Veel volken in de oudheid stelden misdadigers terecht door ze aan een paal te hangen. Bij de Romeinen werd iemand aan een paal gebonden of genageld, waarna het wel een aantal dagen kon duren voordat hij bezweek aan pijn, honger, dorst en blootstelling aan de elementen. De Romeinen bezagen deze terechtstelling als een beschamende straf die alleen bestemd was voor misdadigers van de laagste soort.

Hoe ging het bij het volk Israël? Stelden de Israëlieten misdadigers terecht door ze aan een paal te hangen? De Wet van Mozes zegt: „Ingeval op een man een zonde komt te rusten waarop het doodvonnis staat, en hij ter dood gebracht is, en gij hem aan een paal hebt gehangen, dient zijn dode lichaam niet de hele nacht aan de paal te blijven hangen; maar gij dient hem in elk geval dezelfde dag nog te begraven” (Deut. 21:22, 23). In de tijd van de Hebreeuwse Geschriften werd iemand die het doodvonnis kreeg kennelijk eerst ter dood gebracht en daarna aan een paal of een boom gehangen.

Leviticus 20:2 zegt over terechtstellingen: „Iedere man van de zonen van Israël, en iedere inwonende vreemdeling die in Israël vertoeft, die wie dan ook van zijn nageslacht aan Molech geeft, dient zonder mankeren ter dood gebracht te worden. Het volk van het land dient hem met stenen te werpen totdat hij sterft.” Ook personen die „een mediamieke of voorzeggende geest” hadden moesten door steniging ter dood gebracht worden (Lev. 20:27).

In Deuteronomium 22:23, 24 kunnen we lezen: „Ingeval het zou gebeuren dat een maagdelijk meisje met een man verloofd is, en een man haar inderdaad in de stad heeft aangetroffen en bij haar heeft gelegen, dan moet gij hen beiden naar de poort van die stad brengen en hen met stenen werpen, en zij moeten sterven, het meisje omdat zij niet geschreeuwd heeft in de stad, en de man omdat hij de vrouw van zijn naaste vernederd heeft. Zo moet gij het kwaad uit uw midden wegdoen.” Bij de vroege Israëlieten was steniging dus de voornaamste methode om iemand die een ernstige misdaad had begaan terecht te stellen. *

Deuteronomium 21:23 zegt: „Een gehangene is iets wat door God vervloekt is.” Het moet zeker grote indruk hebben gemaakt op de Israëlieten om het lichaam van een misdadiger die „door God vervloekt” was in het openbaar aan een paal of een boom te zien hangen. Het diende als een duidelijke waarschuwing voor anderen.