Księga Powtórzonego Prawa 21:1-23
21 „Gdyby w ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam na własność, znaleziono na polu kogoś zabitego i nie byłoby wiadomo, kto go zabił,
2 to wasi starsi i sędziowie+ pójdą tam i zmierzą odległość, jaka dzieli ciało zabitego od okolicznych miast,
3 i ustalą, które miasto jest najbliżej. Następnie starsi z tego miasta wezmą ze stada jałówkę, której jeszcze nigdy nie używano do pracy, której nigdy nie zaprzęgano w jarzmo,
4 zaprowadzą ją do doliny*, w której płynie woda — tam, gdzie nie uprawiano ani nie obsiewano ziemi — i złamią jej kark+.
5 „Przyjdą też kapłani, Lewici, bo Jehowa, wasz Bóg, wybrał ich, żeby pełnili dla Niego służbę+, żeby w imieniu Jehowy błogosławili lud+ i oznajmiali, jak należy rozstrzygnąć każdą sporną sprawę związaną z użyciem przemocy+.
6 Potem wszyscy starsi z miasta, najbliżej którego leży zabity, umyją ręce+ nad jałówką, której złamano kark w dolinie,
7 i oświadczą: ‚Nasze ręce nie przelały tej krwi ani nasze oczy nie widziały, jak została przelana.
8 Jehowo, nie obciążaj odpowiedzialnością za to swojego ludu, Izraela, który wykupiłeś+. Nie pozwól, żeby na Twój lud, Izraela, spadła wina za przelanie niewinnej krwi’+. I wina krwi przestanie na nich ciążyć.
9 W ten oto sposób — gdy uczynicie to, co słuszne w oczach Jehowy — uwolnicie się od winy za przelanie niewinnej krwi.
10 „Gdy wyruszycie na wojnę ze swoimi wrogami i Jehowa, wasz Bóg, da wam zwycięstwo, i uprowadzicie ich do niewoli+,
11 a ktoś z was zobaczy wśród jeńców piękną kobietę, która mu się spodoba i z którą zechce się ożenić,
12 to może ją przyprowadzić do swojego domu. A ona ogoli sobie głowę, przytnie paznokcie,
13 zdejmie ubranie, w którym wzięto ją do niewoli, i zamieszka w jego domu. Przez cały miesiąc będzie opłakiwać swojego ojca i matkę+, po czym on będzie mógł z nią współżyć — stanie się jej mężem, a ona jego żoną.
14 Gdyby jednak nie był z niej zadowolony, to pozwoli jej odejść tam+, dokąd będzie chciała*. Ale nie wolno mu jej sprzedać ani potraktować surowo, bo ją upokorzył.
15 „Jeśli jakiś mężczyzna ma dwie żony i jedną kocha bardziej niż drugą*, a one obie urodzą mu synów, przy czym pierworodny będzie synem tej niekochanej+,
16 to w dniu, w którym ten człowiek będzie przekazywał synom swoje dziedzictwo, nie może kosztem pierworodnego syna niekochanej żony potraktować jak pierworodnego syna tej, którą kocha.
17 Ma uznać za pierworodnego syna niekochanej żony i dać mu podwójną część ze wszystkiego, co ma, bo to on jest jego pierwszym dzieckiem* i to jemu przysługuje prawo pierworodnego+.
18 „Jeśli jakiś człowiek ma syna upartego i buntowniczego, który nie jest posłuszny ojcu ani matce+ — choć próbują go korygować, on nie chce ich słuchać+ —
19 to ojciec i matka zaprowadzą go do starszych w bramie jego miasta
20 i powiedzą do nich: ‚Nasz syn jest uparty, buntowniczy i nie chce nas słuchać. To żarłok+ i pijak’+.
21 Wtedy wszyscy mieszkańcy tego miasta go ukamienują. W ten sposób usuniecie spośród siebie zło, a cały Izrael usłyszy o tym i będzie się bał+.
22 „Jeśli ktoś popełni grzech zasługujący na wyrok śmierci i zostanie uśmiercony+, i zawieszony na palu+,
23 to jego zwłoki nie mogą pozostać na palu przez całą noc+. Koniecznie pochowajcie go w tym samym dniu, bo ten, kto zawisł na palu, jest przeklęty przez Boga+. Nie wolno wam kalać ziemi, którą Jehowa, wasz Bóg, daje wam jako dziedzictwo+.
Przypisy
^ Lub „wadi”. Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „zgodnie z pragnieniem jej duszy”.
^ Dosł. „dwie żony, jedną kochaną, a drugą nienawidzoną”.
^ Lub „początkiem jego siły rozrodczej”.