1-3. (a) Geef een voorbeeld van christenen die veel waardering toonden voor de vergaderingen. (Zie beginplaatje.) (b) Wat gaan we in dit artikel bespreken?

TOEN Corinna nog maar 17 was, werd haar moeder gearresteerd en naar een Sovjetwerkkamp gestuurd. Later werd Corinna zelf naar Siberië verbannen, duizenden kilometers van huis. Daar werd ze als een slaaf behandeld; soms werd ze gedwongen om buiten in de bittere kou te werken zonder warme kleding. Maar zelfs onder die zware omstandigheden waren Corinna en een andere zuster vastbesloten om een gemeentevergadering te bezoeken.

² ‘’s Avonds verlieten we het terrein’, vertelt ze, ‘en liepen we naar een spoorwegstation 25 kilometer verderop. De trein vertrok om twee uur ’s nachts. Na een rit van zes uur stapten we uit en liepen 10 kilometer naar de vergaderplaats.’ Was het de moeite waard? Corinna vertelt: ‘Op de vergadering bestudeerden we De Wachttoren en zongen we Koninkrijksliederen. Het was een heel opbouwende en geloofversterkende ervaring voor ons.’ Hoewel ze pas drie dagen later weer op het werk verschenen, had de voorman niet eens gemerkt dat ze weg waren geweest.

³ Jehovah’s aanbidders hebben altijd al veel waarde gehecht aan gelegenheden om bijeen te komen. Meteen na de oprichting  van de christelijke gemeente begonnen Jezus’ volgelingen ‘zich toe te leggen op (...) de onderlinge omgang’ (Hand. 2:42; vtn.). Jij vindt het vast ook belangrijk om de gemeentevergaderingen regelmatig te bezoeken. Toch hebben alle christenen met uitdagingen te maken. Door ons werk, een druk schema of vermoeidheid vanwege de dagelijkse routine kan het een hele opgave zijn om naar de vergaderingen te gaan. Wat zal ons motiveren om ons best te doen deze obstakels te overwinnen en een gezonde routine van vergaderingsbezoek te behouden? ^[1] Hoe kunnen we onze Bijbelstudenten en anderen helpen in te zien dat de vergaderingen belangrijk zijn? In dit artikel bespreken we acht redenen om voor aanbidding bij elkaar te komen. Die redenen zijn in drie categorieën onder te verdelen: hoe je er zelf voordeel van hebt als je de vergaderingen bezoekt, wat het voor anderen betekent, en wat het met Jehovah doet. ^[2]

4. Hoe worden we op vergaderingen geholpen om over Jehovah te leren?

⁴ Onderwijs. Elke vergadering leert ons iets over onze God. Neem bijvoorbeeld het boek Nader dicht tot Jehovah, dat de afgelopen tijd in de meeste gemeenten op de gemeentebijbelstudie is besproken. Hebben die studie van Jehovah’s eigenschappen en de openhartige commentaren van je broeders en zusters je liefde voor je hemelse Vader niet vergroot? We leren ook meer over Gods Woord als we goed luisteren naar lezingen, demonstraties en Bijbelgedeelten die worden voorgelezen (Neh. 8:8). Denk bijvoorbeeld aan al die geestelijke juweeltjes die je elke week ontdekt terwijl je je voorbereidt op en luistert naar de hoofdpunten uit het Bijbelleesprogramma!

5. Hoe hebben vergaderingen je geholpen om toe te passen wat je uit de Bijbel hebt geleerd en om beter te gaan prediken?

⁵ Op de vergaderingen leren we Bijbelse principes toe te passen in elk aspect van ons leven (1 Thess. 4:9, 10). Neem bijvoorbeeld de Wachttoren-studie, die speciaal is afgestemd op de behoeften van Gods aanbidders. Heeft een Wachttoren-studie je weleens gemotiveerd om je doelen opnieuw te evalueren, een broeder of zuster te vergeven of aan de kwaliteit van je gebeden te werken? De doordeweekse vergadering leidt ons op voor de dienst. We leren hoe we het goede nieuws moeten prediken en hoe we Bijbelse principes goed kunnen onderwijzen (Matth. 28:19, 20).

6. Waardoor worden we op de vergaderingen aangemoedigd en gesterkt?

⁶ Aanmoediging. Satans wereld kan ons mentaal, emotioneel en geestelijk verzwakken. Maar op gemeentevergaderingen worden we juist aangemoedigd en gesterkt. (Lees Handelingen 15:30-32.) We bespreken daar vaak hoe Bijbelse profetieën zijn vervuld. En dat sterkt ons vertrouwen in Jehovah’s beloften voor de toekomst. Maar de aanmoediging komt natuurlijk niet alleen van het podium. We worden ook opgebouwd door broeders en zusters die commentaren geven en uit volle borst zingen (1 Kor. 14:26). En als we voor en na de vergadering met elkaar praten, voelen we ons echt thuis (1 Kor. 16:17, 18).

