Wan eena wäm bäta kjanen lieren well, woat eena dän veleicht no sienen Nomen froagen. Wan du Gott no sienen Nomen fruachst, waut wudd hee sajen?

“Ekj sie Jehowa. Daut es mien Nomen” (Jesaja 42:8, NW).

Gott talt sienen ieejnen Nomen fa wichtich. Gott haft sienen Nomen nich jekjräajen; hee haft sikj dän selfst jewält. Jehowa säd: “Dit es mien Nomen opp emma. Jie sellen nienich opphieren, dän auntobäden” (2. Mose 3:15). En de Schreft finj wie Gott sienen Nomen foakna aus aul de aundre Wieed, met dee hee jenant woat, soo aus Aulmajchtja, Voda, Har ooda Gott. Sien Nomen es doa uk foakna bennen aus irjenteen aundra Nomen, soo aus Abraham, Moses, David ooda Jesus. Un Jehowa well, daut aule sienen Nomen kjanen. De Schreft sajcht: “Muchten de Menschen weeten, daut du, dee du Jehowa heeten deist, du auleen de Hechsta best äwa de gaunze Ieed” (Psalm 83:18, NW).

Jesus talt dän Nomen fa wichtich. En daut “Unser-Vater”-Jebäd lieed Jesus siene Nofolja soo aus dit to bäden: “Dien Nomen saul heilich jehoolen woaren” (Matäus 6:9). Aus Jesus to Gott bäd, säd hee uk: “Voda, veharlich dienen Nomen!” (Johanes 12:28). Jesus neem daut sea iernst, Gott sienen Nomen to veharlichen, un doawäajen kunn hee en een Jebäd sajen: “Ekj hab an met dienen Nomen bekaunt jemoakt, un woa daut wieda doonen” (Johanes 17:26).

Dee, waut Gott kjanen, talen sienen Nomen fa wichtich. Gott sien Volkj wist, daut Gott sien Nomen väl met äaren Schutz un äare Radunk to doonen  haud. “Däm HARN sien Nomen es een stoakja Torm; de jerajchte ranen doahan un sent secha” (Spricha 18:10). “Dan woaren aul dee, dee däm HARN sien Nomen aunroopen, jerat woaren” (Joel 3:5). De Schreft wiest, daut Gott siene Deena aun sienen Nomen wudden to kjanen sennen. “Aule Velkja woaren waundlen, jieda eent en dän Nomen von äaren Gott, oba wie woaren waundlen en dän Nomen von Jehowa, onsen Gott, emma un eewich” (Micha 4:5, NW; Aposteljeschicht 15:14).

Sien Nomen bewiest, wäa hee es. Väl Bibeljelieede sajen, de Nomen Jehowa meent “Hee lat woaren”. Jehowa selfst jeef to vestonen, waut sien Nomen bediet, aus hee to Moses säd: “Ekj woa to daut woaren, waut ekj well” (2. Mose 3:14, NW). No dit no bediet Gott sien Nomen nich bloos, daut hee aules jemoakt haft. Dee bediet uk: Hee kaun sikj selfst un aules, waut hee jemoakt haft, loten to daut woaren, waut needich es, daut sien Wellen sikj erfelt. Aundre Wieed, waut fa Gott jebrukt woaren, beschriewen sien Aumt un siene Macht, oba bloos sien Nomen Jehowa bewiest, waut hee es un waut hee woaren kaun.

Sien Nomen bewiest, daut hee om ons todoonen es. Gott sien Nomen bediet uk, daut hee emma met siene Schepfunk vebungen es, un doa sent wie uk met en. Daut Gott ons sienen Nomen weeten lat, wiest uk noch, daut hee well, daut wie am kjanen lieren. Hee haft ons dän mau rajcht weeten loten, noch ea wie doaraun dochten, am doano to froagen. Daut wiest, daut Gott well, daut wie am aus onsen Frint seenen un am noda komen. Hee well nich, daut wie am aus irjenteenen onbejriepeljen Gott seenen, waut wiet auf es (Psalm 73:28).

Gott sienen Nomen to brucken, wiest, daut dee fa ons wichtich es. Stal die väa, du west wäm toom Frint haben un sajchst dän, dee saul die biem Nomen nanen. Woo wurscht du die feelen, wan dee daut oba nich doonen well? Met de Tiet wurscht du veleicht beduaren, aus dee dien Frint sennen well. Krakjt soo es daut met Gott. Hee haft ons sienen Nomen weeten loten un hee well, daut wie dän uk brucken. Wan wie daut doonen, dan bewies wie, daut wie jieren wellen siene Frind sennen. Un hee moakjt daut mau rajcht, wan “wäa sienen Nomen em Denkj helt” un dän väl räakjent! (Maleachi 3:16).

Wan eena Gott kjanen lieren well, mott eena daut ieeschte sienen Nomen weeten. Oba daut es nich aules. Wie motten uk weeten, woo deejanja es, dee no disen Nomen jenant woat.