HONDURAS is Spaans voor ‘diepten’. Misschien gebruikte Columbus het woord om de wateren voor de kust van dit land te beschrijven. Volgens sommigen is Honduras zo aan zijn naam gekomen.

Hondurezen hechten veel waarde aan familie en samenwerking. Zo worden belangrijke beslissingen — zoals over grote uitgaven of de schoolopleiding van kinderen — meestal door man en vrouw samen genomen.

De meeste Hondurezen zijn mestiezen, afstammelingen van Europeanen en indianen. Er zijn ook inheemse bevolkingsgroepen zoals de Chortí. De Garifuna hebben weer andere roots.

De Garifuna zijn afstammelingen van Afrikanen en Carib-indianen die op het eiland Saint Vincent woonden. Rond 1797 bereikten ze de Islas de la  Bahía. Later vestigden ze zich langs de Caribische kust van het Midden-Amerikaanse vasteland. Vandaaruit verspreidden ze zich over andere delen van Midden- en Noord-Amerika.

De Garifuna dansen graag op het ritme van hardhouten trommels. Hun cultuur omvat ook felgekleurde traditionele kleding, verhalen vertellen, en eten zoals ereba (een grote, dunne koek van cassave).

Er zijn ongeveer vierhonderd gemeenten van Jehovah’s Getuigen in Honduras. De bijeenkomsten worden gehouden in het Spaans, Engels, Garifuna, Hondurese gebarentaal, Mandarijn en Miskito.