در سختی‌ها شادی خود را حفظ کنیم

پخش

در سختی‌ها شادی خود را حفظ کنیم

‏«همهٔ متوکّلانت [توکّل‌کنندگان به یَهُوَه] شادی خواهند کرد و تا به ابد ترنّم خواهند نمود.‏» —‏ مز ۵:‏۱۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ امروزه برخی عوامل رنج و درد بشر چیست؟‏ ب)‏ در کنار سختی‌های که مردم با آن روبرویند،‏ مسیحیان واقعی باید متحمّل چه شوند؟‏

مردم دنیا با مشکلات و سختی‌های بسیاری روبرویند.‏ شاهدان یَهُوَه نیز از این بلایا مصون نیستند.‏ بسیاری از آنان قربانی جنایات،‏ جنگ‌ها و سایر بی‌عدالتی‌های این دنیا شده‌اند.‏ فجایع طبیعی،‏ فقر،‏ بیماری و مرگ نیز سبب درد و رنج آنان بوده است.‏ پولُس رسول در این خصوص نوشته است:‏ «می‌دانیم که تمام خلقت تا الآن با هم در آه کشیدن و درد زه می‌باشند.‏» (‏روم ۸:‏۲۲‏)‏ به علاوه،‏ ناکاملی نیز عامل دیگر سختی‌ها و مصایب ماست.‏ همچون داود پادشاه،‏ ما نیز شاید به خود بگوییم:‏ «گناهانم از سرم گذشته است.‏ مثل بار گران از طاقتم سنگین‌تر شده.‏» —‏ مز ۳۸:‏۴‏.‏

^۲مسیحیان واقعی در کنار سختی‌ها و مصایب زندگی باید به اصطلاح چوبهٔ شکنجهٔ خود را نیز حمل کنند.‏ (‏لو ۱۴:‏۲۷‏)‏ همانند عیسی،‏ پیروان او نیز با تنفر و آزار و اذیت روبرو می‌شوند.‏ (‏مت ۱۰:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ یو ۱۵:‏۲۰؛‏ ۱۶:‏۲‏)‏ از این رو،‏ ما پیروان عیسی همچنان که در انتظار برکات خدا در دنیای جدید هستیم نیاز به صبر و بردباری و جد و جهد داریم.‏ —‏ مت ۷:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ لو ۱۳:‏۲۴‏.‏

۳.‏ چرا اطمینان داریم که برای کسب رضایت یَهُوَه نباید زندگی‌ای را دنبال کنیم که فاقد هر گونه شادی و خوشی است؟‏

^۳آیا تحمّل سختی‌ها به این معناست که مسیحیان واقعی زندگی‌ای را دنبال می‌کنند که فاقد هر گونه شادی و خوشی است؟‏ آیا تا پایان نظام کنونی،‏ زندگی تنها باید با غم و اندوه همراه باشد؟‏ واضح است که یَهُوَه می‌خواهد همچنان که در انتظار تحقق وعده‌های او هستیم با شادی زندگی کنیم.‏ کتاب مقدّس بارها پرستندگان واقعی خدا را مردمی شاد و خوشحال خوانده است.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۳،‏ ۱۴ خوانده شود.‏‏)‏ در مزمور ۵:‏۱۱ می‌خوانیم:‏ «همهٔ متوکّلانت [یعنی توکّل‌کنندگان به یَهُوَه] شادی خواهند کرد و تا به ابد ترنّم خواهند نمود.‏» آری،‏ ما نیز می‌توانیم در سختی‌ها و مصایب باز هم شادی،‏ آرامش و رضایت خاطر داشته باشیم.‏ در ادامهٔ مقاله خواهیم دید که چطور کتاب مقدّس ما را یاری می‌کند که در حین مقابله با سختی‌ها شاد باشیم.‏

یَهُوَه «خدای متبارک» و شاد

۴.‏ یَهُوَه در مقابل نافرمانی مخلوقاتش چه احساسی دارد؟‏

^۴به یَهُوَه خدای قادر مطلق بیندیشید.‏ او اقتدار و اختیار تمامی جهان را در دست دارد و به هیچ کس و هیچ چیز محتاج نیست.‏ با وجود این وضعیت‌های ناگوار او را نیز دلشکسته و ناراحت می‌کند.‏ برای مثال،‏ زمانی که یکی از فرشتگانش در مقابل او سرکشی کرد و به شیطان مبدّل شد،‏ یَهُوَه خدا ناراحت گشت.‏ او همین احساس را زمانی که برخی از فرشتگانش به شیطان پیوستند داشت.‏ همین طور می‌توان درد و رنج خدا را زمانی که انسان،‏ والاترین آفریده‌اش بر زمین،‏ به او پشت کرد تصوّر نمود.‏ از آن پس،‏ میلیاردها تن از نوادگان آدم و حوّا نیز قدرت و اختیار یَهُوَه را رد کردند.‏ —‏ روم ۳:‏۲۳‏.‏

