Mensen hebben de leringen van Jezus Christus gebruikt om een verscheidenheid van christelijke denominaties te vormen. Toch laat de Bijbel zien dat er maar één ware vorm van christendom is. Sta eens stil bij drie redenen voor deze conclusie.

1.   Jezus zei dat hij ‘de waarheid’ onderwees en de vroege christenen noemden hun religie ‘de waarheid’ (Johannes 8:32; 2 Petrus 2:2; 2 Johannes 4; 3 Johannes 3). Zulke uitspraken laten zien dat personen die leerstellingen promoten die in strijd zijn met Jezus’ leer, geen ware vorm van christendom beoefenen.

2.   De Bijbel leert dat christenen allemaal ‘in overeenstemming met elkaar’ moeten spreken (1 Korinthiërs 1:10). Maar veel christelijke groeperingen verschillen al van mening over fundamentele leerstellingen, zoals wat het wil zeggen een christen te zijn. Zulke denominaties kunnen niet allemaal gelijk hebben (1 Petrus 2:21).

3.   Jezus voorspelde dat veel mensen zouden beweren christelijk te zijn maar toch niet zijn geboden zouden gehoorzamen. Hij zei dat hij zulke personen zou afkeuren (Mattheüs 7:21-23; Lukas 6:46). Sommige mensen zouden misleid worden door religieuze leiders die de ware aanbidding verdraaien om hun eigen belangen te bevorderen (Mattheüs 7:15). Andere zouden zelfs de voorkeur geven aan namaakchristendom. Ze zouden liever horen wat ze willen horen, in plaats van de waarheid uit de Bijbel (2 Timotheüs 4:3, 4).

 Jezus voorspelde in zijn illustratie over de tarwe en het onkruid een grote opstand (afvalligheid) tegen het ware christendom (Mattheüs 13:24-30, 36-43). Eeuwenlang zouden ware en valse christenen niet van elkaar te onderscheiden zijn. Zoals Jezus had voorspeld, kreeg afvalligheid de overhand na de dood van de apostelen (Handelingen 20:29, 30). Afvallige leerstellingen kunnen van elkaar verschillen, maar de verschillende vormen van namaakchristendom zijn allemaal ‘van de waarheid afgeweken’ (2 Timotheüs 2:18).

 Jezus voorspelde ook dat het verschil tussen ware en valse christenen uiteindelijk duidelijk zou worden. Dit is in onze tijd gebeurd, tijdens het ‘besluit van een samenstel van dingen’ (Mattheüs 13:30, 39).