សៀវភៅសាំយូអែលទី១ ១:១-២៨

  • អេលកាណា​និង​ប្រពន្ធ​ពីរ​នាក់ (​១​-​៨)

  • ហាណា​អធិដ្ឋាន​សុំ​ឲ្យ​មាន​កូន​ប្រុស​មួយ (​៩​-​១៨)

  • សាំយូអែល​កើត​មក ហើយ​ប្រគល់​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៩​-​២៨)

 មាន​បុរស​ម្នាក់​នៅ​ក្រុង​រ៉ាម៉ាថេមសូភីម*+ក្នុង​តំបន់​ភ្នំ​ស្រុក​អេប្រាអ៊ីម+ គាត់​ឈ្មោះ​អេលកាណា។+ គាត់​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​យេរ៉ូហាំ យេរ៉ូហាំ​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​អេលីហ៊ូ អេលីហ៊ូ​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​ថូហ៊ូ ថូហ៊ូ​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​ស៊ូប ដែល​ជា​កូន​ចៅ​អេប្រាអ៊ីម។ ២  អេលកាណា​មាន​ប្រពន្ធ​ពីរ​នាក់ ម្នាក់​ឈ្មោះ​ហាណា ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ​ផេនីណា។ ផេនីណា​មាន​កូន តែ​ហាណា​គ្មាន​កូន​ទេ។ ៣  ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ អេលកាណា​តែង​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​ស៊ីឡូរ ដើម្បី​គោរព​ប្រណិប័តន៍​និង​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌។+ នៅ​ទី​នោះ​កូន​ប្រុស​ពីរ​នាក់​របស់​អេលី ឈ្មោះ​ហូណាយ​និង​ភីនេហាស+ កំពុង​បម្រើ​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+ ៤  នៅ​ថ្ងៃ​មួយ ពេល​ដែល​អេលកាណា​ជូន​គ្រឿង​បូជា គាត់​បាន​ចែក​សាច់​ខ្លះ​ឲ្យ​ផេនីណា និង​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រី​របស់​នាង។+ ៥  ប៉ុន្តែ គាត់​ឲ្យ​សាច់​ផ្នែក​ដែល​ល្អ​ជាង​ដល់​ហាណា ដោយ​សារ​គាត់​ស្រឡាញ់​នាង​ខ្លាំង​ណាស់។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​បាន​ឲ្យ​ហាណា​មាន​កូន​ទេ។ ៦  ម្យ៉ាង​ទៀត ផេនីណា*រក​រឿង​ឈ្នានីស​ហាណា​ឥត​ឈប់​ឈរ។ នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ហាណា​ឈឺ​ចិត្ត​ខ្លាំង​ណាស់ ពី​ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​បាន​ឲ្យ​នាង​មាន​កូន។ ៧  រាល់​ឆ្នាំ ពេល​ដែល​ហាណា​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​ទៅ​វិហារ*របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា+ ផេនីណា​តែង​តែ​ធ្វើ​បែប​នោះ។ ផេនីណា*រុក​កួន​ហាណា​ខ្លាំង​ដល់​ម្ល៉េះ​បាន​ជា​នាង​យំ ហើយ​មិន​ព្រម​បរិភោគ​ទេ។ ៨  ឃើញ​ដូច​នោះ អេលកាណា​ជា​ប្ដី​ក៏​សួរ​នាង​ថា​៖ ​«​ហាណា ហេតុ​អ្វី​អូន​យំ? ហេតុ​អ្វី​មិន​បរិភោគ? ហើយ​ហេតុ​អ្វី​ពិបាក​ចិត្ត​ខ្លាំង​ម្ល៉េះ? តើ​បង​មិន​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​អូន ប្រសើរ​ជាង​ការ​មាន​កូន​ប្រុស​ដប់​នាក់​ទេ​ឬ?