LEET 61
Got veraun, jie Zeijen!
(Lukas 16:16, NW)
-
1. Faust un entschloten jeit Gott sien Volkj veraun
un moakt Gott sien’ Nom’ un sien Kjennichrikj bekaunt.
De Soton well ha’n, wie sell’n stell senn’;
met Jehova woa wie dän wadaston’ kjenn’.
(KUA)
Jie Zeijen, stot en fa Gott, siet nu brow un stoakj!
Un moakt freidich met bie Jehova Gott sien Woakj!
Sajcht aulem, daut Gott siene niee Welt boolt kjemt
un de Ieed woat dan een Paradies senn’.
-
2. En dise Tiet hab wie Zeijen daut nich leicht;
wie woar’n von de Welt un de Harscha nich jejleicht.
Endoont, waut de Menschen ons aundoon’,
wie sent tru; von de Welt woa wie ons reinhool’n.
(KUA)
Jie Zeijen, stot en fa Gott, siet nu brow un stoakj!
Un moakt freidich met bie Jehova Gott sien Woakj!
Sajcht aulem, daut Gott siene niee Welt boolt kjemt
un de Ieed woat dan een Paradies senn’.
-
3. Gott woat vespott un sien Kjennichrikj veacht,
sien Nom’ woat jelastat, de Woarheit utjelacht.
Soo well wie fa Gott mootich enston’,
met sien Wuat no de Menschen aula hangon’.
(KUA)
Jie Zeijen, stot en fa Gott, siet nu brow un stoakj!
Un moakt freidich met bie Jehova Gott sien Woakj!
Sajcht aulem, daut Gott siene niee Welt boolt kjemt
un de Ieed woat dan een Paradies senn’.
(See uk 2. Mo. 9:16; Filip. 1:7; 2. Tim. 2:3-4; Jak. 1:27.)
