Trigj nom Enhault

De Schreft haft äa Läwen veendat

De Schreft haft äa Läwen veendat

WOOSOO wort een Maun, waut ea miere Frues haud un jäajen Jehova siene Zeijen wia, eent von Jehova siene Zeijen? Waut brocht eenen Prädja von de Pinjstla-Jemeent bat doa, sienen Gloowen to endren? Waut holp eene Fru, waut eene schlemme Kjintheit haud, daut to äwakomen, daut see läach von sikj selfst docht, un Gott noda to komen? Woo wort een Maun, waut sea willet Spell jleicht, eent von Jehova siene Zeijen? Toom die dit unjastonen, läs dise Jeschichten.

“Ekj sie een bätra Ehemaun jeworden” – RIGOBERT HOUETO

  • WANEA JEBUAREN: 1941

  • VON WOON LAUNT: BENIN

  • WAUT EKJ EA WIA: EKJ HAUD MIERE FRUES UN WIA JÄAJEN JEHOVA SIENE ZEIJEN

MIENE VEGONENHEIT:

Ekj sie von Cotonou, eene groote Staut en Benin. Wie wieren Katolikjen, oba ekj wankt nich foaken no de Kjoakj. Wua wie wonden, hauden een deel Katolikjen miere Frues, wiels daut wia doa to dee Tiet nich veboden. Un doawäajen befried ekj mie met vea Frues.

En de 1970ja Joaren wia doa väl Orru em Launt, waut met de Rejierunk to doonen haud. Oba ekj docht, daut wudd mien Launt toom gooden sennen. Un doawäajen deed ekj dee unjastetten, waut jäajenaun wieren, un muak bie de Politikj met. De Menschen, waut jäajenaun wieren, jleichten Jehova siene Zeijen nich, wiels dee nich bie de Politikj metmuaken. Ekj wia mank dee, waut Jehova siene Zeijen vefoljden. Aus de Missionoaren von Jehova siene Zeijen aune 1976 daut Launt veloten musten, wia ekj mie secha, dee wudden nienich wada trigjkomen.

WOO MIEN LÄWEN SIKJ DERCH DE SCHREFT JEENDAT HAFT:

Aune 1990 wia daut met de Orru doa to Enj. Un ekj kunn daut nich jleewen, oba boolt kjeemen doa wada Missionoaren von Jehova siene Zeijen han. Ekj funk aun, doaräwa notojreblen un docht, veleicht wia Gott met dise Menschen. To dee Tiet funk ekj aun, sestwua to schaufen. Eent von miene Oabeitspoatna wia eent von Jehova siene Zeijen un hee vetald mie uk fuaz von sienen Gloowen. Hee wees mie Bibelvarzhen, waut wiesen, daut Jehova leeftolich un jerajcht es (5. Mose 32:4; 1. Johanes 4:8). Daut jefoll mie sea un ekj wull noch mea von Jehova lieren. Un dan funk ekj aun, de Bibel to studieren.

Boolt wankt ekj uk no de Toopkomes von Jehova siene Zeijen. Ekj kunn seenen, daut dee werkjlich leeftolich wieren un kjeenen Unjascheet muaken manke Menschen. Je mea ekj met de Zeijen toop wia, je dietelja wort mie daut, daut daut werkjlich Jesus siene Nofolja wieren (Johanes 13:35).

Ekj wist, wan ekj wull Jehova deenen, dan wudd ekj motten ut de katoolsche Kjoakj rutgonen. Daut wia nich eefach fa mie, wiels ekj haud Angst, waut aundre denkjen wudden. Oba met de Tiet un met Jehova siene Help, kjrieech ekj jenuach Moot toom mie von de katoolsche Kjoakj loosmoaken.

Doa wia noch waut grootet, waut ekj endren must. Ekj lieed von de Schreft, daut Gott daut nich fa rajcht talt, wan eena mea aus eene Fru haft (1. Mose 2:18-24; Matäus 19:4-6). Fa Jehova wia bloos mien ieeschta Ehestaunt jeltich. Doawäajen leet ekj dän verem Jesaz jeltich moaken un schekjt miene aundre Frues wajch. Oba ekj kjemmad mie doawäajen om dee em tieteljen. Met de Tiet worden twee von miene jewäsne Frues Jehova siene Zeijen.

