“Fon klain up dai slimst dail wat ik doirset häw is dat ik gërn jonges häwe wul. Ik dacht dat däir aners ware, åwer ik dau dat nog forneeme bet hüüt hen.” - David, 23 jåre.

 Soo’s dai wat Jësus någåe, David wil God gefale. Wen hai anerd jonges häwe wil, kan hai wirklig God gefale? Wat denkt God oiwer kërls andrer kërls häwe un fruuges andrer fruuges?

•  Wat sägt dai Bijbel?

•  Den wil dit säge . . . ?

•  Åwer wen . . . ?

 Wat dai lüür denke daue oiwer dit kümt up an wosoo sai uptrekt sin, urer in dai tijd woo sai leewe. Dai wat Jësus någåe daue, låte sich ni mit in mit dat wat dai andrer säge. Urer sin ni “hen un heer mitnåme fon jërer wind doir dat wat oos inlërt wart”. (Efésios 4:14) Gans aners, dat wat sai denke daue oiwer dit un oiwer ales wat besägen hät mit oos leewend, någåe wat dai Bijbel inlërt.

 Dai Bijbel sägt klår uut wat God denke däit oiwer kërls andrer kërls häwe un fruuges andrer fruuges. Dai sägt:

•  “Dau ni seks måke mit air kërl soo as duu mit ain fruug måke däist.” (Levítico 18:22)

•  “Soo as dai wünsch fon eene härts wäir, . . . God hät låte dat sai soigisch wünsch hare soo dai fruuges häwe ümtuuscht eer wünsch taum seks måke as dat müst sin.” (Romanos 1:24 un 26)

•  “Daut juuch ni forfuire låte. Dai wat huurerig måke, dai wat gemåkt daile anbeere, dai wat sich ain anerd fruug urer anerd kërl neeme, kërls wat sich afgeewe tau andrer kërls, kërls wat dat måke mit andrer kërls, dai spitsbuube, dai wat maine sai häwe ais nij naug un wile ümer mër häwe, dai wat besåpent ware, dai wat andrer uutschimpe un dai wat andrer bedraige, daue ni God sijne Regirung ärbe. (1 Coríntios 6:9 un 10)

 Dat wat God denke däit oiwer dit gäit dai ganse lüür an. Däit nischt wee sai häwe wil, kërl urer fruug, ale muite sich hule krijge wen sai air dail måke wile wat God ni gefale däit. (Colossenses 3:5)

 Den wil dit säge dat dai Bijbel sägt soo’s wij muite hasse dai kërl wat ande kërl nimt un dai fruug wat ande fruug nimt?

 Në. Dai Bijbel sägt soo’s wij döre kaine hasse - wee dit mökt urer ni. Dai Bijbel sägt soo’s wij muite der freere hule mit al lüür, däit nischt dat wat sai uutsuikt häwe måke in sij leewend. (Hebreus 12:14) Is forkërd eer sihëkre, slecht behandle urer irgends air anerd slecht dail måke.

 Den wil dit säge soo’s dai wat Jësus någåe daue sin gëgen dai leis wat erlaube daue dat kërl mit kërl un fruug mit fruug frijge daue?

 Dai Bijbel däit wijse soo’s God hät dat forfrigt leewend måkt bloos tau air kërl un fruug. (Mateus 19:4 bet 6) Dai leis wat dai regirungs måkt häwe wat erlaube dat air kërl mit kërl un fruug mit fruug sich frijge daue, dit hät besägen mit politik. Un dai Bijbel sägt soo’s dai wat Jësus någåe daue döre sich ni mankmische mank dai politik. (João 18:36) Soo dai kristen daue ni bijståe uk ni afståe soo’n sort lei un uk nischt wat besägen hät wat dës kërls urer fruuges uutsuike daue.

 Åwer wen air kërl sich al air anerd kërl nåme hät un ain fruug ain anerd fruug, koine dai aners ware?

 Jå. Wek ine früüsche tijd wäire soo, åwer sin aners woore. Nå dat dai Bijbel sägt dai wat dit måkt häwe krijge ni dai seegens fon God sij Regirung, dai hät uk sägt: “Wek fon juuch sin soo wääst.” (1 Coríntios 6:11)

 Bedüürt dit dat dai wat anhule häwe an dit måke daue kain wünsche mër forneeme taum dit måke? Në. Dai Bijbel sägt soo’s wij muite “dai nijg moor oiwertreke wat doir dai genau kenen ümer nijg måkt wart”. (Colossenses 3:10) Aners ware is air dail wat sai ümer måke muite.

 Åwer wen air mësch wat God sijne wile måke wil, nog soo’n sort wünsch hät?

 Soo’s irgends air anerd wünsch, dai mësch kan uutsuike dat ni måke. Wosoo kan dai dat måke? Dai Bijbel sägt: “Daut bijblijwe gåe nåm hailig gaist, un daut kain wünsch fon körper måke.” (Gálatas 5:16)

 Sai ais dai Bijbel sägt ni dat dai mësch hät ni mër soo’n sort wünsch. Gans aners, dai Bijbel sägt soo’s wen air mësch ümer dai Bijbel lëre däit un beere tau God dai hät dai kraft wat dai bruuke däit taum sich fon dës sort wünsche trööghule.

 David woo oiwer sägt woore is, hät dit måkt kreege nåheer as hai fortelt hät oiwer dit mit sijn papa un mama, wat uk Jësus någåe däire. Nåheer as hai fortelt hät mit sijn papa un mama, hai hät sägt: “Wäir soo as ik ain dracht ruunernåme har fon mijne nake. Gans sicher wen ik airer mit mijn papa un mama fortelt har, den wäir ik düler fröölig wääst.”

 Gans sicher wij ware sër düler fröölig sin wen wij nå leewe daue soo’s God sij wile is. Wij sin oos sicher “dai ordnungs fon Jehovaa sin gerecht, måke dat härts lustig” un wij ware sër beloont wen wij Jehovaa horge daue. (Salmo 19:8 un 11)