Ekj stoakj mienen Gloowen
Raufloden:
1. “Es daut soo? Es daut, waut ekj lieed, werkjlich soo?” Daut fruach ekj mie.
Deep en mie benn’ haud ekj Twiewel un docht to Tieden:
“Woon’ Wajch well ekj gon’?”
Dan hab ekj mie Tiet jenom’ toom mie daut unjaston’.
Un wan von de Welt waut kjemt, waut mie bloos schot,
hab ekj aul een’ Plon:
(KUA)
Ekj stoakj mien’ Gloowen, mien Vetru’n,
un soo driew ekj dän Twiewel rut.
Ekj froag Jehowa: “Halp mie nu!”
Un hee auntwuat mie un jeft mie krakjt, waut mie fält,
waut mie stoakjt,
werkjlich stoakjt,
jeistlich stoakjt.
2. Daut’s nich leicht, wiels de Welt behaupt, daut waut Gott sajcht, daut es nich soo.
Wan de Welt mie gaunz raufbrinjt, see ekj, daut ekj Krauft finj,
un mien Gott jeft mie Moot.
Un ekj drei mie wajch vom Fient, daut hee mie nich veleit.
Ekj weet, daut Gott sien Wuat mie secha leit
un to vetruen jeit.
(KUA)
Ekj stoakj mien’ Gloowen, mien Vetru’n,
un soo driew ekj dän Twiewel rut.
Ekj froag Jehowa: “Halp mie nu!”
Un hee auntwuat mie un jeft mie krakjt, waut mie fält,
waut mie stoakjt,
werkjlich stoakjt,
jeistlich stoakjt.
(BRIGJ)
Mol halpt mie een Bibelvarsch, mol waut läsen,
mol Wieed von een Leet, mol met aundre räden.
Dit kjemt von Jehowa, wiels ekj to am bäd
om waut mie fält.
(KUA)
Ekj stoakj mien’ Gloowen, mien Vetru’n,
un soo driew ekj dän Twiewel rut.
Ekj froag Jehowa: “Halp mie nu!”
Hee horcht no mien Jebäd un jeft mie dan krakjt, waut mie fält,
waut mie stoakjt,
werkjlich stoakjt,
jeistlich stoakjt,
waut mie stoakjt,
werkjlich stoakjt,
jeistlich stoakjt.