۵.‏ چه چیز به خصوص یَهُوَه خدا را رنجانیده است؟‏

^۵سرکشی و عصیانی که شیطان آغازگر آن بود همچنان به قوّت خود باقی است.‏ یَهُوَه ۶۰۰۰ سال شاهد بت‌پرستی،‏ جنایت،‏ کشتار و اَعمال غیراخلاقی بوده است.‏ (‏پیدا ۶:‏۵،‏ ۶،‏ ۱۱،‏ ۱۲‏)‏ به علاوه،‏ او متحمّل زشت‌ترین کفرگویی‌ها و دروغ‌ها در مورد خود شده است.‏ حتی گاه پرستندگان او نیز دلش را به درد آورده‌اند.‏ در یکی از گزارشات کتاب مقدّس چنین آمده است:‏ «چند مرتبه در صحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.‏ و برگشته،‏ خدا را امتحان کردند و قدّوس اسرائیل را اهانت نمودند.‏» (‏مز ۷۸:‏۴۰،‏ ۴۱‏)‏ هنگامی که خادمان یَهُوَه او را رد می‌کنند او رنج و دردی بس عظیم را متحمّل می‌شود.‏ (‏ار ۳:‏۱-‏۱۰‏)‏ آری،‏ دنیا غرق بدی و زشتی است و یَهُوَه از دیدن آن‌ها به شدّت رنج می‌برد.‏ —‏ اِشَعْیا ۶۳:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏

۶.‏ یَهُوَه چگونه با شرایط سخت روبرو می‌شود؟‏

^۶رنج و ناراحتی،‏ گاه انسان را ناتوان و فلج می‌سازد اما برای یَهُوَه خدا چنین نیست.‏ زمانی که مسائل پیچیده‌ای رخ داد یَهُوَه سریعاً دست به اقداماتی زد تا از نتایج بد آن کاسته شود.‏ او همچنین دست به اقداماتی زد تا در دراز مدت مقصود خود را عملی سازد.‏ یَهُوَه با توجه به اقداماتی که صورت داده است با شادی در انتظار روزی است که حقانیت سلطنت عالَم‌گیرش به اثبات رسد و برکات آن نصیب پرستندگان وفادارش گردد.‏ (‏مز ۱۰۴:‏۳۱‏)‏ آری،‏ با وجود تمام تهمت‌های ناروایی که به یَهُوَه زده شده است،‏ او «خدای متبارک» و شاد است.‏ —‏ ۱تیمو ۱:‏۱۱؛‏ مز ۱۶:‏۱۱‏.‏

۷،‏ ۸.‏ هنگامی که با مشکلی روبرو می‌شویم چگونه می‌توانیم یَهُوَه خدا را سرمشق قرار دهیم؟‏

^۷مسلّم است که ما نمی‌توانیم توانایی‌مان در حل مشکلات را با توانایی خدا مقایسه کنیم.‏ اما می‌توانیم در رویارویی با سختی‌ها و مصایب،‏ او را سرمشق قرار دهیم.‏ طبعاً مصایب و مشکلات تا حدّی یأس و دلسردی با خود به همراه دارد،‏ اما نباید اجازه داد که این احساس به طول انجامد.‏ از آنجایی که ما مانند یَهُوَه خدا آفریده شده‌ایم می‌توانیم از حکمت و قدرت تفکّرمان بهره گیریم.‏ این توانایی‌ها ما را قادر می‌سازد به بررسی مشکل‌مان بپردازیم و تا حد توانمان دست به عمل زنیم.‏

^۸عامل مهمی که در تحمّل سختی‌ها به ما کمک می‌کند آگاهی از این امر است که حل برخی مشکلات از توانایی ما خارج است.‏ از این رو تفکّر و نگرانی بیش از حد در خصوص چنین مشکلاتی جز این که به ناراحتی و یأس ما بیفزاید و از شادی‌مان در پرستش خدا بکاهد نتیجه‌ای نخواهد داشت.‏ پس از این که برای حل مشکل در حد معقول اقدام کردیم بجاست دیگر در مورد آن فکر نکنیم و بر فعالیت‌های ثمربخش تمرکز کنیم.‏ در ادامهٔ مقاله گزارشی را بررسی می‌کنیم که این نکته را به خوبی نشان می‌دهد.‏

