Η ΚΑΘΡΙΝ μεγάλωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στα 16 της βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Έπαιρνε στα σοβαρά τη διακονία της, αλλά δεν έβρισκε μεγάλη ανταπόκριση στο άγγελμα της Βασιλείας εκεί όπου κήρυττε. Η ίδια λέει: «Διάβαζα εμπειρίες για ανθρώπους που προσεύχονταν να τους στείλει ο Θεός κάποιον για να τους βοηθήσει να τον γνωρίσουν. Ευχόμουν να έβρισκα και εγώ ένα τέτοιο άτομο, αλλά δεν είχα ποτέ αυτή την ευκαιρία».

Αφού κήρυττε επί χρόνια στον ίδιο τομέα, η Κάθριν άρχισε να σκέφτεται να μετακομίσει σε μια περιοχή όπου οι άνθρωποι θα ήταν πιο δεκτικοί στο άγγελμα της Βασιλείας. Αναρωτιόταν, όμως, αν θα μπορούσε να τα καταφέρει. Μόνο μία φορά στη ζωή της είχε φύγει μακριά από την οικογένειά της—και αυτό για μόλις δύο εβδομάδες—και δεν περνούσε μέρα που να μη νοσταλγεί τους δικούς της. Και όμως, νίκησε η εγκάρδια επιθυμία της να γευτεί τη χαρά που νιώθουν όσοι βοηθούν εκείνους που ψάχνουν για τον Ιεχωβά. Αφού σκέφτηκε διάφορες τοποθεσίες στις οποίες θα μπορούσε να πάει, έγραψε στο γραφείο τμήματος του Γκουάμ και έμαθε τις πληροφορίες που χρειαζόταν. Τον Ιούλιο του 2007, σε ηλικία 26 ετών, η Κάθριν μετακόμισε στο Σαϊπάν, ένα νησί του Ειρηνικού Ωκεανού, περίπου 10.000 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της. Πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα;

Λίγο καιρό αφότου έφτασε στη νέα της εκκλησία, η Κάθριν συνάντησε την Ντόρις, μια κυρία γύρω στα 45, η οποία ξεκίνησε Γραφική μελέτη. Αφού μελέτησαν τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου Τι Διδάσκει η Γραφή, η Κάθριν άρχισε να προβληματίζεται. «Η Ντόρις τα πήγαινε πολύ καλά στη μελέτη της, και φοβόμουν μήπως γίνω εμπόδιο στην πρόοδό της», αναφέρει η ίδια. «Δεν είχα διεξαγάγει ποτέ τακτική Γραφική μελέτη και ένιωθα ότι η Ντόρις χρειαζόταν μια πιο έμπειρη αδελφή, ίσως κάποια της ηλικίας της». Η Κάθριν προσευχήθηκε στον Ιεχωβά να τη βοηθήσει να βρει την κατάλληλη αδελφή για να της αναθέσει τη μελέτη της. Έπειτα αποφάσισε να ενημερώσει την Ντόρις για αυτή την αλλαγή.

«Προτού προλάβω να της μιλήσω», λέει η Κάθριν, «η Ντόρις μού είπε ότι ήθελε να συζητήσουμε για ένα πρόβλημά της. Αφού την άκουσα, της είπα πώς με είχε βοηθήσει ο Ιεχωβά να αντιμετωπίσω μια παρόμοια κατάσταση. Εκείνη με ευχαρίστησε». Κατόπιν η Ντόρις τής είπε: «Ο Ιεχωβά σε χρησιμοποιεί για να με βοηθάς. Όταν πρωτοήρθες στο σπίτι μου, διάβαζα τη Γραφή μου ώρες ολόκληρες. Έκλαιγα και ζητούσα από τον Θεό να μου στείλει κάποιον για να με βοηθήσει να  την καταλάβω. Τότε χτύπησες την πόρτα μου. Ο Ιεχωβά απάντησε στην προσευχή μου!» Δάκρυα κυλούν στα μάτια της Κάθριν καθώς ξαναζεί αυτή τη συγκινητική στιγμή. Λέει: «Τα λόγια της Ντόρις ήταν η απάντηση στη δική μου προσευχή. Ο Ιεχωβά μού έδειξε ότι μπορούσα να συνεχίσω τη μελέτη».

Η Ντόρις βαφτίστηκε το 2010 και σήμερα διεξάγει και εκείνη αρκετές Γραφικές μελέτες. Η Κάθριν αναφέρει: «Πόσο ευγνώμων είμαι που επιτέλους πραγματοποιήθηκε η επιθυμία μου να βοηθήσω κάποιον ειλικρινή άνθρωπο να γίνει υπηρέτης του Ιεχωβά!» Σήμερα, η Κάθριν είναι πολύ χαρούμενη καθώς υπηρετεί ως ειδική σκαπάνισσα στην Κόσρα, ένα νησί του Ειρηνικού.