WOO MIE DAUT TOGOOD KJEEM:

Wan miene Fru uk noch katoolsch es, deit see daut doawäajen respakjten, daut ekj Jehova deen. See sajcht, ekj sie een bätra Ehemaun jeworden.

Ieeschtemma docht ekj, daut ekj kunn goodet fa Menschen doonen derch de Politikj, oba ekj kunn daut nich. Nu kaun ekj daut enseenen, daut bloos Gott sien Kjennichrikj de Leesunk es, fa de Menschen äare Trubbels (Matäus 6:9-10). Ekj sie Jehova sea dankboa, daut hee mie jewäsen haft, woo eena kaun een schaftjet Läwen haben.

“Daut wia nich leicht, daut to endren, waut needich wia” – ALEX LEMOS SILVA

  • WANEA JEBUAREN: 1977

  • VON WOON LAUNT: BRASILIEN

  • WAUT EKJ EA WIA: PRÄDJA BIE DE PINJSTLA-JEMEENT

MIENE VEGONENHEIT:

Ekj woss butakaunt von eene Staut en Brasilien opp. Doa jinkj daut sea ruchloos too.

Ekj wia sea hunjsch un fieed een schwienschet Läwen. Ekj wia doa met en, Droggs to schmuglen. Met de Tiet wort mie daut kloa, daut wan ekj soo wiedamuak, wudd ekj em Jefenkjnis komen ooda oppem Kjoakjhoff; un doawäajen hieed ekj doamet opp. Dan jinkj ekj bie eene Pinjstla-Jemeent bie un wort met de Tiet doa een Prädja.

Ekj docht, wäajen ekj een Prädja wia, wudd ekj kjennen opp iernst de Menschen halpen. Ekj haud mau rajcht een Program äwa Rädio un doawäajen wia ekj doa manke Menschen een sea bekaunda Prädja. Oba ekj wort en, daut de Kjoakj nich werkjlich om de Menschen bekjemmat wia un noch weinja om Gott. Dee wullen bloos Jelt toopkleiwen un doawäajen veleet ekj dee Kjoakj.

WOO MIEN LÄWEN SIKJ DERCH DE SCHREFT JEENDAT HAFT:

Aus ekj aunfunk, de Schreft met Jehova siene Zeijen toop to studieren wort ekj fuaz en, daut dee aundasch wieren aus de aundre Jemeenten. Twee Sachen follen mie fuaz opp. Ieeschtens: Jehova siene Zeijen sajen nich bloos, daut see Gott un äaren Näakjsten leewen, oba dee wiesen daut uk. Un tweedens: Dee menjen sikj nich mank de Politikj un gonen uk nich nom Kjrich (Jesaja 2:4). Wäajens dise twee Sachen wia ekj mie secha, daut ekj dän woaren Gloowen jefungen haud un dän schmaulen Wajch, waut toom eewjen Läwen fieet (Matäus 7:13-14).

Ekj wort en, wan ekj Gott jefaulen wull, dan wudd ekj mie sea endren motten. Ekj wudd mie motten mea om miene Famielje kjemren un uk deemootja woaren. Daut wia nich leicht, daut to endren, waut needich wia, oba met Jehova siene Help kunn ekj daut. Miene Fru freid sikj sea, daut ekj daut deed. See haud aul ea aunjefongen, de Schreft to studieren aus ekj, oba nu kjeem see bosja wieda met studieren. Boolt word wie ons beid eenich, daut wie wullen Jehova siene Zeijen woaren. Wie leeten ons tojlikj deepen.

WOO MIE DAUT TOGOOD KJEEM:

Ekj un miene Fru freien ons, daut wie onse dree Kjinja halpen kjennen, daut dee goode Frind met Jehova woaren. Wie sent eene schaftje Famielje. Ekj sie Jehova dankboa, daut hee mie haft no de Woarheit jetrocken, waut en sien Wuat de Schreft es. Dee deit opp iernst de Menschen äa Läwen endren! Ekj sie een Bewies doafäa.

