លោតទៅអត្ថបទ

តើអ្នកណានឹងទៅស្ថានសួគ៌?

តើអ្នកណានឹងទៅស្ថានសួគ៌?

ចម្លើយ​ពី​គម្ពីរ

 ព្រះ​បាន​ជ្រើស​រើស​ចំនួន​កំណត់​នៃ​គ្រិស្ត​សាសនិក​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​គ្រិស្ត​សាសនិក​ទាំង​នោះ នឹង​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ក្រោយ​ពី​ពួក​គេ​ស្លាប់។ (​ពេត្រុស​ទី​១ ១:៣, ៤​) ទោះ​ជា​ពួក​គេ​បាន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​ក៏​ដោយ ពួក​គេ​ត្រូវ​បន្ត​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​ខ្នាត​តម្រា​ព្រះ និង​មាន​របៀប​រស់​នៅ​ស្អាត​ស្អំ ដើម្បី​ពួក​គេ​នៅ​តែ​មាន​គុណ​សម្បត្តិ​គ្រប់​គ្រាន់​ក្នុង​ការ​ទទួល​មត៌ក​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។—អេភេសូរ ៥:៥; ភីលីព ៣:១២​-​១៤

តើ​អស់​អ្នក​ដែល​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​នឹង​ធ្វើ​អ្វី?

 ពួក​គេ​នឹង​បម្រើ​ជា​ស្ដេច​និង​ជា​សង្ឃ​ជា​មួយ​នឹង​លោក​យេស៊ូ​អស់​មួយ​ពាន់​ឆ្នាំ។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ៥:៩, ១០; ២០:៦​) ពួក​គេ​នឹង​រៀបចំ​«​ផ្ទៃ​មេឃ​ថ្មី​»​ ឬ​រដ្ឋាភិបាល​ស្ថាន​សួគ៌​ដែល​នឹង​គ្រប់​គ្រង​លើ​«​ផែនដី​ថ្មី​»​ឬ​សង្គម​មនុស្ស​ថ្មី។ អ្នក​គ្រប់​គ្រង​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ទាំង​នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​សេ​ច​ក្ដី​សុចរិត​យុត្តិធម៌​ដូច​គោល​បំណង​ដើម​របស់​ព្រះ។—អេសាយ ៦៥:១៧; ពេត្រុស​ទី​២ ៣:១៣

តើ​មាន​មនុស្ស​ប៉ុន្មាន​នាក់​នឹង​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌?

 គម្ពីរ​បញ្ជាក់​ថា​នឹង​មាន​មនុស្ស​១៤៤.០០០​នាក់​នឹង​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ៧:៤​) នៅ​ក្នុង​ការ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​ដែល​បាន​កត់​ទុក​នៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ ១៤:១​-​៣ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន ​«​ឃើញ​កូន​ចៀម​កំពុង​ឈរ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន ហើយ​មាន​មួយ​សែន​បួន​ម៉ឺន​បួន​ពាន់​នាក់​ឈរ​ជា​មួយ​នឹង​លោក​ដែរ​»។ នៅ​ក្នុង​ការ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​នេះ​«​កូន​ចៀម​»​តំណាង​លោក​យេស៊ូ​ដែល​បាន​ត្រូវ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ។ (​យ៉ូហាន ១:២៩; ពេត្រុស​ទី​១ ១:១៩​) ​«​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន​»​ តំណាង​ឋានៈ​ដ៏​ថ្កុំ​ថ្កើង​របស់​លោក​យេស៊ូ និង​ពួក​១៤៤.០០០​នាក់​ដែល​គ្រប់​គ្រង​ជា​មួយ​នឹង​លោក​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។—ទំនុក​តម្កើង ២:៦; ហេប្រឺ ១២:២២

 ពួក​អ្នក ​«​ដែល​បាន​ត្រូវ​ហៅ​និង​ជ្រើស​រើស​»​ ឲ្យ​គ្រប់​គ្រង​ជា​មួយ​នឹង​គ្រិស្ត​ក្នុង​រាជាណាចក្រ​សំដៅ​ទៅ​លើ ​«​ហ្វូង​តូច​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ១៧:១៤; លូកា ១២:៣២​) នេះ​បង្ហាញ​ថា​ពួក​គេ​មាន​ចំនួន​តិច​ជាង​បើ​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​ហ្វូង​ចៀម​ទាំង​អស់​របស់​លោក​យេស៊ូ។—យ៉ូហាន ១០:១៦

