Wat is extreme armoede?

EXTREME armoede is levensbedreigend. Iemand die extreem arm is, heeft niet genoeg eten, water en brandstof en het ontbreekt hem aan geschikte huisvesting, goede gezondheidszorg en goed onderwijs. Een miljard mensen, ongeveer het inwoneraantal van het Amerikaanse continent, hebben ermee te maken. Toch hebben de meeste mensen in gebieden als West-Europa en Noord-Amerika nog nooit iemand ontmoet die extreem arm is. Hier zijn een paar voorbeelden.

Mbarushimana woont met zijn vrouw en vijf kinderen in Rwanda. Een zesde kind is aan malaria gestorven. Hij vertelt: „Mijn vader moest zijn land onder zes kinderen verdelen. Mijn deel was zo klein dat ik met mijn gezin naar de stad moest verhuizen. Als werk versjouwen mijn vrouw en ik zakken stenen en zand. Ons huis heeft geen ramen. We halen water uit een put bij het politiebureau. Meestal hebben we één maaltijd per dag, maar als er geen werk is, hebben we de hele dag niks te eten. Dan ga ik altijd weg: ik kan er niet tegen als ik de kinderen hoor huilen van de honger.”

Victor en Carmen zijn allebei schoenmaker. Ze wonen met hun vijf kinderen in een afgelegen stadje in Bolivia. Ze huren één kamer in een vervallen gebouw van gedroogde klei met een lekkend zinken dak en zonder elektriciteit. Er zitten zo veel kinderen op de school dat Victor zelf een tafeltje voor zijn dochter moest maken, zodat ze de lessen kon bijwonen. Victor en Carmen moeten tien kilometer lopen voor brandhout om drinkwater en eten op te koken. „We hebben geen wc,” zegt Carmen, „dus moeten we naar de rivier, waar mensen zich ook wassen en hun afval dumpen. De kinderen zijn vaak ziek.”

Francisco en Ilídia wonen in Mozambique op het platteland. Ze hebben vier kleine kinderen; een vijfde kind is aan malaria overleden toen een ziekenhuis hem niet voor behandeling opnam. Van de rijst en de zoete aardappelen die ze op hun kleine stukje land verbouwen, kunnen ze drie maanden leven. Francisco zegt: „Soms valt er geen regen of wordt de oogst gestolen, en daarom probeer ik nog wat geld te verdienen door bamboe te kappen en  als bouwmateriaal te verkopen. We verzamelen ook brandhout in een bos twee uur lopen hier vandaan. Mijn vrouw en ik nemen allebei een vracht mee; één om een week op te koken en de andere om te verkopen.”

Veel mensen ervaren het als erg onrechtvaardig dat een op de zeven mensen net als Mbarushimana, Victor en Francisco leven, terwijl miljarden anderen het beter hebben dan ooit. Sommigen hebben geprobeerd daar iets aan te doen. Het volgende artikel gaat over hun strijd en hun verwachtingen.

 [Illustratie op blz. 2, 3]

Carmen haalt met twee van haar kinderen water uit een rivier