သမ္မာကျမ်းစာသည် ဘဝအသက်တာများကို ပြောင်းလဲစေ

ရုရှားနိုင်ငံက ဆေးစွဲနေတဲ့ ကြင်ဖော်မဲ့မိဘတစ်ဦး ဘယ်လိုဆေးဖြတ်နိုင်ခဲ့ပြီး သားသမီးတွေနဲ့ ဆက်ဆံရေး ဘယ်လိုကောင်းလာခဲ့သလဲ။ ဂျပန်နိုင်ငံ၊ ကျိုတိုမြို့က ခြေသလုံးအိမ်တိုင် အမျိုးသားတစ်ဦး သူ့ကိုယ်သူ လူမွဲဘဝရောက်စေခဲ့တဲ့ အားနည်းချက်တွေကို အနိုင်ယူတတ်အောင် ဘယ်ကနေ ခွန်အားရရှိခဲ့သလဲ။ ဩစတြေးလျ နိုင်ငံက နွားကျောင်းသားတစ်ဦး အရက်သောက်ကြူးခြင်းကို ဘယ်လို ဖြတ်နိုင်ခဲ့သလဲ။ သူတို့ရဲ့ပြောပြချက်တွေကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။

“ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထောက်ပံ့ဖို့ တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ သိလာတယ်” —နယ်လီ ဘီမာတိုဗာ

အသက်– ၄၅

နေရင်းနိုင်ငံ– ရုရှား

နောက်ခံ– ဆေးစွဲသူ

အတိတ်– မြောက်ပိုင်း  အော်ဆီးရှာ  (ယခု အော်လေးနီးယား) သမ္မတနိုင်ငံရဲ့ မြို့တော် ဗလက်ဒီခဲဗ်ခက်ဇ်မြို့မှာ ကျွန်မ ကြီးပြင်းခဲ့တယ်။ ကျွန်မတို့မိသားစုက တော်တော်လေး ချမ်းသာကြတယ်။ ကျွန်မဘဝက ပြည့်စုံပေမဲ့ တစ်ခါမှ မပျော်ခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်မအသက် ၃၄ နှစ်ရောက်တော့ အိမ်ထောင်နှစ်ဆက် ပြတ်ခဲ့ပြီးပါပြီ။ ဆေးစွဲတာ ဆယ်နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်လို့ ဆေးဖြတ်ဖို့ နှစ်ခါတောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ကျွန်မမှာ ကလေးနှစ်ယောက်ရှိပေမဲ့ သူတို့ကို ကျွန်မ မချစ်တတ်ဘူး။ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ရော၊ မိသားစုနဲ့ပါ ချစ်ချစ်ခင်ခင်မရှိဘူး။

ကျွန်မရဲ့မိခင်က ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက် ဖြစ်လာပြီး ကျွန်မကို ကူညီပေးဖို့ ယေဟောဝါဘုရားသခင်ဆီ ငိုယိုပြီး ဆုတောင်းတာကို မကြာခဏ ကြားခဲ့ရတယ်။ ‘အမေဟာလေ တော်တော့်ကို နုံအတာပဲ။ ယေဟောဝါဘုရားသခင်က ကျွန်မကို ဘယ်လိုလုပ် ကူညီပေးနိုင်မှာလဲ’ ဆိုပြီး ကျွန်မတွေးခဲ့တယ်။ ကျွန်မ ဆေးဖြတ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မဖြတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ တစ်ခါတုန်းက နှစ်ရက်လောက်တော့ ဆေးဖြတ်နိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်မ ဆေးကြောင်ပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ ခုန်ချလိုက်တယ်။ အောက်ကိုရောက်တော့ ခြေကျိုးလက်ကျိုးဖြစ်သွားပြီး ခါးမှာ ဒဏ်ရာရသွားတယ်။ အဲသည်လိုနဲ့ အိပ်ရာထဲမှာ တစ်လကျော်ကျော် နေခဲ့ရတယ်။

