«ΣΤΟΝ απόηχο ενός αμφισβητούμενου εκλογικού αποτελέσματος, ένα κύμα βίας ανάγκασε χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους», αφηγείται ο Φρανσουά, πρεσβύτερος σε μια αναπτυσσόμενη χώρα. «Τα τρόφιμα και τα φάρμακα ήταν δυσεύρετα, και ό,τι είχε απομείνει ήταν πανάκριβο. Οι τράπεζες έκλεισαν και τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης άδειασαν ή τέθηκαν εκτός λειτουργίας».

Οι αδελφοί από το γραφείο τμήματος άρχισαν αμέσως να στέλνουν χρήματα και είδη πρώτης ανάγκης σε Μάρτυρες που είχαν ξεριζωθεί από τα σπίτια τους και είχαν συγκεντρωθεί σε Αίθουσες Βασιλείας σε όλη τη χώρα. Οι αντίπαλες φατρίες έστησαν οδοφράγματα, αλλά επειδή ήξεραν ότι οι Μάρτυρες παραμένουν αυστηρά ουδέτεροι, τα οχήματα του γραφείου τμήματος συνήθως περνούσαν χωρίς πρόβλημα.

«Καθώς πηγαίναμε σε μια Αίθουσα Βασιλείας, ελεύθεροι σκοπευτές άρχισαν να πυροβολούν το φορτηγάκι μας», λέει ο Φρανσουά. «Οι σφαίρες όμως πέρασαν ανάμεσά μας. Βλέποντας έναν στρατιώτη να τρέχει προς το μέρος μας με το όπλο στο χέρι, βάλαμε αμέσως όπισθεν, κάναμε αναστροφή και επιστρέψαμε γρήγορα στο γραφείο τμήματος. Νιώθαμε ευγνώμονες στον Ιεχωβά που ήμασταν ζωντανοί. Την επομένη, οι 130 αδελφοί που φιλοξενούνταν σε εκείνη την αίθουσα πήγαν σε ασφαλές μέρος. Μερικοί ήρθαν στο γραφείο τμήματος, όπου φροντίσαμε για τις πνευματικές και τις υλικές τους ανάγκες ωσότου εκτονώθηκε η κατάσταση».

«Αργότερα, το γραφείο τμήματος έλαβε πολλές επιστολές εγκάρδιας ευγνωμοσύνης από αδελφούς σε όλη τη χώρα», λέει ο Φρανσουά. «Όλη αυτή η κινητοποίηση των αδελφών τους από άλλα μέρη αύξησε την εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά».

Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μας πλήττονται από φυσικές ή ανθρωποποίητες καταστροφές, δεν τους λέμε: «Να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε». (Ιακ. 2:15, 16) Αντιθέτως, προσπαθούμε να καλύψουμε τις υλικές τους ανάγκες. Παρόμοια και τον πρώτο αιώνα, όταν οι μαθητές έλαβαν προειδοποίηση για μια επερχόμενη πείνα, «αποφάσισαν, ο καθένας τους σύμφωνα με ό,τι μπορούσε να διαθέσει, να στείλουν βοήθεια ως διακονία στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία».—Πράξ. 11:28-30.

Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, είμαστε πρόθυμοι να βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη υλικής υποστήριξης. Ωστόσο, οι άνθρωποι έχουν και πνευματική ανάγκη. (Ματθ. 5:3) Για να μπορέσουν να τη συνειδητοποιήσουν και να την καλύψουν, ο Ιησούς ανέθεσε στους ακολούθους του την αποστολή να κάνουν μαθητές. (Ματθ. 28:19, 20) Ο καθένας μας αφιερώνει πολύ από το χρόνο, τις δυνάμεις και τους πόρους του για να εκπληρώσει αυτή την αποστολή. Ως οργάνωση, χρησιμοποιούμε μέρος των χρηματικών συνεισφορών για να παρέχουμε υλική βοήθεια, αλλά κυρίως τις χρησιμοποιούμε για να προάγουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας και να διαδίδουμε τα καλά νέα. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Θεό και τον πλησίον μας.—Ματθ. 22:37-39.

Όσοι υποστηρίζουν το παγκόσμιο έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά μπορούν να είναι βέβαιοι ότι οι συνεισφορές τους χρησιμοποιούνται σωστά και αποτελεσματικά. Είστε εσείς σε θέση να προσφέρετε βοήθεια για τους αδελφούς σας που έχουν ανάγκη; Θέλετε να υποστηρίξετε το έργο μαθήτευσης; Αν ναι, “μην αρνείστε το καλό προς εκείνους στους οποίους αυτό οφείλεται, όταν είναι στη δύναμη του χεριού σας να το κάνετε”.—Παρ. 3:27.