GINAPAKITA sang una nga mga artikulo kon paano ang malain nga mga hitabo sa kabuhi makapaantos sa aton. Samtang ginaatubang mo ang mga problema, mahimo mamensar ka kon bala may pulos pa ang kabuhi ukon magbatyag nga wala gid sing may nagapalangga sa imo. Pero magsalig nga palangga ka gid sang Dios. Importante ka para sa iya.

Ang manunulat sang Salmo 86 nagpabutyag sang iya pagsalig sa Dios: “Nagapanawag ako sa imo sa adlaw sang akon kalisdanan, kay napat-od ko nga sabton mo ako.” (Salmo 86:7) Pero basi nagapanumdom ka, ‘Paano ako sabton sang Dios “sa adlaw sang akon kalisdanan”?’

Indi ka makapaabot nga dulaon dayon sang Dios ang imo mga problema. Pero ang iya Pulong, ang Biblia, nagapasalig sa imo nga mahatagan ka niya sing kalinong sa panghunahuna para makabatas ka: “Indi kamo magkabalaka sa bisan ano nga butang, kundi sa tanan nga butang paagi sa pangamuyo kag pag-ampo nga may pagpasalamat, ipahibalo sa Dios ang inyo mga pangabay; kag ang paghidait sang Dios nga labaw sa tanan nga paghangop magabantay sang inyo tagipusuon kag ikasarang sa paghunahuna.” (Filipos 4:6, 7) Palihug binagbinaga kon paano ini nga mga bersikulo sa Biblia makapasalig nga ang Dios nagapalangga gid sa aton.

“Wala sing isa [ka maya] ang malipatan sang Dios. . . . Mas importante pa kamo sangsa madamo nga maya.”—Lucas 12:6, 7, footnote.

BINAGBINAGA: Importante para sa Dios ang bisan daw indi salapakon nga mga pispis. Bisan pa gani ang isa ka gamay nga maya matalupangdan niya; kay ang tanan buhi nga mga butang bilidhon para sa iya. Pero para sa Dios, mas bilidhon ang mga tawo sangsa mga maya. Ang mga tawo, ang pinakaimportante sa tanan nga tinuga sang Dios sa duta, ginhimo suno sa iya “larawan” kag makapakita sang dalayawon nga mga kinaiya sang Dios.—Genesis 1:26, 27.

“O Jehova, gin-usisa mo ako gani nakilala mo ako. . . . Nahibaluan mo ang akon ginahunahuna . . . Usisaa ako, kag hibalua ang akon nagakabalaka nga mga panghunahuna.”—Salmo 139:1, 2, 23.

BINAGBINAGA: Kilala ka gid sang Dios. Nahibaluan niya kon ano gid ang imo mga ginabatyag kag ginakabalak-an. Bisan pa indi maintiendihan sang iban ang imo mabudlay nga kahimtangan, palangga ka gid sang Dios kag gusto niya nga buligan ka. Gani makasiling kita nga may pulos gid ang kabuhi.

“O Jehova, pamatii ang akon pangamuyo; pamatii ang akon pagpangayo sing bulig sa imo. . . . Pamatii ako; sabta ako gilayon kon magpanawag ako sa imo. . . . Pamatian niya ang pangamuyo sang mga imol.”—Salmo 102:1, 2, 17.

BINAGBINAGA: Pareho lang nga ginalista ni Jehova ang kada luha nga aton ginahibi halin pa sang pagsugod sang pag-antos sang tawo. (Salmo 56:8) Madiparahan gid niya ang imo mga luha. Ginadumdom sang Dios ang tanan mo nga pag-antos kag paghibi kay importante ka gid para sa iya.

“Indi ka magkabalaka, kay ako imo Dios. Pabaskugon ko ikaw, huo, buligan ko ikaw . . . Ako si Jehova nga imo Dios . . . ang Isa nga nagasiling sa imo, ‘Indi ka mahadlok. Buligan ko ikaw.’”—Isaias 41:10, 13.

BINAGBINAGA: Handa ang Dios nga buligan ka. Kon matumba ka, pabangunon ka niya.

“Ginhigugma gid sang Dios ang kalibutan amo nga ginhatag niya ang iya bugtong nga Anak, agod ang tanan nga nagatuo sa iya indi malaglag kundi makatigayon sang kabuhi nga wala sing katapusan.”—Juan 3:16.

BINAGBINAGA: Palangga ka gid sang Dios, gani ginhatag niya ang iya bugtong nga Anak, si Jesus, bilang halad para sa imo. Bangod sini, posible mo mabaton ang malipayon kag may katuyuan nga kabuhi asta san-o. *