ആണ എന്നു പറയു​ന്നത്‌ “ഒരു പ്രതിജ്ഞ പാലി​ച്ചു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നുള്ള വാഗ്‌ദാ​ന​മോ വാക്കോ ആണ്‌. പലപ്പോ​ഴും ദൈവത്തെ . . . സാക്ഷി​യാ​ക്കി​യാ​യി​രി​ക്കും അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌.” അതു വാമൊ​ഴി​യാ​യി പറയു​ന്ന​തോ എഴുതി​യു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തോ ആകാം.

സത്യം ചെയ്യു​ന്നതു തെറ്റാ​ണെന്നു ചിലർ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം. കാരണം യേശു പറഞ്ഞു: “സത്യം ചെയ്യു​കയേ (ആണയി​ടു​കയേ) അരുത്‌. . . . നിങ്ങൾ ‘ഉവ്വ്‌’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഉവ്വ്‌ എന്നും, ‘ഇല്ല’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഇല്ല എന്നും ആയിരി​ക്കണം. ഇതിൽ കൂടു​ത​ലാ​യ​തെ​ല്ലാം ദുഷ്ടനിൽനിന്ന്‌ വരുന്നു.” (മത്താ. 5:33-37) എന്നാൽ ചില സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ ആണയി​ട​ണ​മെന്നു മോശ​യി​ലൂ​ടെ കൊടുത്ത നിയമം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഇനി, വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ചില ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർ ആണയി​ട്ട​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ബൈബി​ളിൽ പറയു​ന്നുണ്ട്‌. കൂടാതെ യഹോ​വ​ത​ന്നെ​യും സത്യം ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. യേശു​വിന്‌ എന്തായാ​ലും അതൊക്കെ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (ഉൽപ. 14:22, 23; പുറ. 22:10, 11; എബ്രാ. 6:13-17) അതിൽനിന്ന്‌ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പി​ക്കാം: ഒരിക്ക​ലും സത്യം ചെയ്യരുത്‌ എന്നല്ല യേശു ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌. പകരം യേശു​വി​ന്റെ മനസ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നതു വളരെ നിസ്സാ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ വെറുതേ ഒരു തമാശ​യ്‌ക്കാ​യി​ട്ടോ സത്യം ചെയ്യരുത്‌ എന്നാണ്‌. വാക്കു പാലി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ നമ്മൾ ഗൗരവ​ത്തോ​ടെ കാണേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. കാരണം നമ്മൾ അങ്ങനെ ചെയ്യാ​നാണ്‌ യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌.

ആരെങ്കി​ലും നിങ്ങ​ളോ​ടു സത്യം ചെയ്യാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടാൽ നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യണം? ആദ്യം​തന്നെ, വാക്കു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന കാര്യം നിങ്ങൾക്കു ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന​താ​ണെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തുക. ഉറപ്പി​ല്ലെ​ങ്കിൽ സത്യം ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു നല്ലത്‌. ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു തരുന്നു: “നേർന്നി​ട്ടു നിറ​വേ​റ്റാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ ഭേദം നേരാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌.” (സഭാ. 5:5) ഇനി, അതുമാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ക​യും നമ്മുടെ ബൈബിൾ പരിശീ​ലി​ത​മ​ന​സ്സാ​ക്ഷി​ക്കു ചേർച്ച​യിൽ ഒരു തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കു​ക​യും വേണം. നമ്മൾ മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കേണ്ട ചില ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ ഏതൊ​ക്കെ​യാണ്‌?

ചില​പ്പോൾ ആണയി​ടു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ ഇഷ്ടത്തിനു ചേർച്ച​യി​ലുള്ള കാര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ വിവാ​ഹ​ത്തി​ന്റെ സമയത്ത്‌ എടുക്കാ​റുള്ള പ്രതിജ്ഞ അതി​നൊ​രു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌. വരനും വധുവും ഈ പ്രതിജ്ഞ എടുക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ അവർ “ഇരുവ​രും ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം” പരസ്‌പരം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും വാത്സല്യ​പൂർവം പരിപാ​ലി​ക്കു​ക​യും ആഴമായി ബഹുമാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മെന്നു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും സക്ഷിക​ളു​ടെ​യും മുമ്പാകെ സത്യം ചെയ്യു​ക​യാണ്‌. (ഇതേ വാക്കു​കൾതന്നെ ആയിരി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല എല്ലാ വിവാഹ പ്രതി​ജ്ഞ​യി​ലു​മു​ള്ളത്‌. എങ്കിലും ആ പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യു​ന്ന​തും ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌.) അതോടെ അവർ ഭാര്യാ​ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ജീവി​ത​കാ​ലം മുഴുവൻ അവർ അങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും വേണം. (ഉൽപ. 2:24; 1 കൊരി. 7:39) ഈ ക്രമീ​ക​രണം ഉചിത​വും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടത്തിനു ചേർച്ച​യി​ലു​ള്ള​തു​മാണ്‌.

ചില​പ്പോൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടത്തിനു ചേർച്ച​യി​ല​ല്ലാത്ത കാര്യ​ങ്ങൾക്കു വേണ്ടി ആണയി​ടാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. ഒരു യഥാർഥ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി രാജ്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ആയുധ​മെ​ടുത്ത്‌ പോരാ​ടാ​മെ​ന്നോ ദൈവ​ത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം ഉപേക്ഷി​ക്കാ​മെ​ന്നോ സത്യം ചെയ്യില്ല. കാരണം അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കല്‌പ​നകൾ നമ്മൾ ലംഘി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ‘ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​രി​ക്കാൻ പാടില്ല.’ അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മൾ യുദ്ധങ്ങ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​നോ ലോക​ത്തി​ലെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളിൽ പക്ഷംപി​ടി​ക്കാ​നോ പോകില്ല.—യോഹ. 15:19; യശ. 2:4; യാക്കോ. 1:27.