ការ​យល់​ច្រឡំ​អំពី​អស់​អ្នក​ដែល​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌

 ការ​យល់​ច្រឡំ: មនុស្ស​ល្អ​ទាំង​អស់​នឹង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌។

 ការ​ពិត: ព្រះ​សន្យា​ថា មនុស្ស​ល្អ​ភាគ​ច្រើន​នឹង​មាន​ជីវិត​ជា​រៀង​រហូត​នៅ​ផែនដី។—ទំនុក​តម្កើង ៣៧:១១, ២៩, ៣៤

  •   លោក​យេស៊ូ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖​«​គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​ធ្លាប់​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ឡើយ​»។ (​យ៉ូហាន ៣:១៣​) លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា​មនុស្ស​ល្អ​ដែល​បាន​ស្លាប់​មុន​លោក​ដូច​ជា អាប្រាហាំ ម៉ូសេ យ៉ូប​និង​ដាវីឌ​មិន​បាន​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ទេ។ (​សកម្មភាព ២:២៩, ៣៤​) ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​មាន​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នៅ​ផែនដី។—យ៉ូប ១៤:១៣​-​១៥

  •   ការ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​ត្រូវ​ហៅ​ថា ​«​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​មុន​ដំបូង​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ២០:៦​) នេះ​បង្ហាញ​ថា​នឹង​មាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ផែនដី។

  •   គម្ពីរ​បង្រៀន​ថា ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​នៃ​រាជាណាចក្រ​ព្រះ​«​សេចក្ដី​ស្លាប់​នឹង​លែង​មាន​ទៀត​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ២១:៣, ៤​) សេ​ច​ក្ដី​សន្យា​នេះ​ច្បាស់​ជា​សំដៅ​ទៅ​លើ​ផែនដី ដោយ​សារ​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​គ្មាន​សេ​ច​ក្ដី​ស្លាប់​នោះ​ទេ។

 ការ​យល់​ច្រឡំ: មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​អាច​ជ្រើស​រើស​ថា​គាត់​ចង់​មាន​ជីវិត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ឬ​នៅ​ផែនដី​បាន។

 ការ​ពិត: ព្រះ​គឺ​ជា​អ្នក​សម្រេច​ថា គ្រិស្ត​សាសនិក​ស្មោះ​ត្រង់​ណា​នឹង​ត្រូវ ​«​ទទួល​រង្វាន់​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​»​ នេះ​គឺ​ជា​សេ​ច​ក្ដី​សង្ឃឹម​អំពី​ជីវិត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ (​ភីលីព ៣:១៤​) នេះ​មិន​អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​បំណង​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​ដែល​បាន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​នោះ​ទេ។—ម៉ាថាយ ២០:២០​-​២៣

 ការ​យល់​ច្រឡំ: អ្នក​ដែល​មាន​សេ​ច​ក្ដី​សង្ឃឹម​រស់​នៅ​ផែនដី​គឺ​អន់​ជាង​អ្នក​ដែល​មាន​សេ​ច​ក្ដី​សង្ឃឹម​រស់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​អ្នក​ដែល​មាន​សេ​ច​ក្ដី​សង្ឃឹម​រស់​នៅ​ផែនដី​មិន​សម​រស់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​ឡើយ។

 ការ​ពិត: ព្រះ​ហៅ​អស់​អ្នក​ដែល​ទទួល​ជីវិត​ជា​រៀង​រហូត​នៅ​ផែនដី​ថា ​«​រាស្ត្រ​អញ​»​ ​«​ពួក​រើស​តាំង​របស់​អញ​»​ និង​«​ពួក​ដ៏​មាន​ពរ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​»។ (​អេសាយ ៦៥:២១​-​២៣​) ពួក​គេ​នឹង​មាន​ឯកសិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​គោល​បំណង​ដើម​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​មនុស្សជាតិ​ពោល​គឺ ជីវិត​រស់​ជា​រៀង​រហូត​នៅ​លើ​ផែនដី​ជា​សួន​ឧទ្យាន។—លោកុប្បត្តិ ១:២៨; ទំនុក​តម្កើង ១១៥:១៦; អេសាយ ៤៥:១៨

 ការ​យល់​ច្រឡំ: ចំនួន​១៤៤.០០០​នាក់​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀប​រាប់​នៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ​គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​លេខ​តំណាង​ប៉ុណ្ណោះ មិន​មែន​ន័យ​ត្រង់​ទេ។