“Nu hab ekj een reinet Läwen un feel mie goot” – VICTORIA TONG

  • WANEA JEBUAREN: 1957

  • VON WOON LAUNT: AUSTRALIEN

  • WAUT EKJ EA WIA: EKJ HAUD EENE SCHLEMME KJINTHEIT

MIENE VEGONENHEIT:

Ekj woss en Newcastle opp, en New South Wales. Ekj sie daut elste von säwen Kjinja. Onse Elren wieren sea hunjsch. Mien Voda wia uk noch een Supa. Miene Mame deed mie foaken schlonen un uk met Wieed raufbrinjen. See säd emma wada to mie, daut ekj sea verekjt wia un daut ekj wudd em Halenfia jekjwält woaren. Ekj haud groote Angst, wäajen daut, waut see to mie säd.

Wäajens miene Mame mie soo sea vekjielen deed, kunn ekj eenjemol nich no School gonen. Aus ekj alf Joa wia, neemen se mie von miene Elren wajch un brochten mie no een Hus, waut von de Rejierunk wia. Lota kjeem ekj no eene Städ von de katoolsche Kjoakj, wua de Nonnen wonden. Aus ekj 14 Joa wia, rand ekj von doa fuat. Ekj wull oba opp kjeene Wajch wada no Hus gonen un doawäajen wond ekj en de Staut Sydney eefach oppe Gauss.

To dee Tiet, aus ekj oppe Gauss wond, funk ekj aun, Droggs to brucken, too väl stoakjet to drinkjen, schwiensche Bilda to beseenen un ekj schauft uk aus eene Hua. Eenen Dach passieed waut, waut mie sea engruld. Ekj wond dan bie eenen Maun, waut soone Städ haud, wua de Menschen de Nacht hankjeemen toom daunzen un supen. Eenen Zeowes kjeemen doa twee Mana han. Hee schekjt mie no de Schlopstow, oba ekj kunn doawäajen hieren, waut dee säden. De Maun wull mie aun dise beid Mana vekjeepen. Dee wullen mie opp een Schepp vestäakjen un mie no Jaupaun fieren, wua ekj en een Suphus schaufen sull. Ekj vefieed mie sea. Ekj kleiwd doa utem Fensta ut un socht no Help.

Ekj bejäajend eenen Maun, waut jroz en Sydney wia toom sikj de Staut beseenen. Ekj vetald am aules un hopt, daut hee mie wudd een bät Jelt jäwen. Oba enne Städ daut, kroagd hee mie no dee Städ, wua hee Nacht bleef, daut ekj mie doa kunn boden un uk waut äten. Un daut kjeem soo ut, daut ekj am nich mea veleet. Een Joa lota, befried wie ons.

WOO MIEN LÄWEN SIKJ DERCH DE SCHREFT JEENDAT HAFT:

Aus ekj aunfunk, met Jehova siene Zeijen toop de Bibel to studieren, wia ekj bieaun doll un bieaun feeld ekj mie oba uk bäta. Ekj wia doll aus ekj enwort, daut de Fient de Schult haft, aun aul daut schlajchte. Ekj wia doll, wiels se mie emma jelieet hauden, daut Gott ons daut Lieden opplajcht. Un aus ekj lieed, daut Gott de Menschen nich enne Hal strofen deit, feeld ekj mie väl bäta, wiels dise Lia haud mie mien gaunzet Läwen lank grulich toojesat.

Fa mie wia daut sea oppfaulent, daut de Zeijen sikj en aules en äa Läwen no de Schreft rechten. Dee läwen werkjlich no äaren Gloowen no. Ekj wia soon Mensch, met dän eena schwoa foadich woat, oba endoont, waut ekj säd ooda deed, de Zeijen wieren emma leeftolich to mie un deeden mie respakjten.

Mien jratsta Trubbel wia, daut ekj mie sea läach feeld. Ekj kunn mie selfst schlajcht lieden. Un daut jinkj mau rajcht soo wieda, aus ekj aul lang jedeept wia, aus eent von Jehova siene Zeijen. Ekj wist daut, daut ekj Jehova leewd, oba ekj wia mie gaunz secha, daut hee kjeenmol soon Mensch aus mie wudd leewen kjennen.