နေထိုင်မကောင်းဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မအမေက ပြစ်တင်ညည်းညူခြင်းမရှိဘဲ လာပြုစုပေးတယ်။ ကျွန်မရဲ့စိတ်က ပုံမှန်မဟုတ်သေးဘူးဆိုတာကို အမေ သဘောပေါက်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း နိုးလော့! မဂ္ဂဇင်း * တွေကို ကျွန်မရဲ့အိပ်ရာဘေးမှာ ထားပေးခဲ့တယ်။ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ယူဖတ်ကြည့်တော့ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပြီး ဗဟုသုတရတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါနဲ့ သက်သေခံတွေနဲ့ ကျမ်းစာလေ့လာဖို့ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်မဘဝကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပုံ– ကျမ်းစာက ကျွန်မကို တာဝန်ယူတတ်ဖို့ သင်ပေးတယ်။ အမေ့ဆီက လက်ဖြန့်တောင်းမယ့်အစား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နဲ့ ကိုယ့်ကလေးတွေကို ထောက်ပံ့ဖို့တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိလာတယ်။ အချိန်အတော်ကြာကြီး နေချင်သလိုနေလာခဲ့တဲ့အတွက် အလုပ်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်ဖို့ဆိုတာ တကယ်မလွယ်ဘူး။

မိဘက  သားသမီးတွေကို  ဘုရားသခင်အကြောင်း  သွန်သင်ပေးရမယ်ဆိုတဲ့ တရားဟောရာ ၆:၅-၇ မှာဖော်ပြထားတဲ့ အကြံ ပြုချက်က ကျွန်မကို တကယ်ပဲ အထောက်အကူပြုတယ်။ ကျွန်မကလေးနှစ်ယောက်ကို ကျွေးမွေးပြုစုပုံနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘုရားသခင်ရှေ့မှာ တာဝန်မကင်းဘူးဆိုတာ အသိတရားဝင်လာတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကလေးတွေကို အချိန်ပေးတတ်လာတယ်။ ချစ်မြတ်နိုးလာတယ်။

ယေဟောဝါဘုရားသခင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမှန်တရား ကျွန်မကို သိခွင့်ပေးတဲ့အတွက် ကိုယ်တော့်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မ ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံနှစ်ခြင်းခံပြီး ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက် ဖြစ်လာတယ်။

အကျိုးကျေးဇူးရရှိခဲ့ပုံ– ဒေါသကို ကျွန်မထိန်းတတ်လာတာကြောင့် အမေနဲ့ရော ကလေးတွေနဲ့ပါ အဆင်ပြေပြီး ဆက်ဆံရေးပိုကောင်းလာတယ်။

ဘုရားသခင် မနှစ်သက်တဲ့အရာတွေကို မုန်းတီးတတ်အောင် ကျင့်ယူခဲ့တဲ့အတွက် အရင်ကလုပ်ခဲ့တဲ့ ပြဿနာအတော်များများ ပြေလည်သွားခဲ့တယ်။ မေတ္တာရှင် ယေဟောဝါဘုရားသခင်အကြောင်း တခြားသူတွေသိလာအောင် ကူညီပေးရတဲ့အတွက် အခုဆိုရင် ကျွန်မ အရမ်းကို ပျော်ရွှင်လာပါပြီ။

“ခြေသလုံးအိမ်တိုင်ဘဝက လွတ်ကျွတ်သွားပြီလို့ ခံစားရတယ်”—မီနိုရူ တာကီဒါ

အသက်– ၅၄

နေရင်းနိုင်ငံ– ဂျပန်

နောက်ခံ– ခြေသလုံးအိမ်တိုင်

အတိတ်– ကျွန်တော်က ယာမာဂူချီမြို့မှာ အဖေနဲ့အဘွားတို့နဲ့ အတူတူနေပြီး ကြီးပြင်းလာတာ။ ကျွန်တော့်အမေကို တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ ကျွန်တော် အသက် ၁၉ နှစ်အရွယ်ရောက်တော့ အဘွားဆုံးသွားတဲ့အတွက် အဖေနဲ့ပဲ ဆက်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က စားဖိုမှူးအလုပ်ကို လုပ်ပြီး အဖေကတော့ စားသောက်ကုန်လုပ်ငန်းမှာ အလုပ်,လုပ်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အလုပ်ချိန်က မတူတဲ့အတွက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တွေ့ဖို့ဆိုတာ မလွယ်လှဘူး။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော် အလုပ်ထဲမှာပဲ အချိန်ကုန်ပြီး အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ အရက်သောက်တတ်လာတယ်။

