Aposteljeschicht 28:1-31
28 Aus wie jlekjlich derchjekomen wieren, word wie daut en, daut de Insel Ma̱lta heet.
2 Un dise Menschen met eene framde Sproak* wieren butajeweenlich frintlich to ons*. Dee muaken Fia un neemen ons aula frintlich opp, wiels daut räajend un wia kolt.
3 Oba aus Paulus een Schoof Stakja toopläsd un dee opp daut Fia noppläd, kjeem doa eene Schlang* rut wäajen de Hett, un dee beet sikj aun Paulus siene Haunt faust.
4 Aus de Menschen met de framde Sproak daut to seenen kjrieejen, daut daut jeftje Tia aun Paulus siene Haunt honk, säden dee eena toom aundren: “Secha es dis Maun een Merda. Un wan hee uk es jlekjlich äwarem Wota jekomen, lat de Jerajchtichkjeit* daut oba nich too, daut hee wiedaläft.”
5 Oba Paulus schlakst daut Tia von sikj loos em Fia nenn, un daut deed am nuscht, daut dee am jebäten haud.
6 Oba dee luaden bloos, daut hee wudd oppschwalen un plazlich doot omfaulen. Aus see dan lang jewacht hauden un sagen, daut am nuscht passieed, endaden dee äare Meenunk un säden, daut hee een Gott wia.
7 Doa dicht bie wia een Maun, waut Launt haud. Daut wia de väaschta Maun doa oppe Insel un sien Nomen wia Pu̱blius. Dee neem ons sea leeftolich opp un wie kunnen fa dree Doag doa bie am sennen.
8 Nu wia daut soo, daut Pu̱blius sien Voda krank em Bad lieech, wäajens dee Feeba haud un Buck-Trubbel haud, waut sea wee deed. Paulus jinkj nenn no dän un bäd un läd am siene Henj opp un heeld am.
9 Nodäm daut dit passieet wia, fungen de äwaje Kranke doa oppe Insel uk aun, no Paulus to komen, un dee worden jeheelt.
10 Dee ieeden ons uk met een deel Jeschenkja. Un aus wie metem Schepp veleeten, jeewen dee ons aules met, waut ons fäld.
11 Aus doa ieescht dree Moonat vegonen wieren, reisd wie met een Schepp wieda, waut de Jestault haud von “Zeus siene Säns”. Daut Schepp wia von Alexa̱ndria un daut wia äware Winta oppe Insel jewast.
12 Dan hild wie bie Siera̱kus aun un bleewen doa dree Doag.
13 Von doa reisd wie wieda un kjeemen bat Re̱gion. Eenen Dach lota kjeem doa een Sied-Wint opp un wie kunnen dän tweeden Dach bat Pute̱oli komen.
14 Hia troff wie Breeda un dee wullen jieren haben, daut wie doa sullen säwen Doag bliewen. Un soo jinkj daut wieda no Room.
15 Aus de Breeda von doa von ons hieeden, wullen dee ons trafen, un dee kjeemen gaunz bat dän Moakjtplauz A̱pius un bat eene Städ toom äten un vereiwen, waut “Dree Hiesa” jenant wort. Aus Paulus dee to seenen kjrieech, dankt hee Gott un foot Moot.
16 Aus wie dan entlich en de Staut Room nennkjeemen, kjrieech Paulus de Frieheit, fa sikj eene Woninj to haben met eenen Soldot toop, waut am bewoakt.
17 Dan dree Doag lota roopt Paulus de väaschte, judische Mana toop. Aus dee ieescht aula toop wieren, säd hee to dee: “Mana, Breeda, wan ekj uk nuscht jäajen de Menschen jedonen haud un uk nich jäajen onse Väavodasch äare Jewanheiten, wort ekj oba en Jeru̱salem faustjenomen un de Reema äwajäft.
18 Un aus see sikj de Sach ieescht unjastonen hauden, wullen dee mie frieloten, wäajens doa wia kjeen Grunt, mie doottomoaken.
19 Oba wiels de Juden doajäajen wieren, haud ekj sestkjeene Rot, aus to velangen, verem Kjeisa to komen. Oba daut wia nich toom mien Volkj met irjentwaut beschuljen.
20 Dauts, wuarom ekj fruach, junt to seenen un to junt to räden, wiels ekj hab dise Kjäd wäajen dänjanjen, wua I̱srael opp jehopt haft.”
21 Dee säden to am: “Wie haben von Judä̱a kjeene Breew jekjräajen, wua daut von die rät, un kjeena von onse Breeda, waut von dort hiahan jekomen sent, haft irjentwaut Schlajchtet von die jesajcht.
22 Oba wie jleewen, daut et goot es, von die to hieren, waut du denkjst. Wiels, waut wie weeten es, daut aulawäajen jäajen dise Grupp* jerät woat.”
23 Dan beräden see sikj, daut see sikj eenen aundren Dach trafen wudden. Un dautmol kjeemen mau rajcht noch mea Menschen doa no am, wua hee wond. Un von zemorjes bat zeowes erkjläad hee de Sach un jeef doaderch een volstendjet Zeichnis von Gott sien Kjennichrikj. Un hee brukt Moses sien Jesaz un waut de Profeeten jeschräwen hauden, om dee to äwaräden, aun Jesus to jleewen.
24 Eenje fungen daut aun to jleewen, waut hee säd, oba aundre jleewden nich.
25 Wäajen dee sikj en äare Meenunk nich aula eenich wieren, fungen dee aun to veloten. Dan säd Paulus bloos noch dit:
“Dauts krakjt soo, aus de heilja Jeist derch dän Profeet Jesa̱ja to june Väavodasch räd,
26 aus hee säd: ‘Go no dise Menschen un saj: “Jie woaren secha horchen, oba jie woaren daut verheipts nich vestonen kjennen, un jie woaren secha kjikjen, oba jie woaren daut verheipts nich seenen kjennen.
27 Dise Menschen äa Vestaunt* es too. Dee haben jehieet, oba komen daut nich no. Dee moaken äare Uagen too un hoolen uk äare Uaren too, soo daut dee nuscht seenen ooda hieren kjennen. Doawäajen vestonen dee nich, waut von äant velangt es. Dauts, wuarom dee nich omkjieren, soo daut ekj dee heelen kaun.”’
28 Doawäajen sell jie weeten, daut dise Radunk, waut von Gott kjemt, es no de aundre Sorten Menschen* jeschekjt worden, un dee woaren secha doano horchen.”
29 ––*
30 Soo, hee bleef fa twee gaunze Joa en siene Woninj, waut hee selfst jepacht haud. Un aule, waut no am kjeemen, neem hee frintlich opp.
31 Un hee prädicht dee Gott sien Kjennichrikj un lieed gaunz frie* von dän Harn Jesus Christus, un doa wia nuscht, waut am doavon aufhilt.
Footnooten
^ Ooda: “de Menschen, waut doa wonden”.
^ Ooda: “weesen butajeweenelje Leew fa dän Näakjsten”.
^ Ooda: “eene Ottaschlang”.
^ Opp Griechisch: “Di̱ke”. Daut jinkj woomäajlich opp de Jettin, waut Jerajchtichkjeit enfieed.
^ Ooda: “dise Sekt”.
^ Wuatlich: “Hoat”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Dis Varsch kjemt en eenje Biblen väa, oba en väl griechische Schreften, waut aul ella sent, es dee nich bennen.
^ Ooda: “gaunz driest”.