Rom 15 Joa no miene Doop passieed waut, waut mie holp, mien denkjen to endren. Daut wia bie eene Räd en een Toopkomen von Jehova siene Zeijen. De Rädna räd äwa Jakobus 1:23-24. Doa sajcht daut, daut Gott sien Wuat soo es aus een Spieejel, wua wie ons selfst seenen kjennen, soo aus Jehova ons sitt. Ekj jrebbeld, aus daut, woo ekj äwa mie docht, aundasch wia aus daut, waut Jehova en mie sach. Ekj wull daut ieescht nich jleewen, daut Jehova soon Mensch aus mie leewen kunn.

Oba dan, een poa Doag lota, läsd ekj eenen Varsch, waut mien Läwen endad. Daut wia Jesaja 1:18 (PB), wua Jehova sajcht: “Komt emol toop . . . un well wie daut derch räden. Uk wan june Sinden dunkelroot sent, kjennen dee Schnee witt woaren”. Fa mie wia daut soo, aus wan Jehova to mie räd un säd: “Komm mol häa, Vicky, well wie daut mol derchräden. Ekj kjan die, ekj weet goot om diene Sinden om, ekj kjan dien Hoat un ekj leew die.”

Dee Nacht kunn ekj nich schlopen. Ekj twieweld doa noch emma aun, aus Jehova mie leewen kunn. Oba dan docht ekj äwa Jesus sien Opfa no. Un met eemol dakjt mie daut op, woo jeduldich Jehova aul dee Joaren met mie jewast wia. Hee haud mie opp soo väl Wäaj jewäsen, daut hee mie leewd. Un daut wia soo, aus wudd ekj to am sajen: “Diene Leew es nich groot jenuach toom mie halpen. Daut Opfa von dienen Sän rieekjt nich too, fa miene Sinden.” Daut wia soo, aus wan ekj Jesus sien Opfa veschmieten wudd. Oba nu, aus ekj sea äwa daut Opfa nodocht un waut fa een grootet Jeschenkj daut wia, nu kunn ekj Jehova siene Leew aunfangen to späaren.

WOO MIE DAUT TOGOOD KJEEM:

Nu hab ekj een reinet Läwen un feel mie goot. Ekj hab nu eenen bätren Ehestaunt un ekj frei mie, daut ekj daut, waut ekj beläft hab, brucken kaun toom aundre halpen. Un jieda Dach feel ekj mie Jehova noch noda.

“Dit wia de Auntwuat von mien Jebäd” – SERGEI BOTANKIN

  • WANEA JEBUAREN: 1974

  • VON WOON LAUNT: RUSSLAUNT

  • WAUT EKJ EA WIA: EKJ JLEICHT WILLET SPELL SEA

MIENE VEGONENHEIT:

Ekj wia en de Staut Votkinsk jebuaren, daut wia deeselwje Staut, wua uk de bekaunda Leedaschriewa Pyotr Ilich Tchaikovsky jebuaren wia. Onse Famielje wia oam. Mien Voda haud väl goodet aun sikj, oba hee wia een Drinkja un doawäajen wia doa kjeenmol Fräd bie ons tus.

Ekj wia enne School hoatlierich un dan funk ekj aun to denkjen, daut ekj wudd kjeenmol soo goot sennen aus aundre. Ekj jleicht dolla auleen to sennen un vetrud aundre uk nich. Miene Schooljoaren wieren fa mie sea schwierich. Wan ekj must ver de aundre Schoolkjinja räden, dan wort ekj gaunz nerwees un kunn nich mol eefache Sachen utlajen. Aus ekj met daut achte Schooljoa derch wia, säd daut en daut Berecht-Koatje äwa mie: “Hee kjant mau weinich Wieed un kaun Sachen nich kloa utlajen.” Dee Wieed saden mie sea too un dan feeld ekj mie noch weinja wieet. Ekj jrebbeld sea doaräwa, to waut ekj verheipts läwd.

En miene Jugentjoaren funk ekj aun, stoakjet to drinkjen. Aum Aunfank feeld ekj mie bäta, wan ekj drunk, oba wan ekj too väl drunk, dan baudad mie daut Jewessen. Daut späad sikj soo, met mien Läwen hilt daut nuscht en. Ekj wort emma truaja un eenjemol veleet ekj Doagen nich von tus. Dan funk ekj aun doaräwa notodenkjen, mie daut Läwen to nämen.

