Ο βασιλιάς της Συρίας καταδίωκε τον προφήτη του Θεού τον Ελισαιέ και τον εντόπισε στη Δωθάν, μια περιτειχισμένη πόλη πάνω σε λόφο. Μέσα στη νύχτα, ο Σύριος ηγεμόνας έστειλε άλογα, πολεμικά άρματα και στρατεύματα στη Δωθάν. Τα χαράματα, οι δυνάμεις του είχαν κυκλώσει την πόλη.—2 Βασ. 6:13, 14.

Όταν ο υπηρέτης του Ελισαιέ σηκώθηκε και βγήκε έξω, είδε όλους αυτούς που είχαν έρθει να συλλάβουν τον προφήτη. «Αλίμονο, κύριέ μου! Τι θα κάνουμε;» φώναξε. «Μη φοβάσαι», του είπε ο Ελισαιέ, «γιατί είναι περισσότεροι αυτοί που είναι μαζί μας παρά εκείνοι που είναι μαζί τους». Κατόπιν, ο προφήτης προσευχήθηκε: «Ιεχωβά, άνοιξε τα μάτια του, σε παρακαλώ, για να δει». Η αφήγηση συνεχίζει: «Και ευθύς ο Ιεχωβά άνοιξε τα μάτια του υπηρέτη και αυτός είδε· και η ορεινή περιοχή ήταν γεμάτη άλογα και πολεμικά άρματα από φωτιά γύρω από τον Ελισαιέ». (2 Βασ. 6:15-17) Τι μαθαίνουμε από αυτό και από άλλα γεγονότα στη ζωή του Ελισαιέ;

Ο Ελισαιέ παρέμεινε ήρεμος μπροστά στην πολιορκία των Συρίων επειδή εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά και είδε την προστατευτική δύναμη του Θεού σε δράση. Εμείς δεν περιμένουμε θαύματα σήμερα, αλλά μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο Ιεχωβά προστατεύει το λαό του ως ομάδα. Κατά μία έννοια, και εμείς περιβαλλόμαστε από πύρινα άλογα και άρματα. Αν τα “βλέπουμε” με τα μάτια της πίστης μας και στηριζόμαστε πάντα στον Θεό, θα “κατοικούμε με ασφάλεια” και θα απολαμβάνουμε την ευλογία του Ιεχωβά. (Ψαλμ. 4:8) Ας εξετάσουμε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε και από άλλα περιστατικά στη ζωή του Ελισαιέ.

Σε κάποια περίπτωση, καθώς ο Ελισαιέ όργωνε ένα χωράφι, τον πλησίασε ο προφήτης Ηλίας και έριξε πάνω του το επίσημο ένδυμά του. Ο Ελισαιέ ήξερε τι σήμαινε αυτό. Αφού ετοίμασε ένα συμπόσιο, αποχαιρέτησε τον πατέρα και τη μητέρα του και έφυγε από το σπίτι του για να διακονεί τον Ηλία. (1 Βασ. 19:16, 19-21) Επειδή διέθεσε πρόθυμα τον εαυτό του για να υπηρετεί τον Θεό όσο το δυνατόν πληρέστερα, έγινε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του Ιεχωβά και τελικά υπηρέτησε ως προφήτης στη θέση του Ηλία.

 Ο Ελισαιέ πιθανώς υπηρέτησε τον Ηλία έξι χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, ήταν εκείνος «που έχυνε νερό στα χέρια του Ηλία». (2 Βασ. 3:11) Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι συνήθιζαν να τρώνε με τα χέρια, χωρίς πιρούνια, μαχαίρια ή άλλα σκεύη. Μετά το γεύμα, ένας υπηρέτης έριχνε νερό στα χέρια του κυρίου του για να τα καθαρίσει. Επομένως, κάποια τουλάχιστον από τα καθήκοντα του Ελισαιέ ήταν ταπεινά. Παρ’ όλα αυτά, το θεωρούσε προνόμιο να είναι υπηρέτης του Ηλία.

Παρόμοια και σήμερα, πολλοί Χριστιανοί αναλαμβάνουν διάφορες μορφές ολοχρόνιας υπηρεσίας. Το κάνουν αυτό υποκινούμενοι από πίστη και από την επιθυμία να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους όσο το δυνατόν πληρέστερα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Μερικοί διορισμοί απαιτούν να αφήσει κανείς το σπίτι του και να κάνει εργασία—στο Μπέθελ, σε οικοδομικά προγράμματα ή αλλού—την οποία πολλοί θα θεωρούσαν ταπεινή. Κανένας Χριστιανός δεν πρέπει να βλέπει τέτοιου είδους υπηρεσία ως ασήμαντη ή υποτιμητική, διότι ο Ιεχωβά τη θεωρεί πολύτιμη.—Εβρ. 6:10.