باید معقول باشیم

۹.‏ حَنّا چگونه معقولانه عمل کرد؟‏

^۹حَنّا از بابت نازایی خود بسیار افسرده و غمگین بود.‏ نازایی او عامل تمسخر و تحقیرش شده بود.‏ گاه اشک می‌ریخت و حتی به غذا هم لب نمی‌زد.‏ (‏۱سمو ۱:‏۲-‏۷‏)‏ یک بار در معبد ‹او به تلخیِ جان نزد یَهُوَه دعا کرد،‏ و زار زار بگریست.‏› (‏۱سمو ۱:‏۱۰‏)‏ پس از این که حَنّا سفرهٔ دلش را نزد یَهُوَه گشود عیلی،‏ کاهن اعظم به او گفت:‏ «به سلامتی برو و خدای اسرائیل مسئلتی را که از او طلب نمودی،‏ تو را عطا فرماید.‏» (‏۱سمو ۱:‏۱۷‏)‏ حَنّا پی برده بود که حل مشکل نازایی او از توانش خارج است و او هر آنچه از دستش بر می‌آمده انجام داده است.‏ حَنّا معقولانه عمل کرد و پس از آن به زندگی معمول خود ادامه داد.‏ غذا می‌خورد و دیگر مانند پیش غمگین نبود.‏ (‏۱سمو ۱:‏۱۸‏)‏ عاقبت او صاحب پسری شد که بعدها به سموئیل نبی معروف گشت.‏

۱۰.‏ پولُس برای مقابله با مشکلی که از حل آن عاجز بود چه طرز فکر واقع‌بینانه‌ای در پیش گرفت؟‏

^۱۰پولُس رسول نیز در مقابله با مشکلات طرز فکری مشابه داشت.‏ او از ناراحتی‌ای رنج می‌برد که همچون «خاری در جسم» او را عذاب می‌داد.‏ (‏۲قر ۱۲:‏۷‏)‏ این ناراحتی هر چه که بوده است پولُس برای رفع آن آنچه که از دستش بر می‌آمد انجام داد و به یَهُوَه دعا کرد.‏ پولُس سه بار از صمیم دل از یَهُوَه تقاضا نمود تا او را خلاصی دهد.‏ پس از سوّمین بار یَهُوَه به پولُس نشان داد که ‹خاری که در جسم› دارد با معجزه از بین نخواهد رفت.‏ پولُس این حقیقت را پذیرفت و تماماً به خدمتش در راه یَهُوَه تمرکز نمود.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۱۲:‏۸-‏۱۰ خوانده شود.‏

۱۱.‏ دعاهای ما در مقابله با مشکلات چه نقشی دارد؟‏

^۱۱حال شاید برخی تصوّر کنند که برای حل مشکلات دعا کردن به یَهُوَه بی‌فایده است.‏ (‏مز ۸۶:‏۷‏)‏ اما چنین نیست.‏ کلام خدا ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «برای هیچ چیز اندیشه مکنید،‏ بلکه در هر چیز با صلات و دعا با شکرگزاری مسؤولات خود را به خدا عرض کنید.‏» یَهُوَه به تضرّعات و خواهش‌های ما چگونه پاسخ می‌دهد؟‏ پولُس در ادامه می‌گوید:‏ «سلامتی [یعنی آرامشِ] خدا که فوق از تمامی عقل است،‏ دل‌ها و ذهن‌های شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.‏» (‏فیل ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ آری،‏ ممکن است که یَهُوَه خدا سختی‌ها و مشکلات ما را دور نسازد،‏ اما در جواب دعاهای ما به ذهن و دل ما آرامش می‌بخشد.‏ اغلب پس از دعا پی می‌بریم که نگرانی بیش از حد به ما آسیب می‌رساند.‏

