ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အစိုးရအာဏာပိုင်တွေနဲ့ နိုင်ငံရေးအထိမ်းအမှတ်တွေကို လေးစားတယ်။ တခြားသူတွေက နိုင်ငံတော်အပေါ် ကျမ်းသစ္စာကျိန်ဆိုဖို့၊ အလံအလေးပြုဖို့၊ နိုင်ငံတော်သီချင်းသီဆိုဖို့ ဆုံးဖြတ်တဲ့အခါလည်း သူတို့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မဆန့်ကျင်ကြဘူး။

 ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားတွေမှာ ပါဝင်တာက ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေနဲ့ မကိုက်ညီဘူးလို့ ယုံကြည်တဲ့အတွက် မပါဝင်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ ဆုံးဖြတ်ကြတယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကျွန်တော်တို့ လေးစားသလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း လေးစားစေချင်တယ်။

ဒီဆောင်းပါးမှာ

•  ဘယ်ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေကြောင့် နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားမှာ မပါဝင်တာလဲ

•  ဥပဒေအရ မဖြစ်မနေပါဝင်ရမယ် ဆိုရင်ကော

•  ယေဟောဝါသက်သေတွေက လူမှုရေး၊ နိုင်ငံရေးအဆိုတစ်ခုခု တင်သွင်းဖို့ ကြိုးပမ်းနေတာလား

 အခြေခံကျတဲ့ အောက်ပါကျမ်းစာသွန်သင်ချက်နှစ်ခုကြောင့် ဖြစ်တယ်–

•   ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းကပဲ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဝတ်ပြုမှုကို ရထိုက်တယ်။ ကျမ်းစာ အခုလိုဆိုတယ်– “ယေဟောဝါဘုရားကို ကိုးကွယ်ရမယ်။ ကိုယ်တော်တစ်ပါးတည်းကိုပဲ ဝတ်ပြုရမယ်။” (လုကာ ၄:၈) နိုင်ငံရေးကျမ်းသစ္စာနဲ့ နိုင်ငံတော်သီချင်းတွေမှာ နိုင်ငံတော်ကို အရာရာထက် သစ္စာစောင့်သိပါမယ်ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေ ပါဝင်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါသက်သေတွေအတွက် အဲဒီလိုအခမ်းအနားတွေမှာ စိတ်သန့်သန့်နဲ့ ပါဝင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။

   အလံကို ဦးချတာက ကျမ်းစာတားမြစ်ထားတဲ့ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း ဖြစ်တယ်လို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေ ယူဆတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၁၄) နိုင်ငံတော်အလံဟာ ဘာသာရေးအထိမ်းအမှတ်ဖြစ်တယ်လို့ သမိုင်းပညာရှင်တချို့ ဆိုကြတယ်။ သမိုင်းပညာရှင် ကာလတန် အိပ်ချ် ဟေ a အခုလို ရေးသားခဲ့တယ် - “နိုင်ငံရေးဟာ ဘာသာတရားတစ်ခုနဲ့တူတယ်။ အဓိကအထိမ်းအမှတ်နဲ့ ရုပ်တုကတော့ အလံပါပဲ။” အစောပိုင်းခရစ်ယာန်တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး စာရေးဆရာ ဒန်နီယယ် ပီ မန်နစ် အခုလိုသုံးသပ်ထားတယ် - “ခရစ်ယာန်တွေဟာ [ရောမ] ဧကရာဇ်ရဲ့ ကိုယ်စောင့်နတ်ဆီ ပူဇော်သက္ကာဆက်သဖို့ . . . ငြင်းဆန်ခဲ့ကြတယ်။ အခုခေတ်မှာဆိုရင်တော့ အလံအလေးပြုဖို့ ငြင်းဆန်တာနဲ့ အလားသဏ္ဍာန်တူတယ်။” b

  ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အလံကို အလေးမပြုသလို ဖျက်ဆီး မီးရှို့တာလည်း မလုပ်ကြဘူး။ အလံကိုဖြစ်ဖြစ်၊ နိုင်ငံရေးအထိမ်းအမှတ်တစ်ခုခုကိုဖြစ်ဖြစ် မရိုမသေ မလုပ်ကြဘူး။

•   လူအားလုံးဟာ ဘုရားရှေ့မှာ အတူတူဖြစ်တယ်။ (တမန်တော် ၁၀:​၃၄၊ ၃၅) ဘုရားသခင်က “လူတစ်ဦးတည်းကနေ လူအမျိုးမျိုးကို ဖန်ဆင်း” တယ်လို့ ကျမ်းစာ ဆိုတယ်။ (တမန်တော် ၁၇:၂၆) ဒါကြောင့် လူမျိုးစု၊ နိုင်ငံသားတစ်မျိုးမျိုးကို နောက်တစ်မျိုးထက် ဂုဏ်တင်တာမှားတယ်လို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေ ယုံကြည်ကြတယ်။ ဘယ်ဇာတိပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်မှာပဲနေနေ လူအားလုံးကို ကျွန်တော်တို့ ရိုသေလေးစားကြတယ်။​—၁ ပေတရု ၂:၁၇။

 ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အစိုးရဆန့်ကျင်ရေးသမားတွေ မဟုတ်ကြဘူး။ အစိုးရအာဏာစက်တွေဟာ ဘုရား တည်ရှိခွင့်ပြုထားတဲ့ “ဘုရားသခင်ရဲ့ အစီအစဉ်” တစ်ခုဖြစ်တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ ယုံကြည်တယ်။ (ရောမ ၁၃:​၁-၇) အစိုးရအာဏာပိုင်တွေကို ခရစ်ယာန်တွေ နာခံသင့်တယ်လို့လည်း ယုံကြည်ကြတယ်။​—လုကာ ၂၀:၂၅။

 ဒါပေမဲ့ အစိုးရရဲ့ဥပဒေတောင်းဆိုချက်နဲ့ ဘုရားရဲ့တောင်းဆိုချက် တစ်ထပ်တည်းမကျရင်ကော။ တစ်ချို့ကိစ္စတွေမှာဆိုရင် ဥပဒေကို ပြုပြင်ပေးဖို့ အစိုးရဆီမှာ ဥပဒေအရ တောင်းဆိုနိုင်တယ်။ c တောင်းဆိုလို့မရရင်တော့ “လူ့စကားထက် အုပ်စိုးရှင် ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို နားထောင်” ဖို့ လေးလေးစားစား ရွေးချယ်ကြတယ်။​—တမန်တော် ၅:၂၉။

 မဟုတ်ပါဘူး။ လူမှုရေးအငြင်းပွားမှု၊ နိုင်ငံရေးကိစ္စတွေမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေ မပါဝင်ကြဘူး။ နိုင်ငံရေးသမားတွေဖြစ်နေလို့ နိုင်ငံရေးကျမ်းသစ္စာကျိန်ဆိုဖို့၊ အလံအလေးပြုဖို့၊ နိုင်ငံတော်သီချင်းသီဆိုဖို့ ငြင်းဆိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီအခမ်းအနားတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကျမ်းစာအခြေပြုယုံကြည်ချက်ကို လိုက်လျှောက်ခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်။