უწყობს რელიგია ხელს მშვიდობას?

ქრისტიანულ სამყაროში ყველაზე წმინდად მიჩნეული ქრისტეს საფლავის ეკლესია იერუსალიმში, რელიგიური დაპირისპირებისა და შუღლის სიმბოლოდ იქცა. გადმოცემის თანახმად ეს ეკლესია იმ ადგილას დგას, „სადაც სავარაუდოდ ქრისტე დამარხეს და აღდგა“. მაგრამ ეს სათაყვანებელი ადგილი არაერთხელ გამხდარა შეხლა-შემოხლის მოწმე. ქრისტიანობის ექვსი სხვადასხვა მიმდინარეობის წარმომადგენელი ბერები და მღვდლები ეკლესიაში მსახურების შესრულების საკითხზე ვერ მორიგდნენ და ერთმანეთს დაერივნენ. ეს დაპირისპირება ბოლო წლებში უფრო გამძაფრდა. მათი გაშველება და დროებით ეკლესიის გაკონტროლება შეიარაღებულ პოლიციას მოუწია.

რელიგიური ძალადობის ისტორია

ქრისტეს საფლავის ეკლესიაში მომხდარი მოვლენები იმ სისხლიანი ისტორიის ნაწილია, რომელიც რელიგიურ ვნებათა ღელვას უკავშირდება. ერთ-ერთ წიგნში, რომელიც მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში ბოლო წლებში მომხდარ რელიგიურ კონფლიქტებს მიმოიხილავს, ნათქვამია: „ინდონეზიიდან ჩრდილოეთ ირლანდიამდე, ახლო აღმოსავლეთიდან ქაშმირამდე, ინდოეთიდან ნიგერიამდე, ბალკანეთიდან შრი-ლანკამდე, ქრისტიანები, ბუდისტები, ებრაელები, ინდუსები, მუსლიმანები და სიკხები ძალადობას იმით ამართლებენ, რომ ეს მათი რელიგიური მრწამსისა და ინტერესების დაცვას ემსახურება“ (Violence in God’s Name).

მიუხედავად ამისა, თითქმის ყველა რელიგია მშვიდობასა და ერთსულოვნებას ქადაგებს. საუკუნეების განმავლობაში რელიგია თავგამოდებით უჭერდა მხარს ისეთ ალტრუისტულ პრინციპებს, როგორიცაა მოყვასის სიყვარული და ადამიანის სიცოცხლის ხელშეუხებლობა. აქედან გამომდინარე, განა რელიგიამ თავისი უსაზღვრო ძალა მშვიდობის მხარდასაჭერად არ უნდა გამოიყენოს? ამ კითხვაზე პასუხი ყველა გულწრფელ მორწმუნეს უნდა აინტერესებდეს.