អេសាយ ៣២:១-២០

  • ស្ដេច​និង​អ្នក​ដឹក​នាំ នឹង​គ្រប់​គ្រង​ដោយ​យុត្តិធម៌ (​១​-​៨)

  • ស្ត្រី​ដែល​មិន​ចេះ​អើពើ​បាន​ត្រូវ​ព្រមាន (​៩​-​១៤)

  • ពេល​ព្រះ​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព នោះ​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​ពរ (​១៥​-​២០)

៣២  មើល! នឹង​មាន​ស្ដេច​មួយ​រូប+គ្រង​រាជ្យ​ដោយ​សុចរិត+ហើយ​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ដោយ​យុត្តិធម៌។  ២  ពួក​គាត់​ម្នាក់​ៗ​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទី​បាំង​ពី​ខ្យល់ និង​ជា​ទី​ជ្រក​ពី​ព្យុះ​ភ្លៀង។ ពួក​គាត់​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​អូរ​នៅ​តំបន់​រាំង​ស្ងួត+និង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ម្លប់​នៃ​ថ្ម​ដា​យ៉ាង​ធំ​នៅ​តំបន់​ហួត​ហែង។  ៣  ពេល​នោះ ភ្នែក​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​មើល​ឃើញ នឹង​លែង​បិទ​ទៀតហើយ​ត្រចៀក​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្ដាប់​ឮ នឹង​ប្រុង​ស្ដាប់​ដោយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។  ៤  ចិត្ត​របស់​ពួក​អ្នក​រលះ​រលាំង នឹង​រំពឹង​គិត​អំពី​ចំណេះហើយ​អណ្ដាត​ត្រដិត នឹង​និយាយ​យ៉ាង​ច្បាស់​ហើយ​យ៉ាង​ស្ទាត់។+  ៥  ចំពោះ​មនុស្ស​ឥត​ចេះ​ពិចារណា ពួក​គេ​នឹង​លែង​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​ជា​មនុស្ស​មាន​ចិត្ត​ទូលាយ​ទៀត​ហើយឯ​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​គោល​ការណ៍​សីលធម៌ ពួក​គេ​ក៏​នឹង​លែង​ទទួល​កិត្តិយស​ទៀត​ដែរ។  ៦  ព្រោះ​សម្ដី​របស់​មនុស្ស​ឥត​ចេះ​ពិចារណា​គឺ​ឥត​បាន​ការ​អ្វី​ឡើយហើយ​ចិត្ត​របស់​គាត់​នឹង​រៀប​គម្រោង​អាក្រក់+ដើម្បី​បង្កើត​ការ​ក្បត់​ជំនឿ ហើយ​និយាយ​អ្វី​ដែល​មិន​ពិត​ទាស់​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ានិង​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ស្រេក​ឃ្លាន គ្មាន​អាហារ​បរិភោគព្រម​ទាំង​បណ្ដាល​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ស្រេក​ទឹក​គ្មាន​ទឹក​ផឹក។  ៧  វិធីសាស្ត្រ​របស់​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​គោល​ការណ៍​សីលធម៌​សុទ្ធ​តែ​អាក្រក់+គាត់​លើក​ស្ទួយ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាសដើម្បី​បំផ្លាញ​មនុស្ស​ដែល​រង​ទុក្ខ​ដោយ​ពាក្យ​កុហក+ទោះ​ជា​ពេល​ដែល​ជន​ក្រី​ក្រ​និយាយ​អ្វី​ត្រឹម​ត្រូវ​ក៏​ដោយ។  ៨  ឯ​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ទូលាយ គាត់​តែង​តែ​ចង់​ឲ្យ​គេ​ដោយ​ឥត​កំណាញ់ហើយ​គាត់​ខំ​ព្យាយាម​បង្ហាញ​ចិត្ត​ទូលាយ​ជា​និច្ច។*  ៩  ​«​ឱ​ស្ត្រី​ដែល​មិន​ចេះ​អើពើ​អើយ! ចូរ​ក្រោក​ឡើង ហើយ​ស្ដាប់​សំឡេង​ខ្ញុំ​ចុះ! ឱ​កូន​ស្រី​ដែល​មិន​ចេះ​ខ្វល់​អើយ!