شادی انجام خواست خدا

۱۲.‏ چرا ماندن در حالت دلسردی زیان‌آور است؟‏

^۱۲در کتاب امثال آمده است:‏ «اگر در روز سختی دلسرد شوی،‏ قوایت تحلیل می‌رود.‏» (‏امث ۲۴:‏۱۰‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید‏)‏ در یکی دیگر از آیات این کتاب می‌خوانیم:‏ «تلخی دل،‏ روح را افسرده می‌کند.‏» (‏امث ۱۵:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ هستند مسیحیانی که به قدری دلسرد و خسته‌خاطر می‌شوند که دیگر نمی‌خواهند کتاب مقدّس را بخوانند و در آن تعمّق کنند.‏ همچنین دعاهایشان حالت سرسری و سطحی پیدا می‌کند و اغلب از هم‌ایمانان خود دوری می‌کنند.‏ آنچه مسلّم است،‏ ماندن در چنین حالتی بسیار زیان‌آور است.‏ —‏ امث ۱۸:‏۱،‏ ۱۴‏.‏

۱۳.‏ هنگام یأس و دلسردی چه فعالیت‌هایی در ما شادی و نشاط به وجود می‌آورد؟‏

^۱۳داشتن نگرش مثبت،‏ به ما کمک می‌کند که روی جنبه‌هایی تمرکز کنیم که به ما شادی می‌بخشد.‏ داود نوشت:‏ «در به جا آوردن ارادهٔ تو ای خدای من رغبت می‌دارم.‏» (‏مز ۴۰:‏۸‏)‏ هنگام بروز مشکلات بدترین کار ممکن این است که فعالیت‌های مسیحی‌مان را متوقف کنیم.‏ در واقع،‏ پادزهر یأس و دلمردگی فعالیت‌هایی است که به ما شادی می‌بخشد.‏ یَهُوَه به ما می‌گوید که خواندن مرتب کلامش و تفکّر در آن در ما شادی و نشاط به وجود می‌آورد.‏ (‏مز ۱:‏۱،‏ ۲؛‏ یعقو ۱:‏۲۵‏)‏ سخنانی که در کتاب مقدّس می‌خوانیم و در جلسات مسیحی می‌شنویم «سخنان پسندیده‌ای» است که به ما روحیه و نشاط می‌بخشد.‏ —‏ امث ۱۲:‏۲۵؛‏ ۱۶:‏۲۴‏.‏

۱۴.‏ کدام نوید یَهُوَه دل ما را شاد نگاه می‌دارد؟‏

^۱۴یَهُوَه به ما برکات بسیاری داده است که باید از بابت آن‌ها شاد باشیم.‏ یکی از مسرّت‌بخش‌ترینِ این برکات وعدهٔ نجات است.‏ (‏مز ۱۳:‏۵‏)‏ امروزه ما با هر مشکلی که روبرو باشیم می‌دانیم که یَهُوَه در انتها همهٔ خادمان خداترس خود را پاداش خواهد داد.‏ (‏جامعه ۸:‏۱۲ خوانده شود.‏‏)‏ حَبَقُّوق اعتقاد راسخش را به این وعدهٔ الٰهی با کلامی زیبا چنین ابراز داشت:‏ ‹اگرچه انجیر شکوفه نیاوَرَد و میوه در موها یافت نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعه‌ها آذوقه ندهد،‏ و گلّه‌ها از آغل منقطع شود و رمه‌ها در طویله‌ها نباشد،‏ لیکن من در یَهُوَه شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم نمود.‏› —‏ حب ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

‏«خوشا به حال آن قوم که یَهُوَه خدای ایشان است»‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ شماری از نعماتی را که یَهُوَه تا آمدن برکات آینده‌اش به ما داده است نام ببرید.‏

^۱۵وعده‌های شگفت‌انگیز یَهُوَه در آینده به تحقق می‌رسد.‏ یَهُوَه از ما می‌خواهد که تا آن زمان از نعماتی که اکنون در اختیار داریم شاد باشیم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «فهمیدم که برای [انسان‌ها] چیزی بهتر از این نیست که شادی کنند و در حیات خود به نیکویی مشغول باشند.‏ و نیز بخشش خدا است که هر آدمی بخورد و بنوشد و از تمامی زحمت خود نیکویی بیند.‏» (‏جا ۳:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ «به نیکویی مشغول» بودن به معنی احسان و نیکویی به همنوعانمان است.‏ عیسی به ما می‌گوید که بخشیدن از گرفتن شادی‌آورتر است.‏ برای مثال وقتی ما برای همسر،‏ فرزندان،‏ والدین و خویشاوندانمان کاری نیکو انجام می‌دهیم در خود شادی‌ای عمیق احساس می‌کنیم.‏ (‏امث ۳:‏۲۷‏)‏ به علاوه،‏ مهربانی به برادران و خواهرانمان،‏ مهمان‌نوازی از آنان و گذشت از خطاهایشان،‏ هم دل ما و هم دل یَهُوَه را شاد می‌کند.‏ (‏غلا ۶:‏۱۰؛‏ کول ۳:‏۱۲-‏۱۴؛‏ ۱پطر ۴:‏۸،‏ ۹‏)‏ افزون بر همهٔ این‌ها ازخودگذشتگی در خدمت موعظه نیز بسیار رضایت‌بخش است.‏

