အရွယ်ရောက်ပြီး ကျောခုံးဝေလငါးတစ်ကောင်ဟာ ဘတ်စကားထက် ပိုကြီးပြီး အလေးချိန်ပိုများတယ်။ ဒါတောင် ဒီဧရာမနို့တိုက်သတ္တဝါဟာ ရေငုပ်တဲ့အခါနဲ့ ကွေ့ဝိုက်သွားလာတဲ့အခါတွေမှာ ထူးထူးခြားခြားကို လျင်မြန်တယ်။ ကျောခုံးဝေလငါးဟာ ဘယ်လိုကြောင့် ပေါ့ပါးလျင်မြန်တာလဲ။ ရေယက်တောင်မှာရှိတဲ့ အဖုအထစ်တွေမှာ လျှို့ဝှက်ချက်တချို့ရှိနေပါတယ်။

သုံးသပ်ကြည့်ပါ– ဝေလငါးအများစုနဲ့ အမျိုးအစားတူ ပင်လယ်သတ္တဝါအများစုမှာ ချောမွေ့တဲ့ရေယက်တောင်တွေရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျောခုံးဝေလငါးရဲ့ ရေယက်တောင်က တစ်မူထူးခြားတယ်။ ရေယက်တောင်ရဲ့ အရှေ့ပိုင်းမှာ ကြီးမားတဲ့ အဖုအထစ်တွေရှိတယ်။ ကျောခုံးဝေလငါး ရေကူးတဲ့အခါ ရေယက်တောင်မှာရှိတဲ့ အဖုအထစ်တွေကရေလမ်းကြောင်းကို အပိုင်းပိုင်းခွဲထုတ်လိုက်ပြီး ရေဝဲများစွာဖြစ်ပေါ်လာစေတယ်။ အဲဒီဖြစ်စဉ်က ဝေလငါးအတွက် ရေပင့်အားကိုဖြစ်စေတယ်။ ဝေလငါးဟာ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာရဲ့ သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ရှည်လျားတဲ့ ရေယက်တောင်ကို တွဲလျားချထားပေမဲ့ အဲဒီအဖုတွေကြောင့် ရေဆွဲအားကို သိပ်မခံစားရဘူး။

သုတေသီတွေက ဒီသဘောတရားကို အခြေခံပြီး ပိုကောင်းမွန်တဲ့ သင်္ဘောတက်မ၊ ရေစွမ်းအင်သုံးတာဗိုင်၊ လေရဟတ်နဲ့ ရဟတ်ယာဉ်ပန်ကာတွေကို ပြုလုပ်နေကြတယ်။

သင်ဘယ်လိုထင်ပါသလဲ။ ကျောခုံးဝေလငါးရဲ့ရေယက်တောင်ဟာ သူ့အလိုလိုဖြစ်လာနိုင်သလား။ ဒါမှမဟုတ် စနစ်တကျ ပုံစံရေးဆွဲခံထားရတာလား။