مزمور ۱۲۳:۱-۴
یکی از سرودهایی که در راه اورشلیم، موقع بالا رفتن از کوه خوانده می‌شد.
۱۲۳ ای خدا، چشمانم به سوی توست،تو که در آسمان‌ها بر تخت پادشاهی نشسته‌ای!
۲ مثل غلامی که نگاهش به دست آقایش است،مثل کنیزی که نگاهش به دست بانویش است،نگاه ما هم به یَهُوَه خدایمان استتا لطفش را شامل حال ما کند.
۳ به ما لطف کن، ای یَهُوَه، به ما لطف کن؛چون به اندازهٔ کافی به ما توهین شده است!
۴ افراد خودپسند به اندازهٔ کافی ما را مسخره کرده‌اند،و اشخاص مغرور به اندازهٔ کافی به ما توهین کرده‌اند!*
پاورقی‌ها
^ یا: «افراد خودپسند آنقدر ما را مسخره کرده‌اند و اشخاص مغرور آنقدر به ما توهین کرده‌اند که جانمان به لب رسیده است!»