အချိန်တွေကုန်လာတာနဲ့အမျှ အလုပ်မှာ ငြီးငွေ့လာတယ်။ ကျွန်တော့်အလုပ်ရှင်နဲ့ စကားများပြီး အရက်ကို ဖိသောက်လာခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး ကျွန်တော့်အသက် ၂၀ ကျော်ကျော်မှာ ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်သွားဖို့ အိမ်ကနေထွက်ခဲ့တယ်။ ပါလာသမျှ ငွေတွေကုန်တော့ လောင်းကစားရုံမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်တယ်။ အဲဒီမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီး လက်ထပ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ နှစ်နှစ်ခွဲလောက်လည်းကြာရော ကျွန်တော်တို့ လမ်းခွဲလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် စိတ်ဓာတ်တွေကျပြီး ဘာမှလည်း လုပ်ချင်ကိုင်ချင်တဲ့စိတ်မရှိတော့ဘူး။ အကြွေးတွေကလည်း ပတ်ချာလည်ဝိုင်းနေပြီ။ အကြွေးမဆပ်နိုင်တော့ အဖေရှိတဲ့မြို့ကို ထွက်ပြေးပြီး အဖေနဲ့ ခဏသွားနေတယ်။ အဖေ့ကို လိမ်ပြောတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဆက်ဆံရေး အဆင်မပြေတော့ဘူး။ အဖေ့ပိုက်ဆံတွေကိုခိုး၊ လောင်းကစားလုပ်ပြီး အသက်ဆက်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံး မွဲပြာကျပြီး ဘူတာရုံမှာ ခဏနေခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် ဟာကာတာမြို့ကို ပြောင်းသွားပြီး ဟီမီဂျီမြို့ကို ပြန်ပြောင်းသွားတယ်။ အဲဒီကနေတစ်ဆင့် ကျိုတိုမြို့ကို ရောက်သွားတယ်။ နှစ်အတော်ကြာ ခြေသလုံးအိမ်တိုင်ဘဝနဲ့ နေခဲ့ရတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်တော့်ဘဝကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပုံ– ၁၉၉၉ ခုနှစ်မှာ ကျိုတိုမြို့ရဲ့ ကာမိုဂါဝါမြစ်နားက ပန်းခြံထဲမှာ ကျွန်တော် ရှိနေတုန်း အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ကျွန်တော့်နား ရောက်လာကြတယ်။ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က “ရှင် ကျမ်းစာလေ့လာချင်သလား” လို့ မေးလာတော့ ကျွန်တော် လက်ခံလိုက်တယ်။ ရင့်ကျက် တဲ့ ခရစ်ယာန်တွေက ကျွန်တော့်ကို ကျမ်းစာသင်ပေးပြီး ကျမ်းစာမူတွေကို လိုက်လျှောက်ဖို့ အရေးကြီးတယ်ဆိုတာ သိအောင် ကူညီပေးခဲ့ကြတယ်။ အလုပ်အကိုင်နဲ့ နေစရာရှာဖို့ ကြိုးစားပါလားဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို အကြံပေးတဲ့အခါ သူတို့စိတ်ကျေနပ်အောင် အလုပ်အင်တာဗျူးတစ်ခုနှစ်ခု သွားဖြေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အလေးအနက်မထားခဲ့ဘူး။ နောက်ပိုင်းကျမှ အလုပ်ရဖို့အတွက် ဘုရားသခင် ကူညီပေးပါဆိုပြီး ဆုတောင်းတယ်။ ပြီးတော့ အသည်းအသန်လိုက်ရှာခဲ့တာ အလုပ်တစ်ခုရသွားတယ်။