^۱۶سخنانی که از کتاب جامعه نقل کردیم به لذّت‌های معمول زندگی همچون خوردن و نوشیدن اشاره می‌کند.‏ در واقع،‏ وقتی از ورطهٔ تاریک مشکلات می‌گذریم،‏ همین نعمت‌های ساده نور شادی بر زندگی ما می‌تاباند.‏ به علاوه،‏ وقتی غروب زیبای خورشید را نظاره می‌کنیم یا در بحر چشم‌اندازی زیبا در طبیعت فرو می‌رویم و یا وقتی بازیگوشی‌های بچهٔ حیوانات را می‌بینیم،‏ از این همه زیبایی که یَهُوَه به ما بخشیده است حیرت می‌کنیم و دلمان به وجد می‌آید.‏ تأمّل روی این نعمت‌های الٰهی محبت ما را به یَهُوَه،‏ بخشندهٔ همهٔ نیکی‌ها عمیق‌تر می‌کند.‏

۱۷.‏ چه چیز ما را از تمام سختی‌هایمان آزاد خواهد کرد،‏ و تا آن زمان دانستن چه امری به ما دلگرمی می‌دهد؟‏

^۱۷عشق به خدا،‏ اطاعت از کلامش و ایمان به فدیهٔ مسیح در نهایت ما را از تمام سختی‌های این دنیای ناکامل آزاد می‌کند و شادی ابدی را برایمان به ارمغان می‌آورد.‏ (‏۱یو ۵:‏۳‏)‏ تا آن زمان همین که می‌دانیم یَهُوَه از تمام مشکلات ما باخبر است به ما دلگرمی می‌دهد.‏ داود نوشت:‏ «به رحمت تو وجد و شادی می‌کنم زیرا مشقّت مرا دیده و جانم را در تنگی‌ها شناخته‌ای.‏» (‏مز ۳۱:‏۷‏)‏ آری،‏ یَهُوَه از سر محبت و رحمت بی‌کرانش ما را از تمام مشقّات و تنگی‌هایمان رهایی خواهد داد.‏ —‏ مز ۳۴:‏۱۹‏.‏

۱۸.‏ چرا قوم یَهُوَه قومی شاد است؟‏

^۱۸امید است همچنان که انتظار تحقق وعده‌های یَهُوَه را می‌کشیم،‏ همچون «خدای متبارک» و شاد،‏ شاد باشیم.‏ هنگام بروز مشکلات نگذاریم افکار منفی ما را از خدمت به یَهُوَه بازدارد،‏ بلکه با قدرت تفکّر و حکمتی که یَهُوَه به ما می‌بخشد راه درست را بیابیم.‏ یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا احساسات خود را تحت کنترل درآوریم و هر اقدامی را برای تقلیل دادن تأثیر منفی مشکلات و مصایب انجام دهیم.‏ باشد که از همهٔ برکات مادی و معنوی‌ای که یَهُوَه در اختیار ما قرار داده است کمال استفاده را بنماییم.‏ مزمورنویس می‌گوید:‏ «خوشا به حال آن قوم که یَهُوَه خدای ایشان است.‏» (‏مز ۱۴۴:‏۱۵‏)‏ آری،‏ شادی ما در گرو این است که به یَهُوَه نزدیک بمانیم.‏

مرور مقاله

‏• چگونه در مقابله با مشکلات و سختی‌ها می‌توانیم یَهُوَه را الگو قرار دهیم؟‏

‏• معقول بودن چگونه به ما در تحمّل مشکلات کمک می‌کند؟‏

‏• هنگام بروز سختی‌ها چگونه می‌توانیم شادی خود را در خدمت به یَهُوَه حفظ کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ١۶]‏

بدی‌ها و شرارت‌های موجود در دنیا یَهُوَه را آزرده می‌سازد

‏[سطر اعتبار]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ١٨]‏

یَهُوَه برای ما امکاناتی تدارک دیده است تا شادی خود را حفظ کنیم

برج دیده‌بانی—برای مطالعه در جماعات