Podczas 128 dorocznego zgromadzenia statutowego Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica tysiące osób wysłuchało pokrzepiających sprawozdań oraz ekscytującego omówienia Ewangelii według Mateusza 24:45-47.

W sobotę 6 października 2012 roku w Sali Zgromadzeń Świadków Jehowy w Jersey City spotkało się prawie 5000 osób. Ponad 10 000 innych zebranych w naszych obiektach w Brooklynie, Patterson i Wallkill, a nawet w Kanadzie skorzystało z programu dzięki transmisji wideo.

Przewodniczący spotkania Anthony Morris, będący członkiem Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy, przypomniał poprzednie zgromadzenia statutowe, które okazały się wyjątkowo budujące i przełomowe. Słuchacze wiedzieli, że tegoroczny program będzie budujący. Ale czy okaże się też przełomowy?

Najpierw wyświetlono dwa filmy dotyczące naszej działalności w różnych krajach.

Budowa Sal Królestwa.

Film ten pokazał wspaniałe rezultaty, jakie przyniósł program budowania Sal Królestwa w krajach uboższych. W minionych 13 latach Brygady Budowniczych Sal Królestwa postawiły w tych krajach 25 402 Sale — każdego dnia powstawało ich średnio ponad pięć! Sale te wybudowano z datków ofiarowanych przez współwyznawców z całego świata. Poza tym te wykwalifikowane brygady często uczestniczą w akcjach niesienia pomocy ofiarom kataklizmów i pomagają im naprawić lub odbudować Sale Królestwa oraz domy.

Specjalne kongresy.

W roku 2012 Świadkowie Jehowy zorganizowali szereg specjalnych kongresów z udziałem delegatów z wielu krajów. Pod jakim względem zgromadzenia te różniły się od międzynarodowych kongresów z lat ubiegłych?

W filmie wyjaśniono, że zakwaterowanie, lokalny transport i prowiant w czasie trwania kongresów zapewniały delegatom miejscowe Biura Oddziałów, a nie biura podróży. Na każdym z kongresów było około 1500 zagranicznych delegatów.

Delegaci i miejscowi Świadkowie mieli wiele okazji, żeby się lepiej poznać — nie tylko na kongresie, ale też podczas zwiedzania miasta, wspólnych posiłków i działalności kaznodziejskiej. Jak powiedziano w filmie, „na wszystkich specjalnych kongresach, które się dotychczas odbyły, miłość braterska okazała się doskonałą więzią jedności”.

Wszystkich bardzo ucieszyła informacja, że od tej pory Świadkowie Jehowy będą w różnych miastach organizować zgromadzenia międzynarodowe każdego roku!

Pozostałe punkty programu:

Wywiady.

Przeprowadzono wywiad z trzema członkami Komitetów Oddziałów oraz ich żonami, którzy w służbie pełnoczasowej spędzili w sumie 342 lata. Opowiedzieli oni, jak Jehowa szkolił ich do wywiązywania się z wielu rozmaitych zadań.

Richard Kelsey, członek niemieckiego Komitetu Oddziału, powiedział, że Kurs dla Członków Komitetów Oddziałów i Ich Żon nauczył go „zawsze trzymać się wskazówek Jehowy”. Jehowa jest kochającym Ojcem, który pragnie dla nas tego, co najlepsze. „On chce, żebyśmy żyli wiecznie”, wyjaśnił brat Kelsey, „i robi wszystko, żeby o nas dbać”. Kurs ten nauczył Członków Komitetów Oddziałów naśladować wzór miłości, jaki dał Jehowa.

Kiedy Linda Johansson została w 1958 roku zaproszona do Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead, była zaledwie dwa i pół roku po chrzcie i rok po ślubie. „Znalazłam się w jednej klasie z bardzo dojrzałymi i doświadczonymi braćmi” — wspomniała siostra Johansson. „Pomyślałam, że chyba nie powinno mnie tutaj być”.

Mimo to siostra Johansson nie dała za wygraną, a po ukończeniu nauki ona i jej mąż zostali skierowani do Malawi w charakterze misjonarzy. W kraju tym Świadkowie byli zaciekle prześladowani, ale potem siostrze udało się zapoczątkować studium biblijne z ministrem, który wcześniej sprzeciwiał się ich działalności. Dzisiaj jego żona, syn i córka są ochrzczonymi Świadkami Jehowy.

Nowy sposób świadczenia w miejscach publicznych.

Czworo absolwentów Kursu Biblijnego dla Małżeństw i nadzorca podróżujący z Nowego Jorku opowiedzieli o tym, jak starają się docierać do ludzi w dużych miastach.

W ruchliwych dzielnicach słudzy pełnoczasowi Świadków Jehowy ustawiają stoiska i przenośne wózki z literaturą biblijną. Przechodnie mogą otrzymać publikacje, zadawać pytania lub poprosić o kurs biblijny.

Tę nową metodę docierania do ludzi Świadkowie wypróbowują w różnych częściach Nowego Jorku, a także w Chicago i Los Angeles. W ciągu zaledwie jednego roku jakieś 2700 osób poprosiło przy takich stoiskach o bezpłatne studium Biblii.

Chór dziecięcy.

Niezwykle wzruszającym momentem programu było wykonanie przez 17-osobowy chór dziecięcy pieśni nr 120 ze śpiewnika Śpiewajmy Jehowie, zatytułowanej „Wprowadzajmy Boże słowa w czyn”.

Następnym punktem programu było sześcioczęściowe sympozjum wygłoszone przez członków Ciała Kierowniczego. Bracia Jackson, Lösch, Pierce, Herd, Lett i Splane dokładnie omówili znaczenie słów Jezusa zanotowanych w Mateusza 24:45-47. Jezus powiedział:

„Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie? Szczęśliwy ów niewolnik, jeśli jego pan, przybywszy, zastanie go tak czyniącego! Zaprawdę wam mówię: Ustanowi go nad całym swoim mieniem”.

W sympozjum udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Kiedy Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego” nad członkami swojej czeladzi?

Rozważmy kontekst słów Jezusa z 24 rozdziału Ewangelii według Mateusza. Wszystkie poniższe wersety miały się spełnić podczas obecności Chrystusa, czyli podczas „zakończenia systemu rzeczy” (werset 3).

• „Ucisk owych dni” (werset 29).

• „To pokolenie” (werset 34).

• ‛Ów dzień i godzina’ (werset 36).

• ‛Dzień, w którym wasz Pan przyjdzie’ (werset 42).

• „Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie” (werset 44).

Logicznie rzecz biorąc, „niewolnik wierny i roztropny” musiał się pojawić już po rozpoczęciu obecności Chrystusa w roku 1914.

Co więcej, Jezus wskazał, że „niewolnik” pojawi się w czasie, gdy zasadne będzie postawienie pytania: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym?”. Apostołowie Jezusa posiadali cudowne dary ducha świętego, nie było więc powodu, by takie pytanie zadawać w I wieku n.e. (1 Koryntian 14:12, 24, 25). Chociaż apostołowie i inni chrześcijanie z I wieku byli namaszczeni duchem świętym, to nie stanowili zapowiedzianego przez Jezusa „niewolnika wiernego i roztropnego”.

Rozsądny jest zatem wniosek, że Jezus ustanowił „niewolnika wiernego i roztropnego” nad ‛członkami swojej czeladzi’ dopiero w czasie swej obecności — w czasie ‛zakończenia systemu rzeczy’.

„Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym?”

Jezus wspomniał nie o jakiejś osobie, lecz o zbiorowym „niewolniku” — grupie współpracującej jako jedno grono. Jezus powiedział, że niewolnik ten 1) jest ustanowiony w roli nadzorcy „nad członkami czeladzi” Pana oraz 2) dostarcza czeladzi duchowego ‛pokarmu we właściwym czasie’.

Począwszy od roku 1919, w Biurze Głównym Świadków Jehowy zawsze była niewielka grupa namaszczonych chrześcijan, która nadzorowała ogólnoświatową działalność kaznodziejską i była bezpośrednio zaangażowana w przygotowywanie i rozdzielanie pokarmu duchowego. W ostatnich latach grupę tę ściśle utożsamiono z Ciałem Kierowniczym Świadków Jehowy.