7. Waarom is het zo belangrijk om naar de vergaderingen te gaan?

⁷ De invloed van heilige geest. De verheerlijkte Jezus zei: ‘Wie een oor heeft, hij hore wat de geest tot de gemeenten zegt’ (Openb. 2:7). Jezus gebruikt dus de heilige geest om de christelijke gemeente te leiden. We hebben heilige geest nodig, omdat die ons helpt verleidingen te weerstaan, ons de  moed en bekwaamheid geeft om te prediken en ons in staat stelt om verstandige beslissingen te nemen. Vind je ook niet dat we elke voorziening van Jehovah, waaronder de gemeentevergaderingen, goed moeten benutten om heilige geest te ontvangen?

8. Hoe helpt het onze broeders en zusters als we op vergaderingen aanwezig zijn, commentaren geven en meezingen? (Zie ook het kader ‘Hij voelt zich na afloop altijd beter’.)

⁸ Gelegenheden om onze broeders en zusters te laten merken dat we van ze houden. Sta eens stil bij de uitdagingen waar sommige broeders en zusters in jouw gemeente voor staan. Geen wonder dat Paulus zegt dat we aandacht voor elkaar moeten hebben! En hij voegt eraan toe dat we dat kunnen doen door ‘het onderling vergaderen niet na te laten’ (Hebr. 10:24, 25). Door op de vergadering aanwezig te zijn, laat je zien dat je vindt dat je medegelovigen je tijd, aandacht en zorg waard zijn. Daarnaast worden je broeders en zusters opgebouwd doordat je openhartige commentaren geeft en enthousiast meezingt (Kol. 3:16).

9, 10. (a) Hoe helpen Jezus’ woorden in Johannes 10:16 ons te begrijpen waarom het belangrijk is met onze broeders en zusters samen te komen? (b) Wat kan je regelmatige vergaderingsbezoek betekenen voor personen die door hun familie verstoten zijn?

⁹ Eenheid met onze broeders en zusters. (Lees Johannes 10:16.) Jezus vergeleek zichzelf met een herder, en zijn volgelingen met een kudde schapen. Denk hier eens over na: Als twee schapen staan te grazen op een heuvel, twee andere in het dal, en een vijfde schaap ergens verderop, zou je dat dan een kudde noemen? Normaal gesproken blijft een kudde bij elkaar, onder de zorg van de herder. Zo is het ook met ons. We kunnen onze Herder niet volgen als we ons bewust afzonderen. Om deel uit te maken van ‘één kudde’ onder ‘één herder’, moeten we met onze medechristenen samenkomen.

¹⁰ Als we een vergadering bezoeken, dragen we bij tot de eenheid van de broederschap (Ps. 133:1). Sommigen zijn door hun ouders en hun broers en zussen verstoten toen ze Jehovah gingen dienen. Maar Jezus heeft beloofd dat hij hun een lieve en zorgzame geestelijke familie zou geven (Mark. 10:29, 30). Als je regelmatig naar de vergaderingen komt, ben jij misschien wel als een vader, moeder, broer of zus voor zo iemand. Vind je dat niet een heel goede reden om geen vergadering over te slaan?

11. Hoe helpt het bezoeken van vergaderingen ons om Jehovah te geven waar hij recht op heeft?

¹¹ We geven Jehovah waar hij recht op heeft. Als onze Schepper verdient Jehovah als  geen ander alle lof, glorie, dank en eer. (Lees Openbaring 7:12.) Die geven we hem door op onze vergaderingen te bidden, te zingen en over hem te praten. Het voorrecht om degene te aanbidden die zo veel voor ons gedaan heeft, is ons heel dierbaar!

12. Wat doet het met Jehovah als we hem gehoorzamen door naar de vergaderingen te gaan?

¹² Jehovah verdient ook onze gehoorzaamheid. Hij heeft ons geboden om het onderling vergaderen niet na te laten, vooral niet in deze tijd van het einde. Als we dat gebod graag gehoorzamen, dan is Jehovah daar blij mee (1 Joh. 3:22). Hij ziet de moeite die we doen om iedere vergadering te bezoeken, en hij waardeert het (Hebr. 6:10).