+ ចូរ​ប្រុង​ស្ដាប់​សម្ដី​របស់​ខ្ញុំ។ ១០  មិន​យូរ​ក្រោយ​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៀត អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​មិន​ចេះ​ខ្វល់​ខ្វាយ នឹង​ញ័រ​រន្ធត់ ព្រោះ​ក្នុង​អំឡុង​រដូវ​ប្រមូល​ផល​ទំពាំង​បាយ​ជូរ នឹង​គ្មាន​ផ្លែ​សម្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រមូល​ទេ។+ ១១  ឱ​ស្ត្រី​ដែល​មិន​ចេះ​អើពើ​អើយ! ចូរ​ភ័យ​តក់​ស្លុត​ចុះ! ឱ​អ្នក​ដែល​មិន​ចេះ​ខ្វល់​អើយ! ចូរ​ញ័រ​រន្ធត់​ទៅ! ចូរ​ដោះ​សម្លៀក​បំពាក់​ចេញ រួច​ស្លៀក​បាវ​វិញ។+ ១២  ចូរ​គក់​ទ្រូង​យំ​ស្រណោះ​នឹង​ចម្ការ​ល្អ​ៗ​និង​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ផល​ផ្លែ​ច្រើន​ទៅ។ ១៣  ព្រោះ​ដី​ធ្លី​របស់​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ នឹង​ដុះ​សុទ្ធ​តែ​បន្លា។ បន្លា​ទាំង​នោះ​នឹង​ដុះ​ពេញ​ផ្ទះ​ទាំង​ឡាយ​ដែល​ធ្លាប់​មាន​អំណរគឺ​ពេញ​ក្រុង​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ការ​សប្បាយ​រីករាយ។+ ១៤  ព្រោះ​ប៉ម​រឹង​មាំ​បាន​ត្រូវ​ទុក​ចោលក្រុង​ដ៏​អ៊ូអរ​ក៏​បាន​ត្រូវ​បោះ​បង់​ចោល​ដែរ។+ អូផែល+និង​ប៉ម​ចាំ​យាម បាន​ទៅ​ជា​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ជា​រៀង​រហូតហើយ​ទៅ​ជា​ទី​រីករាយ​ដល់​ហ្វូង​លា​ព្រៃ និង​ទៅ​ជា​វាល​ស្មៅ​ដល់​ហ្វូង​ចៀម។+ ១៥  ដរាប​ដល់​ព្រះ​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព​មក​លើ​យើង+តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​នឹង​ប្រែ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ចម្ការហើយ​ចម្ការ​នោះ​នឹង​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​ព្រៃ​វិញ។+ ១៦  នៅ​ពេល​នោះ យុត្តិធម៌​នឹង​ស្ថិត​នៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំហើយ​សេចក្ដី​សុចរិត​នឹង​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​ចម្ការ​នោះ។+ ១៧  សេចក្ដី​សុចរិត​ពិត​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សន្តិភាព+ផល​ផ្លែ​នៃ​សេចក្ដី​សុចរិត​ពិត គឺ​ជា​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​និង​ជា​សុវត្ថិភាព​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ។+ ១៨  រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​នឹង​រស់​នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​សន្តិភាពហើយ​អាស្រ័យ​នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព​និង​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត។+ ១៩  ប៉ុន្តែ ដុំ​ទឹក​កក​នឹង​ធ្លាក់​មក​ពង្រាប​ព្រៃហើយ​បំបាក់​បំបែក​ក្រុង​ឲ្យ​រាប​ធេង​អស់។ ២០  មាន​សុភមង្គល​ហើយ! អស់​អ្នក​ដែល​សាប​ព្រោះ​តាម​ផ្លូវ​ទឹកនិង​អស់​អ្នក​បាន​លែង​គោ​ឈ្មោល​និង​សត្វ​លា​»។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​គាត់​ខំ​ព្យាយាម​ធ្វើ​ការ​ល្អ​ជា​និច្ច​»​