Rozważenie dowodów prowadzi do następujących wniosków: „Niewolnik wierny i roztropny” został ustanowiony nad członkami czeladzi Jezusa w roku 1919. Niewolnikiem tym jest niewielka grupa braci namaszczonych duchem świętym, która usługuje w Biurze Głównym podczas obecności Chrystusa i ma bezpośredni udział w przygotowywaniu i rozdzielaniu pokarmu duchowego. Gdy członkowie tej grupy współpracują jako Ciało Kierownicze, występują wówczas w roli „niewolnika wiernego i roztropnego”.

Kim są „członkowie czeladzi”?

Jezus powiedział, że ‛członkowie jego czeladzi’ mieli otrzymywać „pokarm we właściwym czasie”. „Niewolnik wierny i roztropny” karmi wszystkich prawdziwych naśladowców Chrystusa. ‛Członkami jego czeladzi’ są zatem wszyscy jego uczniowie — zarówno chrześcijanie namaszczeni duchem, jak i „drugie owce” (Jana 10:16).

Po wyjaśnieniu przez mówcę tej części Jezusowego proroctwa zgromadzeni zareagowali gromkimi oklaskami. Później wielu obecnych wyrażało głęboką wdzięczność za to, że Jezus uznaje ich za ‛członków swojej czeladzi’.

Kiedy Jezus miał ustanowić niewolnika „nad całym swoim mieniem”?

Jezus powiedział, że „pan, przybywszy” ustanowi niewolnika „nad całym swoim mieniem”. Kiedy Pan, czyli Jezus, miał przybyć?

Grecki wyraz przetłumaczony na „przybywszy” jest formą czasownika érchomai. W Mateusza 24:42, 44 czasownik ten oddano słowem „przyjdzie”. W wersetach tych Jezus mówi o swoim przyjściu w roli Sędziego podczas wielkiego ucisku (Mateusza 24:30; 25:31, 32).

W związku z tym ‛ustanowienie niewolnika nad całym mieniem’ Jezusa również musi nastąpić w przyszłości. Jezus dokona tego podczas wielkiego ucisku.

Czym jest „mienie” Jezusa?

Jezus oświadczył: „Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziemi” (Mateusza 28:18). A zatem „mienie” Jezusa obejmuje coś więcej niż tylko jego ziemskie sprawy — w jego skład wchodzi też mesjańskie Królestwo (Filipian 2:9-11).

Jezus nagrodzi „niewolnika wiernego i roztropnego” w ten sposób, że poszczególnych członków tej grupy wskrzesi do niebiańskiego życia oraz obdarzy ich władzą królewską nad całym swoim mieniem — w niebie i na ziemi. Jest to ta sama nagroda, którą otrzymają wszyscy namaszczeni chrześcijanie (Łukasza 22:28-30; Objawienie 20:6).

W ostatnim przemówieniu tego sympozjum podano specjalne ogłoszenie. Po odczytaniu pokrzepiających słów Jezusa zanotowanych w Mateusza 28:20 brat Splane oświadczył: „Mamy kolejny powód, by okazywać zaufanie. Zawiera go biblijna myśl przewodnia na rok 2013. Jak ona brzmi? Pochodzi z Księgi Jozuego 1:9: ,Bądź odważny i silny. (...) Jehowa, twój Bóg, jest z tobą’”.

„Co przyniesie kolejny rok?” — zapytał brat Morris na koniec programu. „Następne zgromadzenie statutowe, zaplanowane na 5 października 2013 roku, będzie transmitowane do wybranych Sal Zgromadzeń w Stanach Zjednoczonych oraz w innych krajach anglojęzycznych”.

Program tego spotkania będzie przekazywany tylko w języku angielskim; nie przewidziano tłumaczenia na inne języki.

Na zakończenie tak budującego i historycznego zgromadzenia wszyscy zebrani ochoczo zaśpiewali pieśń nr 116, zatytułowaną „Coraz jaśniejsze światło”. Zawiera ona bardzo stosowne słowa:

„Szafarza wiernego wyznaczył nam Pan,

by w czas dawał pokarm duchowy.

Blask prawdy się wzmaga, dociera do serc,

przenika przez mroków okowy”.