13, 14. Hoe brengen de vergaderingen ons dichter bij Jehovah en Jezus?

¹³ We laten Jehovah zien dat we dichter bij hem en zijn Zoon willen komen. Op de vergaderingen leidt onze Grootse Onderwijzer ons via zijn Woord, de Bijbel (Jes. 30:20, 21). Zelfs buitenstaanders die onze vergaderingen bezoeken, kunnen de conclusie trekken dat ‘God werkelijk in ons midden is’ (1 Kor. 14:23-25). Jehovah zegent de vergaderingen met zijn heilige geest en leidt het Bijbelse onderwijsprogramma actief. Op die manier luisteren we op de vergaderingen naar Jehovah’s stem en voelen we zijn zorgzaamheid. En dat brengt ons dichter bij hem.

¹⁴ Jezus zei: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden’ (Matth. 18:20). Dit principe is ook toepasbaar op onze vergaderingen. Als Hoofd van de gemeente ‘wandelt’ Jezus ‘te midden van’ de gemeenten van Gods volk (Openb. 1:20–2:1). Sta hier eens bij stil: Jehovah en Jezus zijn actief bij de gemeenten betrokken, zodat we op de vergaderingen worden gesterkt! Stel je eens voor wat het met Jehovah doet als hij ziet hoe we ons best doen om dichter bij hem en zijn Zoon te komen.

15. Hoe laten we door ons vergaderingsbezoek zien dat we Jehovah willen gehoorzamen?

¹⁵ We laten zien dat we Jehovah’s soevereiniteit ondersteunen. Hoewel Jehovah ons gebiedt de vergaderingen te bezoeken, dwingt hij ons er niet toe (Jes. 43:23). Daardoor kunnen we zelf aan Jehovah laten zien hoe intens we van hem houden en hoe overtuigd we zijn van zijn recht om ons te vertellen wat we moeten doen (Rom. 6:17). Misschien worden we onder druk gezet door een werkgever die erop staat dat we regelmatig vergaderingsbezoek opofferen voor ons werk. Of misschien dreigt een overheid vanwege ons vergaderingsbezoek met boetes, gevangenisstraf of erger. Of misschien komen we in de verleiding om voor ontspanning te kiezen ten koste van een vergadering. In elk van deze situaties staan we voor een keuze: wie zullen we dienen? (Hand. 5:29) Als we ervoor kiezen Jehovah’s soevereiniteit hoog te houden, verheugen we zijn hart (Spr. 27:11).

16, 17. (a) Hoe weten we dat de eerste christenen vergaderingen heel belangrijk vonden? (b) Hoe dacht broeder Gangas over de vergaderingen?

¹⁶ Na het verbluffende wonder met Pinksteren 33 kwamen de eerste christenen regelmatig bij elkaar om Jehovah te aanbidden. Ze ‘bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen en de onderlinge omgang’ (Hand. 2:42; vtn.). Het Griekse woord dat is vertaald met ‘zich toeleggen’ heeft te maken met ergens in volharden, zich krachtig inspannen om aan een handelwijze vast te houden. Onder de Romeinse overheersing en door tegenstand van joodse religieuze leiders vonden die christenen het niet makkelijk om de vergaderingen te bezoeken. Maar ze volhardden toch.

 ¹⁷ Ook in recente jaren hebben veel aanbidders van Jehovah diepe waardering getoond voor de vergaderingen. George Gangas, die meer dan 22 jaar in het Besturende Lichaam heeft gediend, zei: ‘Het bijeenkomen met de broeders is voor mij een van de grootste genoegens in het leven en een bron van aanmoediging. Ik vind het heerlijk om tot de eersten te behoren die in de Koninkrijkszaal aanwezig zijn en als het enigszins kan, tot de laatsten te behoren die weggaan. Ik ervaar een innerlijke vreugde wanneer ik met Gods volk spreek. Wanneer ik onder hen vertoef, voel ik mij thuis en ben ik met mijn familie in een geestelijk paradijs.’ Hij voegde eraan toe: ‘Net zoals het kompas altijd naar het noorden wijst, is het mijn diepste verlangen om de vergaderingen bij te wonen.’

18. Hoe denk jij over onze vergaderingen, en hoe wil je dat de komende tijd laten zien?

¹⁸ Denk jij ook zo over gelegenheden om Jehovah samen met anderen te aanbidden? Blijf dan je uiterste best doen om de vergaderingen regelmatig te bezoeken en volhard daarin. Daarmee laat je zien dat je het eens bent met koning David, die zei: ‘Jehovah, ik heb de woning van uw huis liefgehad’ (Ps. 26:8).