Πριν ο Θεός “πάρει τον Ηλία πάνω στους ουρανούς μέσα σε ανεμοθύελλα”, τον έστειλε από τα Γάλγαλα στη Βαιθήλ. Ο Ηλίας πρότεινε στον Ελισαιέ να μην τον ακολουθήσει, αλλά εκείνος απάντησε: «Δεν θα σε αφήσω». Καθώς συνεχιζόταν το ταξίδι, ο Ηλίας παρότρυνε τον Ελισαιέ άλλες δύο φορές να μην πάει μαζί του, αλλά μάταια. (2 Βασ. 2:1-6) Όπως η Ρουθ παρέμεινε στο πλευρό της Ναομί, έτσι και ο Ελισαιέ προσκολλήθηκε στον Ηλία. (Ρουθ 1:8, 16, 17) Γιατί; Προφανώς επειδή εκτιμούσε το θεόδοτο προνόμιο που είχε να διακονεί τον Ηλία.

Ο Ελισαιέ έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς. Αν λάβουμε κάποιο προνόμιο υπηρεσίας στην οργάνωση του Θεού, θα το θεωρούμε πολύτιμο αν θυμόμαστε ότι υπηρετούμε τον Ιεχωβά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή.—Ψαλμ. 65:4· 84:10.

Καθώς ταξίδευαν οι δύο άντρες, ο Ηλίας είπε στον Ελισαιέ: «Ζήτησε τι να κάνω για εσένα προτού παρθώ μακριά σου». Όπως το αίτημα του Σολομώντα χρόνια νωρίτερα, έτσι και το αίτημα του Ελισαιέ ήταν πνευματικής φύσης. Ζήτησε “να έρθουν σε αυτόν δύο μέρη από το πνεύμα του Ηλία”. (1 Βασ. 3:5, 9· 2 Βασ. 2:9) Στον Ισραήλ, ο πρωτότοκος γιος έπρεπε να λαβαίνει διπλή μερίδα από την κληρονομιά. (Δευτ. 21:15-17) Στην ουσία λοιπόν, ο Ελισαιέ ζήτησε να αναγνωριστεί ως πνευματικός κληρονόμος του Ηλία. Επιπλέον, ήθελε προφανώς να έχει το ίδιο θαρραλέο πνεύμα που είχε και ο Ηλίας, ο οποίος ήταν «απόλυτα ζηλότυπος για τον Ιεχωβά».—1 Βασ. 19:13, 14.

Πώς απάντησε ο Ηλίας στο αίτημα του υπηρέτη του; «Δύσκολο πράγμα ζήτησες», είπε ο προφήτης. «Αν με δεις να παίρνομαι μακριά σου, θα γίνει αυτό σε εσένα· αλλά αν όχι, δεν θα γίνει». (2 Βασ. 2:10) Η απάντηση του Ηλία είχε προφανώς διπλή σημασία. Πρώτον, μόνο ο Θεός μπορούσε να αποφασίσει αν ο Ελισαιέ θα λάβαινε αυτό που είχε ζητήσει. Δεύτερον, για να ικανοποιηθεί το αίτημά του, έπρεπε να είναι αποφασισμένος να παραμείνει κοντά στον Ηλία, ό,τι και αν συνέβαινε.

Πώς ανταποκρίθηκε ο Θεός στο αίτημα του Ελισαιέ για δύο μέρη από το πνεύμα του Ηλία; Η αφήγηση λέει: «Καθώς προχωρούσαν, λοιπόν, και ενώ μιλούσαν προχωρώντας, εμφανίστηκε ένα πύρινο πολεμικό άρμα και πύρινα άλογα, και χώρισαν τον έναν από τον άλλον· και ο Ηλίας ανέβηκε στους ουρανούς μέσα στην ανεμοθύελλα. Στο μεταξύ, ο Ελισαιέ το έβλεπε αυτό». * Επρόκειτο για την απάντηση του Ιεχωβά στο αίτημά του. Ο Ελισαιέ είδε τον Ηλία να παίρνεται μακριά του, έλαβε διπλή μερίδα από το πνεύμα του προφήτη και έγινε ο πνευματικός κληρονόμος του.—2 Βασ. 2:11-14.

