Գործեր 14։1-28

  • Աճ և հակառակություն՝ Իկոնիոնում (1-7)

  • Լյուստրայում առաքյալներին աստվածների տեղ են դնում (8-18)

  • Պողոսին քարկոծում են, բայց նա ողջ է մնում (19, 20)

  • Առաքյալները զորացնում են ժողովները (21-23)

  • Վերադառնում են Ասորիքի Անտիոք (24-28)

14  Իկոնիոնում Պողոսն ու Բառնաբասը մտան հրեաների ժողովարան ու այնպես խոսեցին, որ բազմաթիվ հրեաներ և հույներ հավատացյալ դարձան:  Իսկ այն հրեաները, որոնք չհավատացին, այլազգիների մեջ ատելություն սերմանելով՝ նրանց եղբայրների դեմ տրամադրեցին:+  Առաքյալները բավականին ժամանակ մնացին այնտեղ՝ համարձակորեն խոսելով Եհովայից* ստացած իշխանությամբ: Նա հաստատում էր իր անզուգական բարության մասին խոսքը՝ նրանց միջոցով զորավոր գործեր և հրաշքներ կատարելով:+  Սակայն քաղաքի բնակիչների միջև տարակարծություն առաջացավ. ոմանք հրեաների կողմն էին, ոմանք էլ՝ առաքյալների:  Եվ երբ այլազգիներն ու հրեաները իրենց ղեկավարների հետ որոշեցին հարձակվել առաքյալների վրա, որ անարգեն ու քարկոծեն,+  նրանք, իմանալով այդ մասին, փախան Լիկաոնիայի Լյուստրա և Դերբե քաղաքները ու դրանց շրջակա գյուղերը+  և շարունակեցին քարոզել բարի լուրը:  Լյուստրայում ոտքերից ի ծնե հաշմանդամ մի մարդ կար, որը երբեք չէր քայլել:  Նա նստած լսում էր Պողոսին: Պողոսն էլ ուշադիր նայեց նրան և տեսնելով, որ հավատ ունի ու կարող է բուժվել՝+ 10  բարձրաձայն ասաց. «Վե՛ր կաց կանգնիր»: Նա էլ վեր ցատկեց ու սկսեց քայլել:+ 11  Ժողովուրդը, տեսնելով Պողոսի արածը, լիկաոներեն գոչեց. «Աստվածները մարդկանց տեսքով մեզ մոտ են իջել»:+ 12  Նրանք Բառնաբասին սկսեցին Զևս կոչել, իսկ Պողոսին՝ Հերմես, քանի որ հիմնականում նա էր խոսում: 13  Քաղաքի մուտքի մոտ գտնվող Զևսի տաճարում ծառայող քուրմը ցլեր ու ծաղկեպսակներ բերեց դարպասների մոտ, որպեսզի բազմության հետ զոհեր մատուցի նրանց: 14  Երբ Բառնաբաս ու Պողոս առաքյալները լսեցին այդ մասին, պատռեցին իրենց հագուստները, վազելով մտան ամբոխի մեջ ու բղավեցին. 15  «Այդ ի՞նչ եք անում: Մենք նույնպես մարդիկ ենք և նույն թուլություններն ունենք, ինչ դուք:+ Մենք բարի լուրն ենք ձեզ քարոզում, որպեսզի թողնեք այս փուչ բաներն ու երկրպագեք կենդանի Աստծուն, ով ստեղծել է երկինքը, երկիրը, ծովը և դրանցում եղող ամեն բան:+ 16  Անցյալում նա թույլ էր տալիս, որ ազգերն անեն այն, ինչ ուզում են,+ 17  թեև չէր դադարում իր մասին վկայություն տալ՝+ բարիք անելով. երկնքից անձրևներ էր տալիս, ձեր հողերը բերքառատ էր դարձնում,+ ապահովում էր առատ սննդով և ձեր սրտերը ուրախությամբ էր լցնում»:+ 18  Անգամ այս խոսքերն ասելուց հետո առաքյալները հազիվ կարողացան զսպել մարդկանց, որ իրենց համար զոհ չմատուցեն: 19  Բայց Անտիոքից և Իկոնիոնից հրեաներ եկան ու մարդկանց Պողոսի դեմ տրամադրեցին:+ Նրանք քարկոծեցին Պողոսին ու քարշ տվեցին քաղաքից դուրս՝ կարծելով, թե մեռած է:+ 20  Երբ աշակերտները նրա շուրջը հավաքվեցին, նա վեր կացավ ու մտավ քաղաք, իսկ հաջորդ օրը Բառնաբասի հետ գնաց Դերբե:+ 21  Այդ քաղաքում նրանք քարոզեցին բարի լուրը՝ շատերին օգնելով աշակերտ դառնալ, ինչից հետո վերադարձան Լյուստրա, Իկոնիոն և Անտիոք: 22  Այնտեղ նրանք զորացրին աշակերտներին՝+ քաջալերելով պահպանել իրենց հավատը ու ասելով. «Շատ նեղությունների միջով պետք է մտնենք Աստծու թագավորությունը»:+ 23  Նրանք նաև յուրաքանչյուր ժողովում երեցներ նշանակեցին:+ Աղոթելուց ու ծոմ պահելուց+ հետո նրանց հանձնեցին Եհովայի հոգածությանը, ում նրանք հավատացել էին: 24  Նրանք Պիսիդիայի միջով անցնելով՝ գնացին Պամփյուլիա,+ 25  ապա Պերգեում խոսքը քարոզելուց հետո ուղևորվեցին Ատալիա: 26  Այնտեղից էլ նավարկեցին դեպի Անտիոք, որտեղ եղբայրները նրանց հանձնել էին Աստծու հոգածությանը, որպեսզի նա իր անզուգական բարությամբ օգներ նրանց կատարել այն գործը, որն այժմ ավարտին են հասցրել:+ 27  Երբ առաքյալները տեղ հասան, ժողովին հավաքեցին և պատմեցին այն բազմաթիվ բաների մասին, որ Աստված արել էր իրենց միջոցով, և որ նա այլազգիների համար բացել էր հավատի դուռը:+ 28  Նրանք բավականին երկար ժամանակ աշակերտների հետ անցկացրին:

Ծանոթագրություններ