 ការ​ពិត: ទោះ​ជា​នៅ​សៀវភៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ​មាន​ចំនួន​តំណាង​ផ្សេង​ៗ​ក៏​ដោយ ប៉ុន្តែ​ចំនួន​ខ្លះ​បាន​ត្រូវ​ប្រើ​ក្នុង​ន័យ​ត្រង់។ ជា​ឧទាហរណ៍ នៅ​ក្នុង​ខ​មួយ​នៅ​សៀវភៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ​បាន​រៀប​រាប់​អំពី ​«​ថ្ម​គ្រឹះ​ដប់​ពីរ ហើយ​លើ​ថ្ម​ទាំង​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​របស់​សាវ័ក​ទាំង​ដប់​ពីរ​របស់​កូន​ចៀម​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ២១:១៤​) សូម​ពិចារណា​អំពី​ភ័ស្តុតាង​ដែល​យើង​គួរ​រួម​បញ្ចូល​ចំនួន ១៤៤.០០០​ជា​ន័យ​ត្រង់។

 ដូច​ការ​បើក​បង្ហាញ ៧:៤ បាន​រៀប​រាប់​ថា​៖​«​ចំនួន​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​បោះ​ត្រា[​ឬ​ន័យ​ត្រង់​ចំនួន​អ្នក​ដែល​អាច​ទទួល​ជីវិត​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​មាន​] ១៤៤.០០០​នាក់​»។ នៅ​ខ​ក្រោយ​មក ក្រុម​ទី​២​មាន​ចំនួន​ផ្ទុយ​គ្នា​គឺ: ​«​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​ធំ ដែល​គ្មាន​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​អាច​រាប់​ចំនួន​បាន​ឡើយ​»។ ពួក​គេ​ដែល​ជា​«​ក្រុម​ធំ​»​ក៏​ទទួល​សេ​ច​ក្ដី​សង្គ្រោះ​ពី​ព្រះ​ដែរ។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ៧:៩, ១០​) បើ​លេខ​១៤៤.០០០​មិន​មែន​ជា​ន័យ​ត្រង់ តែ​ជា​ន័យ​ធៀប​ដែល​តំណាង​អ្វី​ផ្សេង​វិញ នោះ​ការ​ប្រៀប​ធៀប​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម​ធំ​ដែល​គ្មាន​ចំនួន​កំណត់​មិន​មាន​ន័យ​ទេ ព្រោះ​តាម​ពិត​១៤៤.០០០​នាក់​ក៏​គ្មាន​ចំនួន​កំណត់​ដែរ។ a

 បន្ថែម​ទៅ​ទៀត ចំនួន​១៤៤.០០០​នាក់​បាន​ត្រូវ​រៀប​រាប់​ថា​ជា​អ្នក​ដែល ​«​បាន​ត្រូវ​ទិញ​ពី​ចំណោម​មនុស្សជាតិ ទុក​ជា​ផល​ដំបូង​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ១៤:៤​) ពាក្យ​«​ផល​ដំបូង​»​សំដៅ​ទៅ​លើ​ក្រុម​តូច​ដែល​បាន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស។ ពាក្យ​នេះ​គឺ​សាក​សម​បំផុត​សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​នឹង​គ្រប់​គ្រង​ជា​មួយ​លោក​យេស៊ូ​ពី​ស្ថាន​សួគ៌​មក​លើ​មនុស្ស​នៅ​លើ​ផែនដី។—ការ​បើក​បង្ហាញ ៥:១០

a ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ សាស្ត្រាចារ្យរ៉ូបឺត អិល ថូម៉ាស់បាន​សរសេរ​ទាក់​ទង​នឹង​ចំនួន​១៤៤.០០០ បាន​រៀប​រាប់​នៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ ៧:៤​ថា​៖​«​ចំនួន​នេះ​គឺ​ជា​ចំនួន​ពិត​ប្រាកដ​ផ្ទុយ​ពី​ចំនួន​មិន​ពិត​ប្រាកដ​ដែល​បាន​រៀប​រាប់​នៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ ៧:៩។ ដូច្នេះ​បើ​សិន​ជា​ចំនួន​នេះ​គ្រាន់​តែ​ជា​ចំនួន​តំណាង នោះ​ក្នុង​សៀវភៅ​គ្មាន​ចំនួន​ណា​មួយ​ជា​ន័យ​ត្រង់​នោះ​ទេ​»។—ការ​បើក​បង្ហាញ ១​-​៧ (​An Exegetical Commentary, page 474​)