De Breef aun de Galata 2:1-21

  • Paulus traft sikj met de Apostel en Jeru̱salem (1-10)

  • Paulus stalt Petrus (Ke̱fas) trajcht (11-14)

  • Eena kaun bloos derch Gloowen fa jerajcht jetalt woaren (15-21)

2  Dan 14 Joa lota jinkj ekj wada nopp no Jeru̱salem met Ba̱rnabas toop, un ekj neem mie uk Ti̱tus met.  Ekj jinkj nopp wäajen eene Openboarunk, waut ekj haud. Un ekj läd de Breeda de goode Norecht väa, waut ekj mank de aundre Sorten Menschen* prädjen doo. Dit deed ekj oba oppoat ver de aunjeseene Mana, om mie secha to moaken, daut ekj nich vejäfs ranen deed ooda vejäfs jerant haud.  Un wan Ti̱tus uk een Griech wia un met mie toop wia, bemust am kjeena, sikj beschnieden to loten.  Oba de Sach kjeem opp, wäajen doa faulsche Breeda sea stell enne Vesaumlunk nennjebrocht worden. Dee schlikjten sikj soo aus Spionen nenn toom waut äwa onse Frieheit rutfinjen, waut wie aus Christus Jesus* siene Nofolja haben, om ons aun daut Jesaz to binjen.  Oba wie jeewen nich bie fa dee un tekjten uk nich no dee; nä, nich mol fa een Stootje*, soo daut de Woarheit von de goode Norecht wieda kunn bie junt sennen.  Un dee, waut fa soo wichtich jetalt worden – wautemma daut uk fa Mana wieren, dauts mie endoont, wiels Gott recht sikj bie eenen Mensch nich no daut Butaliche – dise aunjeseene Mana haben mie nuscht Nieet jesajcht.  Enne Städ daut sagen dee, daut mie daut äwajäft wia, de Onbeschnädne de goode Norecht to brinjen, krakjt soo aus Petrus daut äwajäft wia, de Beschnädne dee to brinjen.  Wiels deejanja, waut Petrus de Krauft jeef, fa de Beschnädne een Apostel to sennen, krakjt deeselwja jeef mie de Krauft, fa de aundre Sorten Menschen* een Apostel to sennen.  Dee Mana sagen daut en, daut mie wia daut groote Metleet* jejäft worden. Dan jeewen Jakobus un Ke̱fas* un Johanes, waut fa Stendasch jetalt worden, mie un Ba̱rnabas de rajchte Haunt, om to wiesen, daut see doamet envestonen wieren, daut wie sullen no de aundre Sorten Menschen* gonen un daut see wudden no de Beschnädne gonen. 10  Dee fruagen bloos noch, aus wie wudden aun de Oame denkjen. Un ekj hab mie sea aunjestrenjt, daut uk to doonen. 11  Oba aus Ke̱fas* no Antio̱chia kjeem, säd ekj dän daut jlikj em Jesecht, daut hee gaunz kloa em Orrajchten wia*. 12  Wiels ea jewesse Mana kjeemen, waut von Jakobus jeschekjt wieren, eet hee jeweenlich met dee von de aundre Sorten Menschen* toop. Oba aus dee Mana doa dan aunkjeemen, hieed hee opp un hilt sikj von dee oppoat, wiels hee haud Angst fa dee, waut to de Beschnädne jehieeden. 13  De äwaje Juden deeden am no en sien Jeheichel, un mau rajcht Ba̱rnabas leet sikj metrieten von dee äa Jeheichel. 14  Oba aus ekj sach, daut dee sikj nich soo vehilden, daut et met de Woarheit von de goode Norecht stemd, säd ekj doa ver aulem to Ke̱fas*: “Wan du aus Jud soo läfst, aus de aundre Sorten Menschen* doonen un nich soo aus de Juden, woo kaust du dan de aundre Sorten Menschen bat doa brinjen, no de Juden äare Jewanheiten no to läwen?” 15  Wie, dee wie aus Juden jebuaren sent un nich Sinda sent von de aundre Sorten Menschen*, 16  wie weeten, daut een Mensch nich derch Woakjen von daut Jesaz fa jerajcht jetalt woat, oba bloos derch dän Gloowen aun Jesus Christus. Doawäajen hab wie Gloowen aun Christus Jesus, soo daut wie wäajen dän Gloowen aun Christus kjennen fa jerajcht jetalt woaren un nich derch Woakjen von daut Jesaz. Wiels kjeena* woat wäajen de Woakjen von daut Jesaz fa jerajcht jetalt woaren. 17  Soo, wan wie fa Sinda jetalt woaren, wan wie uk aul doaropp schaufen, derch Christus fa jerajcht jetalt to woaren, bediet daut dan, daut Christus ons toorot to sindjen? Oba secha nich! 18  Wan ekj daut, waut ekj ea doljeräten hab, wada fresch oppbu, dan wudd ekj wada een Jesazbräakja woaren. 19  Wiels von daut Jesaz to beseenen sie ekj doot. Oba wäajen dit sie ekj fa Gott toom Läwen jekomen. 20  Ekj sie met Christus toop aum Pol jenoagelt. Soo, daut sie nich mea ekj, waut doa läft, oba dauts Christus, waut met mie veeent läft. Soo es et: Daut Läwen, waut ekj nu en disen Kjarpa* läw, daut läw ekj derch Gloowen aun Gott sienen Sän, waut mie leewd un sikj fa mie hanjeef. 21  Ekj doo Gott sien grootet Metleet* nich aufwiesen*, wiels wan de Jerajchtichkjeit derch daut Jesaz kjemt, dan es je Christus fa Dommheit jestorwen.

Footnooten

Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Wan daut Wuat “Christus” ver “Jesus” steit, jeit daut dolla opp sien Aumt, waut hee haft.
Wuatlich: “eene Stund”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Ooda: “de onvedeende Leeftolichkjeit”.
Waut uk “Petrus” jenant woat.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Ooda: “hee vedeend, veuadeelt to woaren”.
Waut uk “Petrus” jenant woat.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Waut uk “Petrus” jenant woat.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Wuatlich: “kjeen Fleesch”.
Wuatlich: “en dit Fleesch”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
Ooda: “tosiedschuwen”.