အခက်အခဲကြီးတစ်ခုကို ကျွန်တော်ရင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ ဆုတောင်းခဲ့ပါသေးတယ်။ အကြွေးရှင်တွေ ကျွန်တော့်ကို ရှာတွေ့သွားပြီး အကြွေးတောင်းတော့တာပဲ။ ကျွန်တော် အတော်လေးကို စိတ်ညစ်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ ကျမ်းစာကို နေ့တိုင်းဖတ်တဲ့အခါ ဟေရှာယ ၄၁:၁၀ ကိုဖတ်မိသွားတယ်။ အဲဒီကျမ်းချက်မှာ ဘုရားသခင်က တည်ကြည်တဲ့ကျေးကျွန်တွေကို “စောင်မမည်” ဆိုပြီး ကတိပြုထားတယ်။ အဲဒီကတိစကားကြောင့် ကျွန်တော် အရမ်းခွန်အားရပြီး သတ္တိရှိလာတယ်။ ကျွန်တော် အလုပ်ကြိုးစားတဲ့အတွက် နောက်ဆုံး အကြွေးတွေအားလုံး ပြန်ဆပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ ၂၀၀၀ ပြည့်နှစ်မှာ ကျွန်တော် နှစ်ခြင်းခံပြီး ယေဟောဝါသက်သေတစ်ဦး ဖြစ်လာတယ်။

အကျိုးကျေးဇူးရရှိခဲ့ပုံ– ကျမ်းစာအမှန်တရားကြောင့် ကျွန်တော့်အဖေနဲ့ ဆက်ဆံရေးပြန်ကောင်းလာတယ်။  အဖေကလည်း  ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်တယ်။ ကျမ်းစာစံနှုန်းတွေအတိုင်း  ကျွန်တော်  ပြုမူနေထိုင်တာကို အဖေတွေ့တော့ အရမ်းဝမ်းသာနေတယ်။  ကျမ်းစာမူတွေအတိုင်းနေထိုင်တဲ့အတွက် ခြေသလုံးအိမ်တိုင်ဘဝက လွတ်ကျွတ်သွားပြီလို့ ကျွန်တော်ခံစားရတယ်။

သည့်အပြင် အလုပ်လုပ်ပြီးတော့လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထောက်ပံ့နိုင်ခဲ့တယ်။ (ဧဖက် ၄:၂၈; ၂ သက်သာလောနိတ် ၃:၁၂) ခရစ်ယာန်အသင်းတော်မှာ မိတ်ဆွေစစ်တွေကိုလည်း ရရှိခဲ့တယ်။ (မာကု ၁၀:၂၉၊ ၃၀) ကျွန်တော့်ကို သွန်သင်ပေးခဲ့တဲ့ ယေဟောဝါဘုရားသခင်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်လိုက်တာဗျာ။

“ပြောင်းလဲမှုတွေလုပ်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် မလွယ်ပါဘူး” —ဒေးဗစ် ဟာဒ်ဆန်

အသက်– ၇၂

နေရင်းနိုင်ငံ– ဩစတြေးလျ

နောက်ခံ– အရက်ချိုး

အတိတ်– ကျွန်တော်က  ဝီလီနဲ့  လူစီတို့ရဲ့ ၁၁ ယောက်မြောက်သားပါ။ ကျွန်တော့်မိသားစုက ကွင်းစလန်ပြည်နယ်ရဲ့ မြောက်ဖျားပိုင်းမှာရှိတဲ့ အဘော်ရီဂျင်နီလူမျိုးနေထိုင်တဲ့ အော်ရူကဲန်နယ်မှာ နေထိုင်ကြတယ်။ အဲဒီနယ်က လှပတဲ့ အာချာမြစ်ကမ်းနံဘေးမှာရှိပြီး ပင်လယ်နဲ့လည်း  နီးတယ်။ မိဘတွေက ကျွန်တော်တို့ကို သက်မွေးပညာဖြစ်တဲ့ အမဲလိုက်နည်း၊ ငါးဖမ်းနည်းတွေ သင်ပေးတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက အဘော်ရီဂျင်နီလူမျိုးကို အစိုးရက ငွေသုံးစွဲခွင့်မပြုဘူး။ ပြီးတော့ သတ်မှတ်ထားတဲ့နယ်မြေမှာပဲ နေထိုင်ခိုင်းတယ်။