​»។ ៩  បន្ទាប់​ពី​ពួក​គាត់​បាន​បរិភោគ​នៅ​ក្រុង​ស៊ីឡូរ​រួច​ហើយ ហាណា​ក្រោក​ចេញ​ទៅ​វិហារ*របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ នៅ​ពេល​នោះ អេលី​ដែល​ជា​សង្ឃ​កំពុង​អង្គុយ​ក្បែរ​ទ្វារ​វិហារ។+ ១០  ឯ​ហាណា​ជូរ​ចត់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លាំង​ណាស់ នាង​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​អធិដ្ឋាន​ទៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា+ ទាំង​យំ​អណ្ដឺតអណ្ដក​ឥត​ឈប់។ ១១  នាង​បាន​ស្បថ​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌​អើយ សូម​លោក​មេត្តា​មើល​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​បម្រើ​លោក​ផង។ សូម​លោក​នឹក​ចាំ​ខ្ញុំ ហើយ​កុំ​បំភ្លេច​ខ្ញុំ​ឡើយ។ សូម​មេត្តា​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​កូន​ប្រុស​មួយ។+ បើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​កូន ខ្ញុំ​នឹង​ប្រគល់​កូន​នោះ​ឲ្យ​នៅ​បម្រើ​លោក​អស់​មួយ​ជីវិត ហើយ​សក់​កូន​នោះ​នឹង​មិន​ត្រូវ​កាត់​ឡើយ​»។+ ១២  ហាណា​អធិដ្ឋាន​យ៉ាង​យូរ​ទៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ពេល​នោះ​អេលី​មើល​មុខ​នាង។ ១៣  ខណៈ​ដែល​ហាណា​អធិដ្ឋាន​ក្នុង​ចិត្ត បបូរ​មាត់​នាង​ហើប​តិច​ៗ តែ​មិនចេញ​សំឡេង​ទេ។ ហេតុ​នេះ អេលី​គិត​ថា​នាង​ស្រវឹង​ស្រា។ ១៤  អេលី​ក៏​និយាយ​ទៅ​នាង​ថា​៖ ​«​តើ​នាង​នៅ​ស្រវឹង​ដល់​កាល​ណា​ទៀត? ឈប់​ផឹក​ស្រា​ទៀត​ទៅ!​»។ ១៥  ហាណា​តប​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ទេ លោក​ម្ចាស់! ខ្ញុំ​មិន​បាន​ផឹក​ស្រា ឬ​ផឹក​អ្វី​ដែល​មាន​ជាតិ​ស្រា​ទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ជា​ស្ត្រី​ដែល​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ខ្លាំង​ណាស់។ ខ្ញុំ​កំពុង​អធិដ្ឋាន​យ៉ាង​អស់​ពី​ចិត្ត*ទៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+ ១៦  សូម​កុំ​ចាត់​ទុក​ខ្ញុំ​ថា​ជា​ស្ត្រី​ដែល​គ្មាន​តម្លៃ​ឡើយ។ ខ្ញុំ​អធិដ្ឋាន​យូរ​យ៉ាង​នេះ ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​កំពុង​ជម្រាប​ព្រះ​អំពី​ទុក្ខ​ដ៏​សែន​ធ្ងន់​របស់​ខ្ញុំ​»។ ១៧  រួច​អេលី​និយាយ​ថា​៖ ​«​សូម​ឲ្យ​នាង​បាន​សេចក្ដី​សុខ ហើយ​សូម​ឲ្យ​ព្រះ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​នាង​»។+ ១៨  នាង​តប​ថា​៖ ​«​សូម​ឲ្យ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ខ្ញុំ​ដែល​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​លោក​»។ រួច​នាង​ក៏​ចេញ​ទៅ​បរិភោគ​អាហារ ហើយ​លែង​មាន​ទឹក​មុខ​ព្រួយ​ទៀត។ ១៩  លុះ​ព្រឹក​ព្រលឹម អេលកាណា​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​បាន​ភ្ញាក់​ឡើង ហើយ​ទៅ​លំឱន​កាយ​គោរព​ព្រះ​យេហូវ៉ា រួច​ពួក​គាត់​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​នៅ​ក្រុង​រ៉ាម៉ា​វិញ។+ អេលកាណា​បាន​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​ហាណា ហើយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​តាម​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​នាង។+ ២០  ប្រហែល​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក* ហាណា​ក៏​ចាប់​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ ហើយ​សម្រាល​បាន​កូន​ប្រុស​មួយ រួច​ដាក់​ឈ្មោះ+ថា​សាំយូអែល* ព្រោះ​ដូច​នាង​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​នេះ​ជា​កូន​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សុំ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​»។ ២១  មួយ​រយៈ​ពេល​ក្រោយ​មក អេលកាណា​ព្រម​ទាំង​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំង​មូល​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​ទៅ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដូច​រាល់​ឆ្នាំ+ ហើយ​ជូន​ជំនូន​ដែល​គាត់​បាន​សន្យា។ ២២  ប៉ុន្តែ ហាណា​មិន​បាន​ទៅ​ទេ។+ នាង​ប្រាប់​ប្ដី​ថា​៖ ​«​ក្រោយ​ពេល​ដែល​អូន​ផ្ដាច់​ដោះ​កូន​ភ្លាម អូន​នឹង​យក​កូន​ទៅ​ប្រគល់​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​កូន​នឹង​នៅ​ទី​នោះ​បម្រើ​លោក​រហូត​ត​ទៅ​»។+ ២៣  អេលកាណា​តប​ទៅ​នាង​ថា​៖ ​«​សូម​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​អូន​គិត​ថា​ល្អ​ចុះ! សូម​នៅ​ផ្ទះ​រហូត​ដល់​អូន​ផ្ដាច់​ដោះ​កូន។ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​អូន​»។ ម្ល៉ោះ​ហើយ ហាណា​នៅ​ផ្ទះ​បំបៅ​កូន​ទាល់​តែ​នាង​ផ្ដាច់​ដោះ​កូន​នោះ។ ២៤  ក្រោយ​ពី​ហាណា​ផ្ដាច់​ដោះ​កូន​ប្រុស​រួច​ហើយ នាង​បាន​យក​កូន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ក្រុង​ស៊ីឡូរ+ ព្រម​ទាំង​យក​គោ​ឈ្មោល​មួយ​ក្បាល​អាយុ​បី​ឆ្នាំ ម្សៅ​មួយ​អេហ្វា* និង​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​មួយ​ក្រឡ​ធំ​ផង​ដែរ។+ ២៥  បន្ទាប់​មក ពួក​គេ​សម្លាប់​គោ​ឈ្មោល​នោះ ហើយ​នាំ​កូន​ប្រុស​ទៅ​ជួប​អេលី។ ២៦  ហាណា​និយាយ​ថា​៖ ​«​សូម​អធ្យាស្រ័យ​លោក​ម្ចាស់! ខ្ញុំ​នេះ​ជា​ស្ត្រី​ដែល​បាន​ឈរ​អធិដ្ឋាន​ទៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា នៅ​ទី​នេះ​ជិត​លោក។+ ២៧  ព្រះ​បាន​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​ខ្ញុំ។ នេះ​ជា​កូន​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​អធិដ្ឋាន​សុំ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+ ២៨  ឥឡូវ​ដល់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​សូម​ប្រគល់​កូន​នេះ​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ កូន​នេះ​នឹង​នៅ​បម្រើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អស់​មួយ​ជីវិត​»។ រួច​គាត់*បាន​លំឱន​កាយ​គោរព​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ទី​នោះ។

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​នៅ​ក្រុង​រ៉ាម៉ា ជា​កូន​ចៅ​ស៊ូប​»​
ន័យ​ត្រង់​«​អ្នក​ឈ្នានីស​នាង​»​
នេះ​សំដៅ​លើ​ត្រសាល
ន័យ​ត្រង់​«​អ្នក​ឈ្នានីស​នាង​»​
នេះ​សំដៅ​លើ​ត្រសាល
មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​មួយ​រយៈ​ពេល​ក្រោយ​មក​»​
មាន​ន័យ​ថា​«​នាម​របស់​ព្រះ​»​
ប្រហែល​ជា​២២​លីត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤
តាម​មើល​ទៅ​នេះ​សំដៅ​លើ​អេលកាណា