Tsy vitan’ny olona mihitsy hatramin’izay ny nampilamina ny tany ary tsy ho vitany mihitsy izany noho ny antony maro:

•   ‘Tsy natao hitondra samirery ny fiainany ny olona.’ (Jeremia 10:23) Rehefa noforonina ny olombelona, dia tsy natao ho afaka hifampitondra sady tsy nomena zo hifampitondra. Tsy ho afaka hitondra filaminana maharitra àry izy ireo.

•   “Aza matoky ny olona ambony na ny zanak’olombelona izay tsy mahavonjy. Miala ny ainy, ary miverina amin’ny tany nakana azy izy, ka androtr’iny ihany, dia foana ny eritreriny.” (Salamo 146:3, 4) Tsy afaka manome vahaolana maharitra hamongorana ny antony mahatonga ny ady, na dia ny mpitondra fanjakana tsara fikasa indrindra aza.

•   “Amin’ny andro farany, dia hisy fotoan-tsarotra tsy mora setraina. Fa ny olona . . . ho masiaka be, tsy ho tia ny tsara, ho mpamadika, ho be di-doha, ho mpieboebo.” (2 Timoty 3:1-4) “Andro farany” izao ka vao mainka sarotra ny mampanjaka ny fihavanana satria betsaka no ratsy toetra.

•   “Loza ho an’ny tany sy ny ranomasina, fa nidina any aminareo ny Devoly sady tezitra mafy, satria fantany fa fohy ny fotoana ananany.” (Apokalypsy 12:12) Nalefa tetỳ an-tany ny Devoly, ilay fahavalon’Andriamanitra, ary mampirisika ny olona ho ratsy saina toa azy. Tsy hilamina mihitsy ny fiainantsika raha mbola izy koa no “mpitondra an’izao tontolo izao.”—Jaona 12:31.

•   “[Hotorotoroin’ny Fanjakan’Andriamanitra] sy hofoanany ireo fanjakana rehetra [manohitra an’Andriamanitra] ireo, fa izy kosa haharitra mandritra ny fotoana tsy voafetra.” (Daniela 2:44) Ny Fanjakan’Andriamanitra ihany no hahavita hanome fahafaham-po antsika ka hampilamina ny tany mandrakizay. (Salamo 145:16) Tsy hahavita an’izany mihitsy ny fitondran’olombelona.