Ο Ελισαιέ πήρε το επίσημο ένδυμα που είχε πέσει από τον Ηλία και το φόρεσε. Αυτό το ένδυμα τον προσδιόριζε τώρα ως προφήτη του Θεού. Μια περαιτέρω επιβεβαίωση του διορισμού του αποτέλεσε το θαύμα που έκανε αργότερα χωρίζοντας τα νερά του Ιορδάνη Ποταμού.

Αυτό που είδε ο Ελισαιέ όταν ο Ηλίας ανέβηκε μέσα στην ανεμοθύελλα σίγουρα του έκανε βαθιά εντύπωση. Άλλωστε, δεν βλέπει κανείς κάθε μέρα ένα πύρινο πολεμικό άρμα και άλογα που φλέγονται! Αυτά αποτελούσαν απόδειξη της θετικής ανταπόκρισης του Ιεχωβά στο αίτημα του Ελισαιέ. Όταν ο Θεός απαντάει στις προσευχές μας, εμείς δεν βλέπουμε σε όραμα κάποιο πύρινο πολεμικό άρμα και πύρινα άλογα. Ωστόσο, μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο Θεός χρησιμοποιεί μεγάλη δύναμη για να διασφαλίσει την επιτέλεση του θελήματός του. Και όταν παρατηρούμε  την ευλογία του Ιεχωβά στο επίγειο τμήμα της οργάνωσής του, στην ουσία “βλέπουμε” το ουράνιο άρμα του σε δράση.—Ιεζ. 10:9-13.

Ο Ελισαιέ έζησε πολλές εμπειρίες που τον έπεισαν για την τρομερή δύναμη του Ιεχωβά. Στην πραγματικότητα, το άγιο πνεύμα του Θεού έδωσε τη δυνατότητα στον προφήτη να εκτελέσει 16 θαύματα—διπλάσια από όσα αποδίδονται στον Ηλία. * Η δεύτερη φορά που ο Ελισαιέ είδε άλογα και πολεμικά άρματα από φωτιά ήταν στη Δωθάν, όταν βρέθηκε στην κρίσιμη κατάσταση που περιγράφεται στην αρχή αυτού του άρθρου.

Στη Δωθάν, αν και ο Ελισαιέ βρέθηκε περικυκλωμένος από εχθρούς, παρέμεινε ήρεμος. Γιατί; Επειδή είχε αναπτύξει ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά. Και εμείς χρειαζόμαστε τέτοια πίστη. Ας προσευχόμαστε, λοιπόν, για το άγιο πνεύμα του Θεού ώστε να εκδηλώνουμε πίστη καθώς και άλλες πτυχές του καρπού του πνεύματος.—Λουκ. 11:13· Γαλ. 5:22, 23.

Το περιστατικό στη Δωθάν παρείχε και αυτό στον Ελισαιέ βάσιμο λόγο για να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά και στις αόρατες προστατευτικές δυνάμεις του. Ο προφήτης αντιλήφθηκε ότι ο Θεός είχε παρατάξει αγγελικές στρατιές γύρω από την πόλη και τους πολιορκητές της. Πατάσσοντας τον εχθρό με τύφλωση, ο Θεός έσωσε θαυματουργικά τον Ελισαιέ και τον υπηρέτη του. (2 Βασ. 6:17-23) Σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή, όπως και σε άλλες καταστάσεις, ο Ελισαιέ άσκησε πίστη και έθεσε πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.

Όπως ο Ελισαιέ, ας εμπιστευόμαστε και εμείς στον Ιεχωβά Θεό. (Παρ. 3:5, 6) Αν το κάνουμε αυτό, «ο Θεός θα μας δείξει εύνοια και θα μας ευλογήσει». (Ψαλμ. 67:1) Είναι αλήθεια ότι δεν μας περιβάλλουν στην κυριολεξία πύρινα άρματα και άλογα. Εντούτοις, στην επερχόμενη «μεγάλη θλίψη», ο Ιεχωβά θα μας προστατέψει ως παγκόσμια αδελφότητα. (Ματθ. 24:21· Αποκ. 7:9, 14) Μέχρι τότε, ας θυμόμαστε πάντα ότι «ο Θεός είναι καταφύγιο για εμάς».—Ψαλμ. 62:8.