ကျွန်တော့်မိဘတွေက ကျွန်တော်တို့ လိမ္မာရေးခြားရှိအောင်၊ လူကြီးသူမတွေကို ရိုသေလေးစားတတ်အောင် အတတ်နိုင်ဆုံး သင်ပေးခဲ့ကြတယ်။ အဲဒါကြောင့် လူကြီးသူမတွေကို ကိုယ့်ရဲ့ မိဘတွေလို၊ ဦးလေးအဒေါ်တွေလို ကျွန်တော်တို့ ဆက်ဆံကြတယ်။

ကျွန်တော်အသက် ခုနစ်နှစ်မှာ အဖေဆုံးသွားတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့မိသားစုက အော်ရူကဲန်နယ်ရဲ့ မြောက်ဘက် မိုင် ၉၀ လောက်မှာရှိတဲ့ အဘော်ရီဂျင်နီတွေနေတဲ့ မာပွန်နယ်ကို ပြောင်းသွားကြတယ်။ ကျွန်တော်အသက် ၁၂ နှစ်ရောက်တော့ မြင်းတွေ၊ ကျွဲနွားတိရစ္ဆာန်တွေ စပြီးထိန်းကျောင်း လာခဲ့တာ အသက် ၄၀ ကျော်အထိပဲ။ ကျွန်တော်ဟာ တိရစ္ဆာန်မွေးမြူရေးခြံတွေမှာ နွားကျောင်းသားအလုပ်ကို လုပ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝက အတော့်ကို ကြမ်းတမ်းပါတယ်။ မကြာခဏဆိုသလို အရက်မူးအောင် သောက်ခဲ့မိလို့ ပြဿနာပေါင်းစုံ တက်ခဲ့ရတယ်။

စားသောက်ပွဲတစ်ခုမှာ အရက်မူးအောင်သောက်ပြီး ဟိုတယ်ကနေ သိုင်းကွက်နင်း ထွက်လာတယ်။ အဲဒီနောက် ကားတွေ အရှိန်ပြင်းပြင်းမောင်းနှင်နေတဲ့ လမ်းမပေါ်ရောက်သွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အရက်ဖြတ်စခန်းမှာ နှစ်နှစ်နေခဲ့ရပြီး ရူပကုထုံးခံယူခဲ့တယ်။ နွားကျောင်းတဲ့အလုပ်လည်း တစ်စခန်းရပ်သွားတယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်တော့်ဘဝကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပုံ– ကျွန်တော် ဆေးကုသမှု ခံယူနေတုန်း အမျိုးသမီးမိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ကျွန်တော်ဖတ်ဖို့ ကင်းမျှော်စင်နဲ့ နိုးလော့! မဂ္ဂဇင်းတချို့ ယူလာပေးတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အတန်းပညာသိပ်မရှိတော့ ကောင်းကောင်း စာမဖတ်တတ်ဘူး။ နေအရမ်းပူတဲ့ နေ့တစ်နေ့မှာ အသက် ၈၃ နှစ်အရွယ် လူကြီးတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ဆီရောက်လာတယ်။ သူ့ကို အိမ်ထဲဝင်ခိုင်းပြီး ရေအေးတစ်ခွက် တိုက်လိုက်တယ်။ သူက ကျမ်းစာအခြေပြုစာပေတချို့ပေးပြီး အဲဒီစာပေတွေမှာပါတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ရှင်းပြဖို့ ထပ်လာလို့ရမလားလို့ ကျွန်တော့်ကို မေးတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော် ကျမ်းစာကို မှန်မှန်လေ့လာဖြစ်သွားတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှစ်သက်လက်ခံမှုကို ရချင်တယ်ဆိုရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ စရိုက်နဲ့ ဘဝပုံစံကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှဖြစ်မယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။

