De Breef aun de Reema 12:1-21
12 Doawäajen Breeda, wäajen Gott junt sien Metjefeel jewäsen haft, pracha ekj junt, junen Kjarpa Gott to jäwen soo aus een läwendjet Opfa, waut heilich es un waut Gott aunnämen kaun. Un brukt june Fäichkjeit to denkjen*, wan jie am deenen.
2 Un lot junt nich mea von dise Welt* formen; oba veendat jun Denkjen, om junt daut secha to moaken, waut Gott sien Wellen es, waut goot un aunjenäm un volkomen es.
3 Wäajen Gott mie sien grootet Metleet* jewäsen haft, pracha ekj junt aula, nich hecha von junt selfst to denkjen, aus needich es. Oba denkjt met een kloaret Vestaunt un talt junt doano, woo väl Gloowen Gott junt jejäft haft.
4 Wiels een Kjarpa haft een deel Poats, oba dee doonen nich aula dautselwje.
5 Krakjt soo es et uk bie ons: Wan wie uk een deel sent, sent wie aulatoop een Kjarpa, waut met Christus veeent es. Oba aus eenselne Poats von dän Kjarpa, henj wie eena von dän aundren auf.
6 Wie aula haben veschiedne Fäichkjeiten jekjräajen, doano aus Gott ons sien grootet Metleet* jewäsen haft. Wan wie dan nu de Fäichkjeit jekjräajen haben to profezeien, dan well wie profezeien, doano aus wie Gloowen haben.
7 Ooda wan daut een Deenst es, dan well wie ons Bastet doonen un deenen. Wan onse Fäichkjeit nu lieren es, dan well wie ons gaunz Bastet doonen un aundre lieren.
8 Wäa Moot toosprakjt*, dee saul Moot toospräakjen*; wäa aundre jeft*, dee saul daut friejäwrich doonen; wäa aundre veroppjeit*, dee saul daut flietich* doonen; un wäa Metleet wiest, dee saul daut met Freiden doonen.
9 June Leew saul nich jeheichelt sennen. Haust daut Schlajchte un hoolt junt faust aun daut Goode.
10 Leeft junt opp iernst unjarenaunda soo aus fleeschelje Breeda. Siet de Ieeschte*, wan daut kjemt, eena dän aundren Iea to wiesen.
11 Schauft sea* un siet nich ful*. Lot dän heiljen Jeist junt iewrich moaken. Deent Jehowa* soo aus Sklowen.
12 Lot june Hopninj junt Freid brinjen. Siet staunthauft en schwoare Tieden. Hoolt aun met bäden.
13 Jäft de Heilje doano, aus dee daut fält. Sieekjt no Jeläajenheiten, oppnäment to sennen.
14 Wenscht dee wieda Goodet, waut junt vefoljen. Säajent dee un doot dee nich domm sajen.
15 Freit junt met dee met, waut sikj freien. Roat met dee met, waut roaren.
16 Siet äwa aundre krakjt soo jesonnen, aus jie äwa junt selfst jesonnen sent. Denkjt nich too väl von junt selfst, oba habt eene deemootje Enstalunk. Jleeft nich, daut jie kjlieekja* sent aus aule aundre.
17 Tolt kjeenem Schlajchtet met Schlajchtet trigj. Doot soont, waut fa aule Menschen to beseenen waut Feinet es.
18 Doot aules, waut jie kjennen, om met aule Menschen Fräd to hoolen.
19 Doot junt nich rajchnen, leewe Breeda. Äwalot Gott daut en sienen jerajchten Oaja. Wiels daut steit jeschräwen: “‘Rach eewen es miene Sach, ekj woa trigjtolen’, sajcht Jehowa*”.
20 Oba “wan dienen Fient hungat, dan jeff dän to äten. Wan dän darscht, dan jeff dän waut to drinkjen. Wiels doaderch woascht du jlieejende Kolen opp dän sienen Kopp flieen*.”
21 Lot junt nich von daut Schlajchte dolkjrieen, oba brukt daut Goode toom daut Schlajchte dolkjrieen.
Footnooten
^ Ooda: “daut, waut jie bedenkjen kjennen.”
^ Ooda: “dise TIET”. See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
^ Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Ooda: “wäa de Leidunk nemt”.
^ Ooda: “iernstlich”.
^ Ooda: “wäa utdeelt”.
^ Ooda: “iernstlich Rot jäwen”.
^ Ooda: “iernstlich Rot jeft”.
^ Ooda: “Moakt dän Aunfank”.
^ Ooda: “flietich”; “iewrich”.
^ Ooda: “doot nich schluaren biem Schaufen”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
^ Ooda: “weisa”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
^ Dauts toom eenen Mensch wieekj moaken un dän sien Hoadet schmelten.
