Tak niður:

• Nótablað

1. 1. Víða um er ótti,

   fólk ivast her í verð.

   Men Jehova, tú ert við mær,

   tú tryggjar mína ferð.

   Tungar løtur veit eg,

   at tú ert mær í nánd,

   at tú altíð trúgvur varðar

   mítt lív í tíni hond.

   (NIÐURLAG)

   Jehova, lat upp eyga mítt

   og vís mær alt títt lið.

   Vís mær, Gud, at vit eru fleiri

   enn tey, vit stríðast við.

   Dirvi, gev mær dirvi,

   so eg kann halda á.

   Mín Gud, eg veit, tú sigrar,

   sum orðið sigur frá.

2. 2. Tá vit stundum óttast

   og kenna okkum smá,

   ert tú kletturin og borgin,

   vit altíð líta á.

   Hjálp mær, gev mær dirvi!

   Hvør steðgar tíni hond?

   Einki portur, einki fongsul,

   ei heldur deyðans bond.

   (NIÐURLAG)

   Jehova, lat upp eyga mítt

   og vís mær alt títt lið.

   Vís mær, Gud, at vit eru fleiri

   enn tey, vit stríðast við.

   Dirvi, gev mær dirvi,

   so eg kann halda á.

   Mín Gud, eg veit, tú sigrar,

   sum orðið sigur frá.

   (NIÐURLAG)

   Jehova, lat upp eyga mítt

   og vís mær alt títt lið.

   Vís mær, Gud, at vit eru fleiri

   enn tey, vit stríðast við.

   Dirvi, gev mær dirvi,

   so eg kann halda á.

   Mín Gud, eg veit, tú sigrar,

   sum orðið sigur frá.

   Mín Gud, eg veit, tú sigrar,

   sum orðið sigur frá.