ပြောင်းလဲမှုတွေ လုပ်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် မလွယ်ပါဘူး။ အမေရဲ့ သွန်သင်ဆုံးမမှုတွေကြောင့် ကျွန်တော့်ကို ကျမ်းစာသင်ပေးတဲ့ အဲဒီသက်ကြီးရွယ်အိုကို အရမ်းလေးစားတယ်။ သူသင်ပေးတဲ့ ကျမ်းစာအသိပညာတွေကိုလည်း အရမ်းနှစ်သက်တယ်။ ဒါတောင်မှ ဘုရားသခင်ဆီ အပ်နှံဖို့ ဝန်လေးနေလိုက်သေးတယ်။ ကျမ်းစာမှာပါတဲ့ အရာအားလုံးကို ကျွန်တော်သိရမှဖြစ်မယ်လို့ ခံယူထားတယ်။

ဖြစ်ချင်တော့ အလုပ်ဖော်တစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ခံယူချက်ကို ပြုပြင်တည့်မတ်ပေးခဲ့တယ်။ သူက ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက်ပါ။ ကျွန်တော့်ကို ကောလောသဲ ၁:၉၊ ၁၀ ဖတ်ပြပြီး အားပေးခဲ့တယ်။ “ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သည့် တိကျမှန်ကန်သော အသိပညာ၌ တိုးပွား” နေဖို့လိုတယ်ဆိုပြီး အဲဒီကျမ်းချက်မှာ ဖော်ပြထားတယ်။ အသစ်သောအရာတွေကို အမြဲ သင်ယူနေဖို့လိုတဲ့အတွက် ကျမ်းစာအသိပညာနည်းလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြလို့ မရဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သဘောပေါက်အောင် အလုပ်ဖော်က ကူညီပေးခဲ့တယ်။

ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းရတာကို ကျွန်တော် အရမ်းသဘောကျတယ်။ သူတို့က နောက်ခံအမျိုးမျိုးရှိကြပေမဲ့ ဘုရားသခင်ကို တစ်စည်းတစ်လုံးတည်း ဝတ်ပြုကိုးကွယ်နေကြတာကို ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် စစ်မှန်တဲ့ဘာသာကို တွေ့ ပြီလို့ ကျွန်တော် အကြွင်းမဲ့ယုံကြည်သွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၁၉၈၅ ခုနှစ်မှာ နှစ်ခြင်းခံလိုက်ပြီး ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက် ဖြစ်လာတယ်။

အကျိုးကျေးဇူးရရှိခဲ့ပုံ– ကျွန်တော့်ရဲ့ စာဖတ်စွမ်းရည် တိုးတက်လာတဲ့အတွက် အခုဆိုရင် တခြားသူတွေကိုလည်း ကျမ်းစာဖတ်ရှု လေ့လာတတ်အောင် အချိန်အများကြီးပေးပြီး ကူညီပေးခဲ့တယ်။ အစပိုင်းမှာ ကျွန်တော်ဖတ်ဖို့ ကင်းမျှော်စင်နဲ့ နိုးလော့! မဂ္ဂဇင်းတွေ ယူလာပေးတဲ့ အမျိုးသမီးမိတ်ဆွေလည်း ကျမ်းစာလေ့လာပြီး နှစ်ခြင်းခံခဲ့တယ်။ အခုဆိုရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ချစ်ဇနီးဖြစ်နေပါပြီ။ အဘော်ရီဂျင်နီလူမျိုးစုတွေ ယေဟောဝါဘုရားသခင်အကြောင်း သိလာအောင် ကူညီပေးရတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့ အရမ်းကို ဝမ်းသာကြည်နူးရပါတယ်။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်]

[စာမျက်နှာ ၂၁ ပါ အကျဉ်းဖော်ပြချက်]

အဘော်ရီဂျင်နီလူမျိုးစုတွေ ယေဟောဝါဘုရားသခင်အကြောင်း သိလာအောင် ကူညီပေးရတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်ဇနီးနဲ့ ကျွန်တော် ဝမ်းသာကြည်နူးရ