ეზრა 3:1—13

  • სამსხვერპლოს აღდგენა და შესაწირავის შეწირვა (1—7).

  • იწყება ტაძრის აღდგენა (8, 9).

  • ტაძარს საძირკველი ეყრება (10—13).

3  მე-7 თვეს,+ როცა ისრაელები უკვე თავ-თავიანთ ქალაქებში ცხოვრობდნენ, ყველა ერთსულოვნად შეიკრიბა იერუსალიმში.  იეშუა,+ იეჰოცადაკის ვაჟი, სხვა მღვდლებთან ერთად და ზერუბაბელი,+ შეალთიელის ვაჟი,+ თავის ძმებთან ერთად საქმეს შეუდგნენ და ააშენეს ისრაელის ღვთის სამსხვერპლო დასაწვავი მსხვერპლის შესაწირავად, როგორც ეს ღვთის კაცის, მოსეს, კანონში+ იყო ჩაწერილი.  მათ უწინდელ ადგილზე დადგეს სამსხვერპლო, თუმცა გარშემო მცხოვრები ხალხების ეშინოდათ.+ დაიწყეს მასზე დასაწვავი მსხვერპლის შეწირვა იეჰოვასთვის და სწირავდნენ როგორც დილას, ისე საღამოს დასაწვავ მსხვერპლს.+  კანონში ჩაწერილისამებრ აღნიშნეს მათ კარვობის დღესასწაული*+ და ყოველდღიურად იმდენი დასაწვავი მსხვერპლი შესწირეს, რამდენის შეწირვაც იმ დღეს მოითხოვებოდა.+  ამის შემდეგ ისინი კვლავ სწირავდნენ ყოველდღიურ დასაწვავ მსხვერპლს,+ გარდა ამისა, ახალმთვარობებისა+ და იეჰოვას წმინდა დღესასწაულებისთვის დადგენილ შესაწირავს+ იმ შესაწირავთან ერთად, რომელიც ნებაყოფლობით მიჰქონდათ+ იეჰოვასთვის.  მე-7 თვის პირველი დღიდან+ დაიწყეს მათ იეჰოვასთვის დასაწვავი მსხვერპლის შეწირვა, თუმცა იეჰოვას ტაძრის საძირკველი ჯერ კიდევ არ იყო ჩაყრილი.  მისცეს ფული ქვის მჭრელებსა+ და ხელოსნებს,+ ხოლო საჭმელ-სასმელი და ზეთი — სიდონელებსა და ტვიროსელებს, რომ ლიბანიდან იოპეში+ ზღვით ჩაეტანათ კედრის მორები სპარსეთის მეფე კიროსის ნებართვით.+  იერუსალიმში ჩასვლიდან, იქ, სადაც ღვთის ტაძარი იდგა, მე-2 წლის მე-2 თვეს საქმეს შეუდგნენ შეალთიელის ვაჟი ზერუბაბელი, იეჰოცადაკის ვაჟი იეშუა, მათი მოძმეები, მღვდლები და სხვა ლევიანები, გარდა ამისა, ყველა, ვინც ტყვეობიდან დაბრუნდა იერუსალიმში;+ მათ იეჰოვას ტაძრის სამუშაოების მეთვალყურეობა დაავალეს ლევიანებს, 20 წლიდან ზევით.  ღვთის ტაძრის სამუშაოთა შემსრულებლებს მეთვალყურეობას უწევდნენ იუდას შთამომავლები: იეშუა თავის ვაჟებთან და ძმებთან ერთად და კადმიელი თავის ვაჟებთან ერთად, აგრეთვე ხენადადის შთამომავლები,+ მათი ვაჟები და მოძმეები, ლევიანები. 10  როდესაც მშენებლებმა იეჰოვას ტაძრის საძირკველი ჩაყარეს,+ სამღვდელო სამოსით შემოსილმა მღვდლებმა საყვირებით ხელში+ და ლევიანებმა, ასაფის შთამომავლებმა, წინწილებით ხელში ისრაელის მეფე დავითის დადგენილი წესისამებრ განადიდეს იეჰოვა.+ 11  ისინი მონაცვლეობით უგალობდნენ+ იეჰოვას და მადლობდნენ მას: „კარგია იგი, მარადიული და ურყევია მისი სიყვარული* ისრაელის მიმართ!“+ შემდეგ მთელმა ხალხმა ხმამაღლა განადიდა იეჰოვა, რადგან საძირკველი ჩაეყარა იეჰოვას ტაძარს. 12  ბევრი მღვდელი თუ სხვა ლევიანი და საგვარეულოთა თავკაცები — ის მოხუცებულები, რომელთაც ნანახი ჰქონდათ უწინდელი ტაძარი+ — მოთქვამდნენ, როცა მათ თვალწინ საძირკველი ეყრებოდა ტაძარს; სხვები კი სიხარულით ყიჟინებდნენ.+ 13  ხალხი ერთმანეთისგან ვერ არჩევდა ყიჟინისა და ტირილის ხმას; შორს ისმოდა მათი ხმამაღალი ყიჟინი.

სქოლიოები

იხ. „კარვობის დღესასწაული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
ებრ. „ხესედ“. იხ. „ურყევი სიყვარული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).