IN DE Bijbel staat dat Abraham ergens ver weg een offer ging brengen. Om dat te doen ‘nam Abraham het hout van het brandoffer en legde het op zijn zoon Isaäk en nam het vuur en het slachtmes in zijn handen, en beiden gingen samen verder’ (Gen. 22:6).

Nergens in de Bijbel kun je lezen hoe men in die tijd vuur maakte. Ten minste één Bijbelcommentator vindt het onwaarschijnlijk dat een vlam ‘kon blijven branden tijdens de lange reis’ van Abraham en Isaäk. Wat er in Genesis misschien bedoeld wordt, is dat ze spullen meenamen om vuur te maken.

Anderen zeggen weer dat het in de oudheid niet makkelijk was om vuur te maken. De mensen die toen leefden zouden waarschijnlijk eerder gebruikmaken van een stukje gloeiende houtskool van hun buren dan dat ze zelf probeerden vuur te maken. Veel geleerden denken dat Abraham iets met zich meedroeg, misschien een pot die aan een ketting hing, waarin stukjes gloeiende houtskool zaten van het vuur van de avond ervoor (Jes. 30:14). Houtskool die op die manier vervoerd werd, kon tijdens de reis worden gebruikt om stukjes droog hout aan te steken.