Πάνω από εκατό αδελφοί και αδελφές από το εξωτερικό (ηλικίας από 19 ως 79 ετών) έχουν υπηρετήσει εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη στη Μικρονησία. Τα αισθήματα αυτών των ζηλωτών αδελφών αντικατοπτρίζονται στα λόγια της Έρικα, η οποία πήγε στο Γκουάμ το 2006 σε ηλικία 19 ετών. Η ίδια λέει: «Είναι καταπληκτικό να κάνεις σκαπανικό σε έναν τομέα όπου οι άνθρωποι διψούν για την αλήθεια. Είμαι πολύ ευγνώμων που ο Ιεχωβά με βοήθησε να ασχοληθώ με αυτή τη μορφή υπηρεσίας. Είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής!» Σήμερα, έχει τη χαρά να υπηρετεί ως ειδική σκαπάνισσα στο Ίμπαϊ, στα Νησιά Μάρσαλ. Βέβαια, η υπηρεσία σε μια ξένη χώρα έχει και τις δυσκολίες της. Ας εξετάσουμε τρεις από αυτές και ας δούμε πώς τις αντιμετωπίζουν οι αδελφοί που έχουν μετακομίσει στη Μικρονησία.

Τρόπος ζωής. Όταν ο Σάιμον έφτασε στο νησί Παλάου το 2007, σε ηλικία 22 ετών, κατάλαβε γρήγορα ότι θα μπορούσε να βγάζει πολύ λιγότερα από όσα κέρδιζε στην πατρίδα του, την Αγγλία. «Έπρεπε να μάθω να μην αγοράζω ό,τι ήθελα. Τώρα, διαλέγω προσεκτικά τι τρόφιμα θα πάρω, και πριν αγοράσω οτιδήποτε, ψάχνω για τις καλύτερες τιμές. Όταν κάτι χαλάσει, βρίσκω μεταχειρισμένα ανταλλακτικά και ζητάω από κάποιον να με βοηθήσει να το φτιάξω». Ο Σάιμον έπρεπε να μάθει να ζει απλά. Πώς τον επηρέασε αυτό; Όπως λέει ο ίδιος: «Με βοήθησε να καταλάβω τι είναι πραγματικά αναγκαίο στη ζωή και πώς μπορώ να περνάω με λιγότερα. Είδα ξεκάθαρα το στοργικό χέρι του Ιεχωβά σε πολλές περιπτώσεις. Στα εφτά χρόνια που υπηρετώ εδώ, είχα πάντα κάτι να φάω και ένα μέρος να κοιμηθώ». Πράγματι, ο Ιεχωβά στηρίζει όσους κρατούν τη ζωή τους απλή επειδή θέλουν να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία.—Ματθ. 6:32, 33.

Νοσταλγία. Η Έρικα λέει: «Είμαι πολύ δεμένη με την οικογένειά μου και φοβόμουν ότι η νοσταλγία θα επηρέαζε αρνητικά τη διακονία μου». Τι έκανε για να προετοιμαστεί; «Προτού μετακομίσω, διάβασα κάποια άρθρα της Σκοπιάς σχετικά με τη νοσταλγία. Αυτό προετοίμασε την καρδιά μου για να αντιμετωπίσω αυτή τη δυσκολία. Σε κάποιο άρθρο, μια μητέρα διαβεβαίωσε την κόρη της ότι θα είχε τη φροντίδα του Ιεχωβά, λέγοντάς της: “Ο Ιεχωβά μπορεί να σε φροντίσει καλύτερα από ό,τι εγώ”. Αυτά τα λόγια με ενίσχυσαν πολύ». Η Χάνα και ο σύζυγός της, ο Πάτρικ, υπηρετούν στο Ματζούρο, στα Νησιά Μάρσαλ. Η Χάνα αντιμετωπίζει τη νοσταλγία στρέφοντας την  προσοχή της στους αδελφούς και στις αδελφές της εκκλησίας τους. Η ίδια λέει: «Ευχαριστώ διαρκώς τον Ιεχωβά για την παγκόσμια αδελφότητά μας επειδή είναι και αυτοί οικογένειά μου. Χωρίς τη στοργική τους υποστήριξη, δεν θα μπορούσα ποτέ να υπηρετήσω εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη».

