοργική και πρόθυμη καρδιά. (2 Κορινθίους 9:7) Σε έναν κόσμο όπου η σκληρότητα, η ιδιοτέλεια και η έλλειψη ενδιαφέροντος για τα παθήματα και τα προβλήματα των άλλων αποτελούν τον κανόνα, πόσο αναζωογονητικό είναι αυτό το έλεος!

¹⁹ Ας προσπαθούμε, λοιπόν, να αυξάνουμε την επιρροή που ασκεί το έλεος στη ζωή μας. Όσο πιο ελεήμονες είμαστε, τόσο περισσότερο μοιάζουμε στον Θεό. Αυτό μας βοηθάει να ζούμε μια αληθινά ικανοποιητική, γεμάτη νόημα ζωή.—Ματθαίος 5:7.

Τι Μάθατε;

• Γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είμαστε ελεήμονες προς τους ομοπίστους μας;

• Πώς μπορούμε να πράττουμε έλεος μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;

• Πώς μπορούμε να κάνουμε το καλό στους ανθρώπους εκτός της εκκλησίας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Ο Σαμαρείτης ενήργησε με έλεος

[Εικόνες στη σελίδα 27]

Οι Χριστιανοί αφθονούν σε πράξεις ελέους

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Ο καλύτερος τρόπος να δείχνουμε έλεος στους ανθρώπους εκτός της εκκλησίας είναι να τους μεταδίδουμε τη Γραφική αλήθεια