De Breef aun de Reema 4:1-25

  • Abraham wort fa jerajcht jetalt wäajen sienen Gloowen (1-12)

    • Abraham, de Voda von aul dee, waut Gloowen haben (11)

  • Daut Vespräakjen, waut Abraham derch Gloowen kjrieech (13-25)

4  Wan daut soo es, waut kjenn wie dan von onsen Väavoda Abraham sajen?  Wan Abraham wia wäajen siene Woakjen fa jerajcht jetalt worden, dan wudd hee haben Uasoak jehaut, aundre väatopuchen, oba nich Gott.  Wiels waut sajcht de Schreftstäd? “Abraham haud Gloowen aun Jehowa* un hee wort fa jerajcht jetalt wäajen daut.”  Soo, wan doa wäa schauft toom sien Läwen moaken, dan woat sien Loon nich aus een Jeschenkj* jetalt, oba fa waut, waut se am schuldich sent.  Oba oppe aundre Sied: Saj wie mol, doa haft wäa nich Woakjen, oba dee haft Gloowen aun Gott. Dan woat Gott dänjanjen sienen Gloowen fa jerajcht talen, wiels Gott es dee, waut eenen schlajchten Mensch kaun fa jerajcht talen.  Krakjt soo aus don aus David uk von de Freid räd, waut een Mensch haft, dän Gott fa jerajcht talt, wan dee doa uk nuscht fäa jedonen haft:  “Freid haben dee, dee äare gottloose Woakjen vejäft sent, un deejanje, dee äare Sinden sent bedakjt worden*.  Freid haft dee Mensch, dän Jehowa* de Sind verheipts nich aunräakjent, waut dee jedonen haft.”  Haben dan bloos deejanje dise Freid, waut beschnäden sent? Ooda uk dee, waut nich beschnäden sent? Wiels wie sajen je: “Abraham sien Gloowen wort fa jerajcht jetalt.” 10  Un woo wia hee, aus hee fa jerajcht jetalt wort? Wia hee beschnäden ooda nich beschnäden? Hee haud de Beschniedunk dan noch nich; hee wia noch onbeschnäden. 11  Lota kjrieech hee een Tieekjen, aulsoo de Beschniedunk, aus eene Garantie*, daut hee fa jerajcht jetalt wort, wiels hee en dee Tiet haud Gloowen jewäsen, aus hee noch nich beschnäden wia. Dit wia soo, daut hee kunn de Voda sennen von aul dee, waut Gloowen haben, wan dee uk nich beschnäden sent. Un soo kjennen dee uk fa jerajcht jetalt woaren. 12  Hee wort uk de beschnädne Nokomen äa Voda. Oba nich bloos de Beschnädne äara, oba uk dee, waut krakjt de Footspoaren nogonen von dän Gloowen, waut Abraham haud, aus hee onbeschnäden wia. 13  Wiels daut wia nich wäajens irjenteen Jesaz, daut Abraham ooda siene Nokomen* daut Vespräakjen kjrieejen, daut hee wudd eene Welt oawen, oba daut wia wäajen Jerajchtichkjeit, waut derch Gloowen kjeem. 14  Wiels wan de Menschen de Vespräakjungen oawen wudden, wäajen dee sikj aun daut Jesaz hilden, dan wudd de Gloowen nuscht mea daugen un daut Vespräakjen, waut Abraham kjrieech, wudd tonuscht sennen. 15  En Werkjlichkjeit, daut Jesaz bräakjen veuasoakt Strof*, oba wua kjeen Jesaz es, kaun uk kjeen Jesaz jebroaken woaren*. 16  Dauts, wuarom wie de Vespräakjungen derch Gloowen kjrieen, wiels dauts Gott sien grootet Metleet* fa ons. Abraham siene Nokomen* kjennen aula daut Vespräakjen kjrieen; nich bloos dee, waut daut Jesaz jehorchen, oba uk dee, waut dän Gloowen haben, waut Abraham haud, dee de Voda es von ons aula. 17  (Dits krakjt soo, aus jeschräwen steit: “Ekj hab die aunjestalt, een Voda to sennen äwa een deel Velkja.”) Abraham wees disen Gloowen ver Gott, dee de Doodje toom Läwen brinjt un von Sachen rät, waut et nich jeft, aus wudd et dee jäwen. 18  Wan daut fa Abraham uk ommäajlich leet, Kjinja to haben, wia hee sikj oba secha, daut hee wudd de Voda woaren von een deel Velkja. Hee haud Gloowen doaraun, daut Gott to am jesajcht haud: “Dits, woo diene Nokomen* woaren sennen.” 19  Wan hee uk nich schwak wort em Gloowen, sach hee sienen Kjarpa oba aul soo goot aus doot (wäajens hee wia aul ojjefäa 100 Joa oolt). Hee wist uk, daut Sara aul too oolt wia toom Kjinja haben. 20  Oba wäajen Gott sien Vespräakjen haud hee nich Twiewel ooda eenen schwaken Gloowen. Enne Städ daut muak de Gloowen am stoakj un hee veharlicht Gott. 21  Un hee wia sikj gaunz secha, daut Gott daut doonen kunn, waut dee vesproaken haud. 22  Doawäajen: “Hee wort fa jerajcht jetalt” wäajen sienen Gloowen. 23  Oba de Wieed “hee wort fa jerajcht jetalt”, worden nich bloos wäajen am jeschräwen. 24  Dee worden uk fa ons jeschräwen. Wie woaren uk fa jerajcht jetalt, wäajen wie aun dän jleewen, dee Jesus, onsen Harn, haft vom Doot oppjewakjt. 25  Hee wort äwajäft toom fa onse Sinden stoawen un hee wort vom Doot oppjewakjt, soo daut wie kjennen fa jerajcht jetalt woaren.

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “aus grootet Metleet”.
Ooda: “vejäft worden”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Wuatlich: “een Stampel”.
Wuatlich: “Sot”.
Wuatlich: “Wutt”.
Ooda: “doa es nuscht orrajcht”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
Wuatlich: “Sot”.
Wuatlich: “Sot”.