Aus ekj 20 wia jinkj mie daut een Stootskje bäta, wäajen ekj aunfunk, sea willet Spell to horchen. Wan ekj no daut Spell horcht, dan feeld ekj mie mootja un ekj wull met aundre toop sennen, waut uk no soon Spell horchten. Ekj leet miene Hoa lank waussen un deed Uarenrinj brucken un trock mie krakjt soo aun, aus dee Sinja, waut ekj sea jleicht. Met de Tiet wort ekj endoontja un hunjscha un deed uk foaken met miene Famielje strieden.

Ekj docht, no soon willet Spell horchen wudd mie schaftich moaken, oba daut wia gaunz daut Jäajendeel. Ekj wort een schlajchta Mensch! Un wan ekj hieed, daut soone Sinja, waut ekj sea jleicht, waut schlajchtet jedonen hauden, dan feeld ekj mie aunjeschmäat.

Dan funk ekj wada aun, doaräwa notodenkjen, mie daut Läwen to nämen – ekj wull eefach nich lenja läwen. Oba daut eensje, waut mie doavon trigjhilt, wia, doaraun to denkjen, woo schlajcht miene Mame daut gonen wudd. See jleicht mie sea un see haud väl fa mie jedonen. Daut wia sea schwoa fa mie; ekj wull nich lenja läwen, oba ekj kunn mie uk nich dootmoaken.

Toom mol aun waut aundret denkjen, funk ekj aun, bekaunde rusche Bieekja to läsen. Eene Jeschicht wia von eenen Maun, waut enne Kjoakj deend. Dan opp eenst kjrieech ekj dän grooten Wensch, irjentwaut fa Gott un aundre Menschen to doonen. Ekj schedd mien Hoat to Gott em Jebäd ut; daut wia waut, waut ekj noch kjeenmol ea jedonen haud. Ekj säd to Gott, daut hee mie wiesen sull, woo ekj kunn een bätret Läwen haben. En daut Jebäd feeld ekj mie sea goot un väl leichta. Oba daut baste wia noch, waut fuaz nodäm passieed. Mau twee Stund lota, puttad eent von Jehova siene Zeijen aun miene Däa un fruach, aus ekj nich wull de Schreft studieren. Ekj jleew, dit wia de Auntwuat von mien Jebäd. Daut wia de ieeschta Dach von mien nieet schaftjet Läwen.

WOO MIEN LÄWEN SIKJ DERCH DE SCHREFT JEENDAT HAFT:

Wan mie daut uk sea schwoa wia, schmeet ekj aules wajch, waut met daut wille Spell to doonen haud. Oba daut Spell bleef doawäajen noch lang en mienen Kopp. Eenjemol jinkj ekj bie soone Städen vebie, wua ekj soon Spell hieren kunn un dan docht ekj wada doaraun, waut ekj ea jedonen haud. Oba ekj wull nich, daut dise schlajchte Jedanken daut goode tonuscht muaken, waut ekj nu lieed. Un doawäajen proowd ekj emma, soone Städen utem Stich to gonen. Wan bie mie soone Jedanken von miene Vegonenheit oppkjeemen, dan deed ekj iernstlich bäden. Un daut holp mie “Gott sien Fräd, dee wiet äwa aules jeit” to späaren (Filippa 4:7, PB).

Aus ekj de Schreft studieed, lieed ekj, daut Christen de Veauntwuatunk haben, to aundre von äaren Gloowen to räden (Matäus 28:19-20). Oba ekj docht opp iernst, daut wudd ekj kjeenmol kjennen. Oba daut, waut ekj lieed, muak mie schaftich un daut jeef mie ennalich Fräd. Ekj wist, daut aundre daut uk doaraun fäld. Wan ekj uk Angst haud, räd ekj doawäajen to aundre von daut, waut ekj lieed. Un ekj sie doaderch mau rajcht äwanämenda jeworden! Un daut haft uk mienen Gloowen stoakja jemoakt.

WOO MIE DAUT TOGOOD KJEEM:

Ekj sie nu befriet un ons jeit daut scheen. Ekj hab kunt väl Menschen halpen, von de Schreft to lieren, uk miene Mame un miene Sesta. Gott to deenen un aundre halpen, von am to lieren, haft mie eenen Senn em Läwen jejäft.