ചില​പ്പോൾ, ആണയി​ട​ണോ വേണ്ടയോ എന്നു മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു ചേർച്ച​യിൽ തീരു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം. “സീസർക്കു​ള്ളതു സീസർക്കും ദൈവ​ത്തി​നു​ള്ളതു ദൈവ​ത്തി​നും കൊടു​ക്കുക” എന്നാണു യേശു പറഞ്ഞത്‌. (ലൂക്കോ. 20:25) ചില സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ആണയി​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ നമ്മൾ യേശു പറഞ്ഞ ഈ കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നന്നായി ചിന്തി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ചില രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പൗരത്വ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യോ പാസ്‌പോർട്ടി​നു​വേ​ണ്ടി​യോ അപേക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ ആ രാജ്യ​ത്തോ​ടു കൂറു പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആണയി​ടാൻ അവരോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. ദൈവ​നി​യ​മ​ത്തിന്‌ എതിരായ ഒരു കാര്യം ചെയ്‌തു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നാണ്‌ അതിലൂ​ടെ വാക്കു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ബൈബിൾപ​രി​ശീ​ലിത മനസ്സാക്ഷി അതിന്‌ അനുവ​ദി​ക്കില്ല. എന്നാൽ ചില ഗവൺമെ​ന്റു​കൾ ആ വ്യക്തി​യു​ടെ മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു ചേർച്ച​യിൽ അതിലെ വാക്കു​കൾക്കു വേണ്ട മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ അനുവ​ദി​ച്ചേ​ക്കാം.

വാക്കു​കൾക്കു വേണ്ട മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി​യിട്ട്‌ ആണയി​ടു​ന്നതു റോമർ 13:1-ലെ തത്ത്വത്തി​നു ചേർച്ച​യി​ലാ​യി​രി​ക്കും. അവിടെ പറയുന്നു: “എല്ലാവ​രും ഉന്നതാ​ധി​കാ​രി​കൾക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കട്ടെ.” സാധ്യ​മാ​കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഉന്നതാ​ധി​കാ​രി​കളെ അനുസ​രി​ക്കാൻ യഹോവ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അത്തരത്തിൽ ആണയി​ടു​ന്ന​തിൽ തെറ്റി​ല്ലെന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം.

ആണയി​ടു​മ്പോൾ ഒരു വസ്‌തു ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നോ ഏതെങ്കി​ലും ഒരു ആംഗ്യം കാണി​ക്കാ​നോ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടാൽ നമ്മുടെ ബൈബിൾപ​രി​ശീ​ലിത മനസ്സാക്ഷി അത്‌ അനുവ​ദി​ക്കു​മോ എന്നു ചിന്തി​ക്കു​ന്നതു വളരെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌. പുരാതന റോമാ​ക്കാ​രും സിഥി​യ​ന്മാ​രും ആണയി​ടു​മ്പോൾ യുദ്ധ​ദേ​വന്റെ ചിഹ്നമായ വാൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. തങ്ങൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ വിശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മാണ്‌ എന്നതിന്റെ ഉറപ്പാ​യി​ട്ടാണ്‌ അവർ അതു ചെയ്‌തി​രു​ന്നത്‌. ഇനി ഗ്രീക്കു​കാർ ആണയി​ട്ടി​രു​ന്നത്‌ ഒരു കൈ ആകാശ​ത്തേക്ക്‌ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചാണ്‌. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ, തങ്ങൾ പറയു​ക​യും പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒരു ദിവ്യ​ശക്തി കാണു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും ആ ശക്തി​യോ​ടു മനുഷ്യർ കണക്കു​ബോ​ധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ന്നും അവർ കാണി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു ദാസൻ ആണയി​ടാൻവേണ്ടി ആരാധ​ന​യു​മാ​യി ബന്ധമുള്ള ദേശീയ ചിഹ്നങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും ഉപയോ​ഗി​ക്കില്ല. പക്ഷേ ഒരു കോട​തി​യിൽവെച്ച്‌ ബൈബി​ളിൽ തൊട്ട്‌ സത്യം ചെയ്യാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടാൽ നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യണം? ആ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു വേണ​മെ​ങ്കിൽ അങ്ങനെ ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌. കാരണം വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർ ആണയി​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്‌ത​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയു​ന്നുണ്ട്‌. (ഉൽപ. 24:2, 3, 9; 47:29-31) നിങ്ങൾ അങ്ങനെ ചെയ്യു​മ്പോൾ ഒരു കാര്യം ഓർക്കണം: സത്യം പറഞ്ഞു​കൊ​ള്ളാ​മെന്നു ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ​യാ​ണു നിങ്ങൾ ആണയി​ടു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങ​ളോ​ടു ചോദി​ക്കുന്ന ഏതു ചോദ്യ​ത്തി​നും സത്യസ​ന്ധ​മാ​യി മറുപടി പറയാൻ ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കണം.

യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള ബന്ധം വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​ട്ടാ​ണു നമ്മൾ കാണു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ആണയി​ടാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അതെക്കു​റിച്ച്‌ പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും നന്നായി ചിന്തി​ക്കു​ക​യും വേണം. കാരണം നമ്മുടെ മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കോ ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾക്കോ എതിരാ​യി സത്യം ചെയ്യാൻ നമ്മൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല. ഇനി, സത്യം ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു പാലി​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ക​യും വേണം.—1 പത്രോ. 2:12.