Προσαρμογή στον καινούριο περίγυρο. «Όταν φτάνεις σε μια άλλη χώρα, σχεδόν όλα γύρω σου είναι διαφορετικά», λέει ο Σάιμον. «Μερικές φορές εύχομαι να μπορούσα να πω ένα αστείο και να το καταλάβουν οι άλλοι». Η Έρικα λέει: «Στην αρχή, ένιωθα μόνη, αλλά αυτό με βοηθούσε να σκέφτομαι το λόγο για τον οποίο μετακόμισα. Ήρθα εδώ, όχι επειδή ήθελα να έχω προσωπικό όφελος, αλλά επειδή ήθελα να κάνω περισσότερα για τον Ιεχωβά». Και προσθέτει: «Με τον καιρό απέκτησα υπέροχες φιλίες, τις οποίες θεωρώ πολύτιμες». Ο Σάιμον έκανε μεγάλες προσπάθειες για να μάθει τη γλώσσα παλάου, κάτι που τον έχει βοηθήσει να “πλατυνθεί”, πλησιάζοντας τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές. (2 Κορ. 6:13) Χάρη σε αυτές τις προσπάθειες, οι αδελφοί τον αγάπησαν πολύ. Πράγματι, όταν οι αδελφοί που έρχονται από το εξωτερικό και οι ντόπιοι αδελφοί υπηρετούν πλάι πλάι, και οι δυο ομάδες ανταμείβονται αναπτύσσοντας δυνατές φιλίες μέσα στην εκκλησία. Ποιες άλλες ανταμοιβές έχουν όσοι προσφέρουν πρόθυμα τον εαυτό τους για να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη;

Ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Εκείνος που σπέρνει με αφθονία θα θερίσει και με αφθονία». (2 Κορ. 9:6) Η αρχή που περιέχεται σε αυτή τη δήλωση ασφαλώς εφαρμόζεται και σε εκείνους οι οποίοι επεκτείνουν τη διακονία τους. Τι καρπούς “θερίζουν με αφθονία” στη Μικρονησία;

Σε αυτή την περιοχή, υπάρχουν ακόμη πολλές ευκαιρίες για να ξεκινήσει κανείς Γραφικές μελέτες και να δει από πρώτο χέρι την πνευματική πρόοδο που κάνουν όσοι μαθαίνουν και εφαρμόζουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Ο Πάτρικ και η Χάνα έκαναν έργο και στο Ανγκάουρ, ένα πολύ μικρό νησί με 320 κατοίκους. Δύο μήνες αφότου πήγαν εκεί, συνάντησαν μια μεμονωμένη μητέρα, η οποία άρχισε αμέσως Γραφική μελέτη, δέχτηκε πρόθυμα την αλήθεια και έκανε μεγάλες αλλαγές στη ζωή της. Η Χάνα λέει: «Έπειτα από κάθε μελέτη, καθώς φεύγαμε με τα ποδήλατά μας, κοιταζόμασταν και λέγαμε: “Σε ευχαριστούμε, Ιεχωβά!”» Και προσθέτει: «Ξέρω ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Ιεχωβά θα έλκυε αυτή τη γυναίκα κοντά του, αλλά επειδή υπηρετούμε εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη, μπορέσαμε να βρούμε και να βοηθήσουμε αυτό το προβατοειδές άτομο να γνωρίσει τον Ιεχωβά. Αυτή είναι μια από τις πιο ανταμειφτικές εμπειρίες της ζωής μας!» Όπως λέει η Έρικα: «Όταν βοηθάς κάποιον να γνωρίσει τον Ιεχωβά, θερίζεις απερίγραπτη χαρά!»

Σε πολλές χώρες, υπάρχει ανάγκη για περισσότερους κήρυκες της Βασιλείας. Μπορείτε να μετακομίσετε και εσείς σε κάποια περιοχή όπου χρειάζεται βοήθεια; Προσευχηθείτε στον Ιεχωβά να ενισχύσει την επιθυμία που έχετε να επεκτείνετε τη διακονία σας. Συζητήστε το θέμα με τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας σας, με τον επίσκοπο της περιοχής σας ή με άτομα που είχαν το προνόμιο να υπηρετήσουν σε κάποια χώρα όπου υπάρχει ανάγκη για βοήθεια. Όταν τα σχέδιά σας αρχίσουν να παίρνουν μορφή, γράψτε στο γραφείο τμήματος που φροντίζει τον τομέα όπου θα θέλατε να υπηρετήσετε και ζητήστε περισσότερες πληροφορίες. * Ίσως μπορείτε να γίνετε και εσείς ένας από τους χιλιάδες αδελφούς και αδελφές—νέους και ηλικιωμένους, ανύπαντρους ή παντρεμένους—που προσφέρουν πρόθυμα τον εαυτό τους και είναι γεμάτοι χαρά καθώς “θερίζουν με αφθονία”.